Η πρώτη ελληνική πόλη που απελευθερώθηκε από τους Τούρκους ήταν η Καλαμάτα (24 Μαρτίου 1821).
Μετά την απελευθέρωση της πόλης, στο ναό των Αγίων Αποστόλων θα τελεστεί δοξολογία, στην οποία 24 ιερείς και ιερομόναχοι ευλόγησαν τις σημαίες των αγωνιστών και τους όρκισαν για τον απελευθερωτικό τους αγώνα. Στην εικόνα αναπαράσταση της δοξολογίας, σε πίνακα του Ε. Δράκου
Μετά από αυτό άρχισαν μεταξύ των αρχηγών των Ελλήνων οι συζητήσεις για το τι θα έπρεπε να κάνουν στην συνέχεια. Κάποιοι πρότειναν τη διάσπαση των ελληνικών δυνάμεων και την πολιορκία των κάστρων του Μοριά.
Με αυτήν την άποψη δεν συμφώνησε ο Κολοκοτρώνης. Ο Γέρος του Μοριά πίστευε ότι έπρεπε ενωμένοι, με όλες τους τις δυνάμεις οι Έλληνες να πάρουν πρώτα την Τριπολιτσά. Αν έπεφτε αυτή τ΄ άλλα κάστρα δε θα μπορούσαν να αντέξουν.
Λίγοι ήταν αυτοί που ασπάστηκαν τη γνώμη του Κολοκοτρώνη. Αυτό όμως δεν τον πτόησε. Με τους λίγους αυτούς ξεκίνησε. Ο στρατός του όμως μεγάλωνε και έγινε μια υπολογίσιμη δύναμη, καθώς προχωρούσε προς την Τριπολιτσά, μιας και όλο και περισσότεροι προσθέτονταν στη δύναμή του.
Φτάνοντας στην Τριπολιτσά έπιασαν τα γύρω βουνά και άρχισαν την πολιορκία. Αρχικά ήταν ανοργάνωτοι, με το πέρασμα όμως του χρόνου η κύκλωση της πόλης στένευε και ο πόλεμος αγρίευε.
Ο Αναγνωσταράς στο Βαλτέτσι
Την εποχή αυτή οι Τούρκοι ήταν απασχολημένοι με τον πόλεμο εναντίον του Αλή πασά. Ο Χουρσίτ όμως ανησύχησε κι έστειλε τον εμπειροπόλεμο Μουσταφάμπεη από τα Γιάννενα να βοηθήσει τους πολιορκημένους Τούρκους.
Χάρτης με τις πορείες του τουρκικού στρατού και τα μέρη όπου οι Έλληνες αντιστάθηκαν ή σημείωσαν τις πρώτες τους επιτυχίες.
Ο στρατός του Μουσταφάμπεη, παρόλο που έφτασε γρήγορα, δεν μπόρεσε να βοηθήσει, γιατί συντρίφτηκε στο Βαλτέτσι, όπου οι Έλληνες πολέμησαν με μεγάλη αποφασιστικότητα. Η νίκη αυτή είχε ιδιαίτερη σημασία μιας και έδειξε στους Έλληνες ότι οι Τούρκοι δεν ήταν ανίκητοι.
O Κολοκοτρώνης και τα παλικάρια του μετά τη μάχη. Ζωγραφιά του Θεόφιλου
Έτσι ο κλοιός γύρω από την Τριπολιτσά έγινε πιο ασφυκτικός. Οι δρόμοι του ανεφοδιασμού είχαν κοπεί.
Η Τριπολιτσά έπεσε στα χέρια των Ελλήνων, μετά από σχεδόν 6 μήνες πολιορκίας στις 23 Σεπτεμβρίου 1821. Η Πελοπόννησος σχεδόν είχε ελευθερωθεί και το σχέδιο του Κολοκοτρώνη είχε θριαμβεύσει.
Κάνε κλικ εδώ για να μάθεις περισσότερα για το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη.
Αθανάσιος Διάκος
Ο Χουρσίτ στο μεταξύ είχε στείλει στην Ανατολική Ελλάδα κι άλλο στρατό με αρχηγούς τον Κισσέ Μεχμέτ και τον Ομέρ Βρυώνη. Την πορεία αυτού του στρατού ανέλαβαν να ανακόψουν οι οπλαρχηγοί της Στερεάς Ελλάδας στη Χαλκομάτα και την Αλαμάνα, χωρίς όμως επιτυχία.
Ο επίσκοπος Σαλώνων Ησαΐας
Έπεσαν μάλιστα στο πεδίο της μάχης κορυφαίες μορφές του Αγώνα, όπως ο επίσκοπος Σαλώνων Ησαΐας, ενώ ο αρχηγός των αγωνιστών της Στερεάς Ελλάδας Αθανάσιος Διάκος πιάστηκε αιχμάλωτος και θανατώθηκε με απάνθρωπο τρόπο.
Πίνακας εμπνευσμένος από τη μάχη της Αλαμάνας. Ο Διάκος με το σπαθί στο χέρι μάχεται δίπλα στον πεσμένο επίσκοπο Ησαΐα.
Στη συνέχεια ο Ομέρ Βρυώνης κατευθύνθηκε προς την Άμφισσα με σκοπό να περάσει στην Πελοπόννησο. Δεν κατόρθωσε όμως να φτάσει ως εκεί, γιατί στο Χάνι της Γραβιάς ο Οδυσσέας Ανδρούτσος με 118 παλικάρια τού έφραξε το δρόμο.
Φτάνοντας στο χάνι ο Ομέρ Βρυώνης διέταξε τους Έλληνες να παραδοθούν. Η απάντηση που πήρε ήταν οι ομοβροντίες των όπλων των πολεμιστών. Η μάχη σταμάτησε το βράδυ, αφού οι Τούρκοι είχαν χάσει πάνω από 800 στρατιώτες και οι Έλληνες μόνο 6. Ο Ομέρ Βρυώνης έστειλε να φέρουν κανόνια από τη Λαμία. Ο Ανδρούτσος και τα παλικάρια του, λίγο πριν ξημερώσει, έκαμαν έξοδο και πέρασαν ανάμεσα από τους ανύποπτους Τούρκους. Οι Έλληνες πήραν έτσι εκδίκηση για το θάνατο του Διάκου.
Κάνε κλικ εδώ για να μάθεις περισσότερα για το Χάνι της Γραβιάς.
Ο Ομέρ Βρυώνης έπειτα από τη Γραβιά είδε πως έπρεπε να τελειώνει με την Εύβοια. Αλλά κι εκεί, στα Βρυσάκια, δεν είχε καλύτερη τύχη. Αποκρούστηκε από το στρατό του Αγγελή Γοβγίνα και αναγκάστηκε να στραφεί προς την Αθήνα, όπου οι Έλληνες πολιορκούσαν την Ακρόπολη.
Εκεί έλυσε την πολιορκία, αλλά δεν τόλμησε να περάσει τον Ισθμό, γιατί φυλαγόταν γερά. Αναγκάστηκε τότε να γυρίσει πίσω στη Λαμία, αφού και μια άλλη τουρκική στρατιά που ξεκίνησε από τη Μακεδονία είχε αποκρουστεί στα Βασιλικά της Βοιωτίας από τον Ι. Γκούρα.
Φτάνοντας στο χάνι ο Ομέρ Βρυώνης διέταξε τους Έλληνες να παραδοθούν. Η απάντηση που πήρε ήταν οι ομοβροντίες των όπλων των πολεμιστών. Η μάχη σταμάτησε το βράδυ, αφού οι Τούρκοι είχαν χάσει πάνω από 800 στρατιώτες και οι Έλληνες μόνο 6. Ο Ομέρ Βρυώνης έστειλε να φέρουν κανόνια από τη Λαμία. Ο Ανδρούτσος και τα παλικάρια του, λίγο πριν ξημερώσει, έκαμαν έξοδο και πέρασαν ανάμεσα από τους ανύποπτους Τούρκους. Οι Έλληνες πήραν έτσι εκδίκηση για το θάνατο του Διάκου.
Κάνε κλικ εδώ για να μάθεις περισσότερα για το Χάνι της Γραβιάς.
Ο Ομέρ Βρυώνης έπειτα από τη Γραβιά είδε πως έπρεπε να τελειώνει με την Εύβοια. Αλλά κι εκεί, στα Βρυσάκια, δεν είχε καλύτερη τύχη. Αποκρούστηκε από το στρατό του Αγγελή Γοβγίνα και αναγκάστηκε να στραφεί προς την Αθήνα, όπου οι Έλληνες πολιορκούσαν την Ακρόπολη.
Γοβιός ή Αγγελής Γοβγίνας
Εκεί έλυσε την πολιορκία, αλλά δεν τόλμησε να περάσει τον Ισθμό, γιατί φυλαγόταν γερά. Αναγκάστηκε τότε να γυρίσει πίσω στη Λαμία, αφού και μια άλλη τουρκική στρατιά που ξεκίνησε από τη Μακεδονία είχε αποκρουστεί στα Βασιλικά της Βοιωτίας από τον Ι. Γκούρα.
Ιωάννης Γκούρας
Ενώ αυτά συνέβαιναν στη στεριά, στη θάλασσα ο ελληνικός στόλος πήρε την πρωτοβουλία. Οι Τούρκοι έκαμαν μια επιδεικτική κίνηση γύρω από τη Λέσβο. Οι Έλληνες ανατίναξαν ένα τούρκικο καράβι στην Ερεσό με πυρπολικό.
Η πρώτη πετυχημένη πυρπόληση, της τουρκικής ναυαρχίδας από τον Παπανικολή, στις 27 Μαΐου του 1821 στην Ερεσό. Πίνακας του Κωνσταντίνου Βολανάκη.
Ο Δημήτρης Παπανικολής. Πίνακας στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο
Κάνε κλικ εδώ για να μάθεις περισσότερα για το πυρπολικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου