Η Επανάσταση εξαπλώνεται

Ενώ είχε ξεσπάσει η Επανάσταση στην Μολδοβλαχία, στην Πελοπόννησο επικρατούσε αναβρασμός. Ο Γρηγόριος Δικαίος ή Παπαφλέσσας, που είχε φτάσει στην Πελοπόννησο, όργωνε την ύπαιθρο και διέδιδε ότι όλα ήταν έτοιμα για τον μεγάλο ξεσηκωμό. 

Παράλληλα έφτασε στη Μάνη από τη Ζάκυνθο, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Οι Έλληνες είχαν πιστέψει ότι η ώρα του ξεσηκωμού είχε φτάσει. Φήμες ότι η Ρωσία ήταν έτοιμη να επέμβει ή ότι άλλες περιοχές είχαν ανοίξει νικηφόρο πόλεμο με τους Τούρκους, διαδέχονταν η μια την άλλη.

Οι Τούρκοι, βλέποντας τις ύποπτες κινήσεις, κάλεσαν στην Τριπολιτσά τους αρχιερείς και τους προεστούς για σύσκεψη. Όσους πήγαν τους φυλάκισαν. Οι περισσότεροι όμως δεν πήγαν, γιατί ήξεραν τι τους περίμενε. Αυτό τους εξέθεσε περισσότερο στα μάτια των Τούρκων.

Το Μάρτιο του 1821 ξεκίνησε η Επανάσταση από την Πελοπόννησο.

Στην αρχή οι συγκρούσεις ήταν μεμονωμένες. Οι Τούρκοι ζούσαν μαζί με τους Ελληνες και είχαν προσωπικές επαφές, ακόμα και φιλίες. Μόλις άρχισε η Επανάσταση, οι σχέσεις τους άλλαξαν. Οι Τούρκοι φοβισμένοι έμπαιναν στα κάστρα κι οι Έλληνες έμεναν απ' έξω για να τους πολιορκήσουν. Οι πολιορκητές, κατά οικογένειες και χωριά, χωρίς όπλα και αρχηγούς, απέκλειαν τους δρόμους ανεφοδιασμού των κάστρων. Ο αγώνας κάπως έτσι άρχισε. Όσο όμως περνούσε ο καιρός, ο πόλεμος αγρίευε και έδειχνε το αληθινό του πρόσωπο.

Στη Στερεά Ελλάδα, όπου υπήρχε αρματολική παράδοση και οργάνωση, οι επαναστάτες κινήθηκαν πιο συντονισμένα. Ο Πανουργιάς κατέλαβε την Άμφισσα 

Πανουργιάς

και ο Αθανάσιος Διάκος τη Λιβαδειά. Λίγο αργότερα επαναστάτησε και η Δυτική Στερεά. 

Αθανάσιος Διάκος

Έτσι η Επανάσταση απλώθηκε σε όλη τη Στερεά Ελλάδα, η οποία επρόκειτο να κρατήσει το μεγαλύτερο βάρος των τουρκικών επιδρομών. Η φλόγα μεταδόθηκε στο Πήλιο, τη Χαλκιδική και σε άλλες περιοχές.

Από τα νησιά πρώτα επαναστάτησαν οι Σπέτσες με την Μπουμπουλίνα και ακολούθησαν τα άλλα.

Μπουμπουλίνα

Σε λίγο στο Αιγαίο έπλεαν μόνο τα ελληνικά πλοία, παρόλο που ο τουρκικός στόλος ήταν ισχυρότερος. Έπρεπε να κρατηθούν ελεύθερα τα νησιά, για να ανεφοδιάζεται ο ελληνικός στόλος και να εμποδιστεί με κάθε τρόπο απόβαση Τούρκων από τη Μ. Ασία.

Μαχμούτ Β΄

Ο σουλτάνος Μαχμούτ Β', μόλις πληροφορήθηκε για την Επανάσταση, οργίστηκε σε αφάνταστο βαθμό και έδωσε εντολή για αντίποινα εναντίον των Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη, τη Σμύρνη, το Αϊβαλί. 

Ο ανδριάντας του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄, δεξιά της εισόδου του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έργο του γλύπτη Γ. Φυτάλη. Αναγέρθηκε το 1872 με δαπάνη του Γεωργίου Αβέρωφ. 

Ανάμεσα στα πολλά θύματα του φανατισμού ήταν και ο πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε'. Τον συνέλαβαν την ημέρα του Πάσχα και τον κρέμασαν μαζί με τρεις επισκόπους. 

«Ο Πατριάρχης Γρηγορίος Ε΄ συρόμενος στην αγχόνη», Λεπτομέρεια από τον πίνακα του Νικηφόρου Λύτρα.

Οι Τούρκοι ήθελαν μ' αυτόν τον τρόπο να τρομοκρατήσουν τους Έλληνες και να κάμψουν το φρόνημα τους. Οι αγριότητες όμως αυτές, που συνεχίστηκαν και στη διάρκεια της Επανάστασης, είχαν το αντίθετο αποτέλεσμα. Ενίσχυσαν την αποφασιστικότητα των αγωνιστών και προκάλεσαν την αγανάκτηση των χριστιανικών λαών της Δύσης και της Ανατολής.

Δείτε το μάθημα σε βίντεο:

  

Κάνε κλικ εδώ για να γνωρίσεις ηρωίδες γυναίκες της Επανάστασης του ΄21