Πώς έγραφαν οι αρχαίοι Έλληνες ΙΙ.

Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν μια μεγάλη ποικιλία υλικών γραφής π.χ. λίθο, πηλό, ξύλο, πάπυρο κ.ά.

Ένα πολύ απλό υλικό γραφής αποτελούσαν τα θραύσματα πήλινων αγγείων, τα όστρακα. Υλικό φθηνό και εύκολα προσιτό, χρησιμοποιούνταν κυρίως για φορολογικές αποδείξεις, βεβαιώσεις, σημειώσεις, επιστολές και για την εξάσκηση των μαθητών στη γραφή. Ιδιαίτερα γνωστή είναι η χρήση των οστράκων ως ¨ψηφοδέλτια¨ σε ψηφοφορίες εξορισμού πολιτών (οστρακισμοί ή εξοστρακισμοί). Η χρήση των οστράκων θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια μορφή ανακύκλωσης της αρχαιότητας. Ένα αντικείμενο καθημερινής χρήσης που σπάει σε κομμάτια και χρησιμοποιείται για μια άλλη δουλειά.

Εξίσου απλό μέσο γραφής αποτελούσαν οι λείες πέτρες. Η πέτρα αποτελούσε ένα σκληρό και ανθεκτικό υλικό γραφής, κατάλληλο για κείμενα που έπρεπε να διατηρηθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ήταν υλικό εύκολα διαθέσιμο και φθηνό, απαιτούσε όμως από το γραφέα να είναι επιδέξιος ώστε το κείμενο να είναι ευανάγνωστο. Μειονέκτημά του το γεγονός ότι τυχόν λάθη δύσκολα διορθώνονταν.

Σημαντική κατηγορία υλικών γραφής αποτελούσαν τα μέταλλα, με προτίμηση στα μαλακά. Συχνή ήταν η χρήση των καταδέσμων (φύλλα μολύβδου) στα οποία αναγράφονταν κατάρες και ευχές που θάβονταν μέσα σε τάφους. Πλεονέκτημα του μολύβδου ήταν η χαμηλή του τιμή και το ότι δεν αποτελούσε υλικό δυσεύρετο. Άλλο μέταλλο που χρησιμοποιούνταν ήταν ο μαλακός κασσίτερος, ενώ σπανιότερη ήταν η χρήση του χρυσού και του αργύρου που δεν προορίζονταν για καθημερινή χρήση. 

Ο κατάδεσμος της Πέλλας. Κατάρα γραμμένη σε φύλλο μολύβδου. Χρονολογείται στον 4^ο ή 3^ο αι. π.Χ. Βρέθηκε το 1986 στην Πέλλα.