Βυζάντιο και γείτονες, τραγούδι

Τη Υπερμάχω ...

Τη Υπερμάχω

Πρωτοακούστηκε τον 6ο αι. μ.Χ. λόγω της πολιορκίας της Κωνσταντινούπολης 

από τους Αβάρους

Πολιορκία

Ο Διγενής Ακρίτας, φύλακας των συνόρων της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας

Ο Διγενής Ακρίτας και ο Χάροντα

Ο Διγενής κι ο Χάροντας

Επιμέλεια: Λάμπρος

Ο ΔΙΓΕΝΗΣ ΚΙ Ο ΧΑΡΟΝΤΑΣ

Καβάλλα πάει ο Χάροντας τον Διγενή στον Άδη
κι άλλους μαζύ, κλαίει, δέρνεται τ’ ανθρώπινο κοπάδι.

Και τους κρατά στ’ αλόγου του δεμένους τα καπούλια
της λεβεντιάς τον άνεμο, της ομορφιάς την πούλια.

Ο Ακρίτας είμαι, Χάροντα, και δεν περνώ με χρόνια,
μ’ άγγιξες, μα δεν μ’ ένοιωσες στα μαρμαρένια αλώνια.

Δεν χάνομαι στα τάρταρα μονάχα ξαποσταίνω
και στην ζωή πάλι φαίνομαι, νεκρούς για ν’ ανασταίνω.