Σπάρτακος

Θρακιώτης μονομάχος. Ήταν ο αρχηγός μεγάλης επανάστασης δούλων (73 π.Χ. – 71 π.Χ.) και άλλων καταπιεσμένων της Ρώμης, γνωστής ως Επανάσταση του Σπάρτακου ή Επανάσταση των Μονομάχων, που αποτέλεσε τη μεγαλύτερη επανάσταση δούλων στη ρωμαϊκή ιστορία.

Η επανάσταση ξεκίνησε από την πόλη της Καπύης όπου υπήρχε περίφημη σχολή μονομάχων. Μια ομάδα σκλάβων κατάφερε να δραπετεύσει και να καταφύγει στις πλαγιές του Βεζούβιου. Αρχηγός της ομάδας αναδείχθηκε ο Σπάρτακος. Σταδιακά ο αριθμός των επαναστατών άρχισε να μεγαλώνει και έφτασε τις 70.000 (κατ΄ άλλους 120.000). Κατάφεραν σε πολλές μάχες να νικήσουν τους Ρωμαίους. 

Οι εξεγερμένοι δούλοι θέλησαν να περάσουν στη Σικελία όπου υπήρχε μεγάλος αριθμός δούλων. Για το λόγο αυτό ήρθαν σε συμφωνία με Κίλικες πειρατές, οι οποίοι όμως αφού πληρώθηκαν αθέτησαν τη συμφωνία. Στη συνέχεια ο στρατός διασπάστηκε με αποτέλεσμα οι Ρωμαίοι να μπορέσουν σταδιακά να τους εξοντώσουν, με τους στρατηγούς Κράσσο και Πομπήιο. 

Η τελική μάχη έγινε στη νότια Ιταλία, στα Βασιλικάτα της Λουκανίας την άνοιξη του 71 π.Χ. Στη μάχη βρήκε το θάνατο ο Σπάρτακος. Οι Ρωμαίοι αιχμαλώτισαν 6.000 δούλους τους οποίους σταύρωσαν κατά μήκος της Αππίας Οδού.

Η επανάσταση του Σπάρτακου οδήγησε σε μια σχετική βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των δούλων στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία.