Ο Καποδίστριας κυβερνήτης

Ο Καποδίστριας αναλαμβάνει να κυβερνήσει την Ελλάδα το 1828, με ψήφισμα της Γ΄ Εθνοσυνέλευσης (Τροιζήνα). Το έργο του ήταν εξαιρετικά δύσκολο. Η κατάσταση του κράτους είναι τραγική. Φτώχεια και αναρχία επικρατούν σε μια χώρα ερειπωμένη. Αναλαμβάνει να κυβερνήσει μια χώρα που προερχόταν από βαριά δουλεία και πολύχρονο αγώνα. Οι Έλληνες βλέπουν στο πρόσωπό του ένα σωτήρα.  Μέλημα του η ανασυγκρότηση της χώρας.

Βασική του προτεραιότητα ήταν η ανόρθωση των οικονομικών. 

Δημιουργεί τράπεζα καταθέτοντας ως πρώτο κεφάλαιο την προσωπική του περιουσία και κόβει νομίσματα, τους φοίνικες, που αντικαταστούν το τούρκικο νόμισμα τα γρόσια.

 Ο αργυρός φοίνικας(1829)

 Το χαρτονόμισμα (1831) 

Ιδιαίτερη φροντίδα έδειξε ο Καποδίστριας για την εκπαίδευση. Ιδρύει σε όλη τη χώρα σχολεία, τα αλληλοδιδακτικά. 

Το πρώτο αλληλοδιδακτικό σχολείο στο Ναύπλιο, σήμερα λειτουργεί ως Δημαρχείο 

Σε αυτά οι καλύτεροι μαθητές των μεγαλύτερων τάξεων, βοηθούν το δάσκαλο να διδάξει τους μικρότερους μαθητές, τη γραφή και την ανάγνωση. Τα αλληλοδιδακτικά σχολεία εξαπλώθηκαν σε όλη τη χώρα, φτάνοντας το 1831 τα 121 στα οποία φοιτούσαν 10.000 μαθητές.  Ονομαστά υπήρξαν τα σχολεία που ίδρυσε ο Καποδίστριας στην Αίγινα.

Ο Καποδίστριας πίστευε ότι το μέλλον και η πρόοδος της χώρας εξαρτιόταν από τη γεωργία.

 Για το λόγο αυτό ίδρυσε στην Τίρυνθα γεωργική σχολή, στην οποία θα εκπαιδεύονταν οι Έλληνες γεωργοί.

Κάλεσε γεωπόνους από την Ελβετία, εισήγαγε την καλλιέργεια της πατάτας και φρόντισε για την ανάπτυξη της μεταξοκαλλιέργειας.

Στις 21 Οκτωβρίου 1829 ο Καποδίστριας ιδρύει το πρώτο Αρχαιολογικό Μουσείο της Ελλάδας στην Αίγινα. 

Όταν ο Καποδίστριας αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση της Ελλάδας το 1828 αυτή δεν έχει ακόμη αναγνωριστεί ως ανεξάρτητο κράτος. Δεν έχει καθοριστεί ακόμη αν αυτή θα αποτελέσει ανεξάρτητο ή αυτόνομο και φόρο υποτελής κράτος. Οι Μεγάλες δυνάμεις δε συμφωνούσαν μεταξύ τους. Ο Καποδίστριας πολιτεύθηκε επιδέξια. Φροντίζει η Στερεά Ελλάδα να παραμείνει επαναστατημένη, ώστε να συμπεριληφθεί και αυτή στο νέο κράτος. Απελευθερώνονται αρχικά η Ναύπακτος, το Μεσολόγγι και τελικά όλη η Στερεά.

Η αναγνώριση της Ελλάδας ως ανεξάρτητο κράτος γίνεται τελικά το 1830. Δεν καθορίζονται όμως τα σύνορα του νέου κράτους, το πολίτευμα και το πρόσωπο του νέου ηγεμόνα.

Όλα τα παραπάνω θα ρυθμιστούν μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια, τον Αύγουστο του 1832 με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου.

Συνθήκη του Λονδίνου (1832)
Οι εκπρόσωποι των Μεγάλων Δυνάμεων αποφασίζουν για τα σύνορα του ελληνικού κράτους

Τοιχογραφία, Αθήνα, Βουλή των Ελλήνων 

Με τη νέα αυτή συνθήκη οι Μεγάλες Δυνάμεις αναγορεύουν τον Όθωνα βασιλιά της Ελλάδας και ορίζονται οι ίδιες ως Εγγυήτριες Δυνάμεις του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους. Τα σύνορα της Ελλάδας ορίζονται στη γραμμή Αμβρακικού-Παγασητικού.

Ο Καποδίστριας, εφάρμοσε συγκεντρωτική πολιτική, διέλυσε την Εθνοσυνέλευση και πήρε όλες σχεδόν τις εξουσίες στα χέρια του. Αυτό προκάλεσε αντιδράσεις και δυσαρέσκειες σε μερικούς από τους προοδευτικούς ανθρώπους της εποχής, κυρίως όμως στους παλιούς κοινοτικούς άρχοντες, τους κοτζαμπάσηδες, που προτιμούσαν τον παραδοσιακό τρόπο διακυβέρνησης. Δημιουργήθηκε έτσι ισχυρή αντιπολίτευση. 

Τελικά, ο φανατισμός των αντιπάλων του οδήγησε στη δολοφονία του στις 27 Σεπτεμβρίου 1831.

 Η εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα. Στο σημείο που είναι μέσα στο κουτάκι δεξιά της εισόδου λένε ότι εξοστράκισε σφαίρα από το όπλο του φονιά του κυβερνήτη