Μέχρι το έτος 2050 εκτιμάται ότι σχεδόν το 80% του πληθυσμού της γης θα έχει εγκατασταθεί στα αστικά κέντρα. Καθώς οι πόλεις μας αναπτύσσονται και τα αστικά όρια επεκτείνονται, όλο και περισσότερες καλλιέργειες / φάρμες απομακρύνονται από τον κόσμο που καταναλώνει τα προιόντα παραγωγής τους.
Το να μιλάμε πλέον για ‘φρέσκα’ προιόντα είναι σχετικό καθώς η φυσική απόσταση μεταξύ παραγωγών και καταναλωτών συνεχώς μεγαλώνει – μία απόσταση που εξελίσσεται σε πολιτιστικό διαχωρισμό…
Πολλοί είναι οι κάτοικοι των πόλεων που επιδιώκουν ενεργά να επαναπροσδιορίσουν την σχέση του ανθρώπου με την τροφή του, αναζητώντας την άμεση επαφή τους με τα προϊόντα κατανάλωσης και τους παραγωγούς, σε ανοιχτές αγορές ή προχωρώντας ακόμα και στην προσωπική φύτευση και καλλιέργεια ορισμένων τροφών.
Η παραχώρηση γης για την καλλιέργειά της στα κέντρα των πόλεων δεν υφίσταται ως εφικτή λύση. Μπορεί να ακούγετε οξύμωρο, αλλά η πυκνή αστικοποίηση είναι η πιο ικανή στρατηγική για να μειώσουμε την κατανάλωση ενέργειας.
Αρχιτέκτονες και πολεοδόμοι κοιτάνε ‘ψηλά’ σε μία προσπάθεια να εντάξουν την γεωργική καλλιέργεια στον πολεοδομικό σχεδιασμό. Η λύση βρίσκεται στον όρο ‘Vertical Farming’ και αναφέρεται στην κάθετη στοίβαξη καλλιεργήσιμης γης.
Μια ιδέα που φέρνει στο νού εικόνα από σκηνικό επιστημονικής φαντασίας, αποτελεί πια μια ρεαλιστική λύση στην προσέγγιση του αστικού σχεδιασμού.
Σύγχρονα τεχνολογικά μέσα και προϊόντα, προσφέρουν τη δυνατότητα καλλιέργειας της γης, για παραγωγή τροφής σε λιγότερα διαθέσιμα τετραγωνικά χώρου, ενώ ενισχύεται η εκμετάλλευση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Εάν η ιδέα του‘Vertical Farming’ αποδόσει στην εφαρμογή της, τότε θα είμαστε σε θέση να μιλάμε για ανανέωση της αστικής δομής και την πιθανή επακόλουθη αποκατάσταση οικοσυστημάτων που έχουν πληγεί από την ‘οριζόντια’ καλλιέργεια της γης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου