Θαλάσσια κύματα

Τα θαλάσσια κύματα είναι ακανόνιστες κινήσεις της θαλάσσιας επιφάνειας. Δεν γίνονται αντιληπτά κάτω από τα 200 μ. βάθος. Αυτό είναι πολύ γνωστό στα υποβρύχια που ¨εν καταδύσει¨ ταξιδεύουν πάντα ¨εν ηρεμία¨. 

Τα κύματα δεν παράγουν οριζόντιες κινήσεις του νερού, αλλά μόνο μια ταλάντωση των μορίων του νερού, το νερό κινείται δηλ. κυκλικά. Στα ρηχά νερά, η κυκλική τροχιά γίνεται ελλειπτική, γιατί εμποδίζεται από το βυθό. Η ταλάντωση αυτή μπορεί να μεταδοθεί σε απόσταση χιλιάδων χιλιομέτρων από το σημείο που δημιουργείται Κατά τον κυματισμό δεν μετατοπίζεται μάζα ύδατος (δεν μεταφέρεται δηλ. το νερό). 

Το ότι δεν μετακινείται μάζα ύδατος γίνεται αντιληπτό με το ακόλουθο πείραμα: αν ριφθεί ένα μικρό τεμάχιο ξύλου στην επιφάνεια της θάλασσας θα παρατηρηθεί ότι ενώ τα κύματα προχωρούν, το ξύλο, εφόσον δεν ενεργήσει άλλη δύναμη (π.χ. άνεμος), θ΄ ανέρχεται και θα κατέρχεται στο ίδιο σημείο.

Η κυριότερη αιτία που δημιουργεί κύματα είναι η πίεση που ασκεί ο άνεμος στην επιφάνεια της θάλασσας. Άλλες αιτίες που μπορούν να δημιουργήσουν θαλάσσια κύματα είναι οι σεισμοί, οι υποθαλάσσιες κατολισθήσεις, οι ατμοσφαιρικές διαταραχές.

Το μέγιστο ύψος κύματος που έχει καταγραφεί επίσημα, από "πλοίο καιρού¨, μέχρι το 1965, ήταν στον Βόρειο Ατλαντικό όπου έφθασε τους 67 πόδες, περίπου 22 μέτρα.

Το ψηλότερο σημείο ενός κύματος ονομάζεται κορυφή κύματος, ενώ το χαμηλότερο σημείο κοίλο κύματος. 

Ύψος κύματος ονομάζεται η κάθετη απόσταση μεταξύ της κορυφής και του κοίλου του κύματος. 

Η απόσταση ανάμεσα σε δύο κορυφές ή σε δύο διαδοχικές κοιλότητες ονομάζεται μήκος κύματος.