Σελίδες

Παρασκευή 12 Ιουλίου 2013

Tour de France

Ο Ποδηλατικός Γύρος της Γαλλίας (Tour de France) έχει ως αφετηρία του το έτος 1903. Είναι γνωστός επίσης ως Grande Boucle  (Μεγάλη Θηλιά) ή απλά ως Le Tour. Αποτελεί το σημαντικότερο αγώνα του κόσμου μαζί με το Γύρο της Ιταλίας (Giro d'Italia) και το Γύρο της Ισπανίας (Vuelta a España). Θεωρείται ο δυσκολότερος ποδηλατικός γύρος του κόσμου. Διεξάγεται κάθε χρόνο κατά τον μήνα Ιούλιο καλύπτοντας απόσταση περίπου 4.000 χλμ. Η διεξαγωγή του διακόπηκε μεταξύ 1915-1918, κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και μεταξύ 1940-1946 (Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος). Από πολλούς χαρακτηρίζεται ως το σπουδαιότερο αθλητικό γεγονός μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες και το Μουντιάλ. Στην πρώτη διοργάνωση του 1903 οι ποδηλάτες έτρεξαν σε 6 étapes, μήκους περίπου 400 χλμ. η καθεμιά, με μία έως τρεις ημέρες ξεκούρασης ανάμεσά τους.



Συμμετοχή.
Για να συμμετάσχει ένας ποδηλάτης στη Tour de France πρέπει να ανήκει σε κάποια ποδηλατική ομάδα. Συνήθως συμμετέχουν 20 έως 22 ομάδες, που καθεμιά αποτελείται από εννέα ποδηλάτες. Παραδοσιακά η συμμετοχή εξασφαλίζεται μετά από πρόσκληση που απευθύνουν οι διοργανωτές στις καλύτερες επαγγελματικές ομάδες ποδηλασίας, οι οποίες φέρουν το όνομα του χορηγού τους.


Αφετηρία.
Αφετηρία των αγώνων αποτελεί η Le Grand Départ (Η Μεγάλη Εκκίνηση). Από το 1989 έχει καθιερωθεί να ξεκινά το πρώτο Σάββατο του Ιουλίου, ενώ παλιότερα ξεκινούσε και καθημερινές. Η αφετηρία και ο τερματισμός της Tour de France παραδοσιακά βρισκόταν στο Παρίσι. Το 1926 για πρώτη φορά αφετηρία αποτέλεσε η κοινότητα Évian-les-Bains. Αυτό αποτέλεσε την εξαίρεση μέχρι το 1951 όπου αφετηρία ήταν η Metz. Από τότε η Le Tour δεν ξαναείχε ως αφετηρία το Παρίσι εκτός από το επετειακό έτος 2003.

Etapes (στάδια/βήματα).
Ο αγώνας χωρίζεται σε étapes (στάδια/βήματα). Κάθε étape αποτελεί ένα αυτόνομο αγώνα που έχει τα δικά του χαρακτηριστικά. Έτσι, υπάρχουν étape ανάβασης, étape ατομικής και ομαδικής χρονομέτρησης. Νικητής του ποδηλατικού γύρου αναδεικνύεται ο αθλητής που σημειώνει αθροιστικά τον καλύτερο χρόνο. Παλιότερα ο τόπος κατάληξης μιας étape αποτελούσε κατά κανόνα και την αφετηρία της επόμενης. Αυτό πλέον έχει αλλάξει, ώστε να ¨συμμετάσχουν¨ όσο το δυνατόν περισσότερες Κοινότητες στη Tour de France. Πλέον, τερματισμός της προηγούμενης και αφετηρία της επόμενης  étape μόνο σπάνια ταυτίζοντια και η μεταφορά των ποδηλατών από τον ένα τόπο στον άλλο γίνεται με Ι.Χ. ή λεωφορεία. Συχνά η Tour de France δεν περιορίζεται στα σύνορα της Γαλλίας, αλλά κάποιες étapes πραγματοποιούνται και έξω από αυτήν. Για πρώτη φορά το 1906 τμήματα των διαδρομών κάποιων étapes εισήλθαν σε περιοχές της Γερμανίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας. Το 1907 η πόλη Metz, που τότε ανήκε στη Γερμανική Αυτοκρατορία, αποτέλεσε τον πρώτο προορισμό μιας étape εκτός των συνόρων της Γαλλίας. Από το 1907 και σε μη τακτά χρονικά διαστήματα κι άλλες γειτονικές χώρες αποτέλεσαν προορισμό των étapes (Ελβετία 1907, Βέλγιο 1947, Μονακό 1939, Λουξεμβούργο 1947, Ανδόρα 1964). Στη συνέχεια η Tour de France επεκτάθηκε και σε χώρες που δεν έχουν κοινά σύνορα με τη Γαλλία (Ολλανδία 1969, Μ. Βρετανία 1974, Ιρλανδία 1998). Από το 1954 διεξάγεται σε άτακτα χρονικά διαστήματα και η Le Grand Départ σε χώρες του εξωτερικού. Έτσι, αφετηρία του ποδηλατικού αγώνα αποτέλεσαν:
  • η Ολλανδία (1954,1973,1978,1996,2010)
  • η Γερμανία (1965, 1980, 1987)
  • το Βέλγιο (1958, 1975, 2004, 2012)
  • το Λουξεμβούργο (1989, 2002)
  • η Ισπανία (1992)
  • η Ιρλανδία (1998)
  • η Μεγάλη Βρετανία (2007)
  • το Μονακό (2009)


Διαδρομή.
Η διαδρομή που ακολουθεί ο αγώνας, καθώς και τα μέρη από τα οποία διέρχεται αλλάζουν κάθε χρόνο. Κατά την πρώτη δεκαετία διεξαγωγής της Tour de France η διαδρομή ακολουθούσε τη φορά των δεικτών του ρολογιού. Από το 1913 έως το 1932 υιοθετήθηκε η αντίθετη διαδρομή. Πλέον η φορά της διαδρομής αλλάζει συχνότερα. Μεταξύ των ετών 1998-2009 άλλαζε ετησίως.

Μήκος διαδρομής.
Μετά το σκάνδαλο ντόπινγκ το 1998 το μήκος της διαδρομής μειώθηκε σημαντικά σε 3.500 χλμ.  Μεγαλύτερη διαδρομή ήταν αυτή του 1926 με 2.428 χλμ. και μικρότερη η πρώτη του 1903 με 2.428 χλμ. Επακόλουθα μειώθηκε και το μήκος των étapes που πλέον κυμαίνονται μεταξύ 150-250 χλμ. ημερησίως. Η μεγαλύτερη étape πραγματοποιήθηκε κατά το έτος 1919 και ανερχόταν σε 482 χλμ.

Ορεινές διαδρομές.
Ως οι πιο δύσκολες étapes λογίζονται οι ορεινές που διέρχονται από τα Πυρηναία και από τις Άλπεις. Τα Πυρηναία αποτελούν τμήμα της Tour de France από το 1910 και οι Άλπεις από το 1911.


Ξεκούραση ποδηλατών.
Η Tour de France διακόπτεται από ¨αργείες¨ για την ξεκούραση των αθλητών. Οι μέρες αυτές είναι συνήθως η δεύτερη και η τρίτη Δευτέρα των αγώνων.

Χρηματικά έπαθλα.
Το πρώτο έτος διεξαγωγής της Tour de France το σύνολο των χρηματικών επάθλων για τους ποδηλάτες ανερχόταν σε 20.000 Francs. Στην Tour de France 2004 διατέθηκαν περίπου 3 εκατομ. ευρώ από τα οποία 400.000 € έλαβε ο νικητής.

Ντόπινγκ.
Το πρώτο κρούσμα ντόπινγκ σημειώθηκε στους αγώνες ήδη το 1924. Τότε ο δημοσιογράφος Albert Londres δημοσίευσε το άρθρο του Les Forçats de la Route (Οι Κατάδικοι του Δρόμου), στο οποίο ανέφερε ότι ποδηλάτες έκαναν χρήση αναβολικών μέσων. Στις 28 Ιουνίου 1966 πραγματοποιήθηκε το πρώτο επίσημο τεστ αντιντόπινγκ στους αγώνες. Την επόμενη ημέρα οι ποδηλάτες σε ένδειξη διαμαρτυρίας έσπρωχναν πεζοί τα ποδήλατά τους κατά τα πρώτα της étape. Το 1967 σημειώθηκε ο πρώτος θάνατος λόγω ντόπινγκ. Ο ποδηλάτος Tom Simpson πέθανε κατά τη διάρκεια των αγώνων από χρήση αμφεταμινών και αλκοόλ. Στην Tour de France 1998 ξέσπασε το ¨σκάνδαλο Festina¨, όταν διαπιστώθηκε συστηματική χρήση απαγορευμένων ουσιών από τους ποδηλάτες της ομάδας ¨Festina¨. Το 2012 αφερέθηκε από τον ισπανό ποδηλάτη και νικητή του 2010 ο τίτλος λόγω ντόπινγκ και τον Οκτώβρη του 2012 αφερέθηκαν από τον αμερικανό αθλητή Lance Armstrong και οι 7 τίτλοι που είχε κερδίσει και του επιβλήθηκε ισόβιος αποκλεισμός λόγω της παραδοχής του ότι έπαιρνε αναβολικά.


Οι φανέλες…
  • Κίτρινη φανέλα (le maillot jaune).

Την φοράει ο ποδηλάτης με τον μικρότερο χρόνο. Εισήχθηκε στους αγώνες το 1919 με στόχο να ξεχωρίζει από τους άλλους αθλητές αυτός που ηγείται στη βαθμολογία. Ο μοναδικός ποδηλάτης που έχει καταφέρει να φοράει την κίτρινη φανέλα από την πρώτη ως και την τελευταία étape ήταν ο Nicolas Frantz (Λουξεμβούργο) το 1928. Την κίτρινη φανέλα έχει φορέσει τις περισσότερες φορές ο Eddy Merckx (96 étapes).


  • Πράσινη φανέλα (le maillot vert ).

Εισήχθηκε στους αγώνες το 1953 και την φοράει ο ποδηλάτης που συλλέγει τους περισσότερους βαθμούς.

  • Πουά φανέλα (le maillot à pois rouges).

Άρχισε να χρησιμοποιείται από το 1975. Αποτέλεσε χορηγία της γαλλικής βιομηχανίας σοκολάτας Menier. Τη φοράει ο αθλητής που συλλέγει τους περισσότερους βαθμούς στις ορεινές étapes.



  • Λευκή φανέλα.

Εισήχθηκε το 1975 και το φοράει ο καλύτερος νεαρός επαγγελματίας ποδηλάτης των αγώνων.


  • Κόκκινος αριθμός φανέλας.

Αποδίδεται μετά από κάθε étape στον ποδηλάτη που ξεχώρισε για την αγωνιστικότητά του. Απονέμεται από ειδική κατηγορία κριτών και όχι βάση τη βαθμολογία. Για κάθε μέρα που φοράει ένας ποδηλάτης τον ¨κόκκινο αριθμό¨ λαμβάνει το ποσό των 2.000 €. Στο τέλος του αγώνα επιλέγεται ο συνολικά πιο αγωνιστικός ποδηλάτης και λαμβάνει έπαθλο 20.000 €.


  • Βαθμολόγηση ομάδων.


Από το 1930 βραβεύεται και η καλύτερη ποδηλατική ομάδα που πήρε μέρος στην Tour de France. Για τον καθορισμό της παίρνονται υπόψη οι χρόνοι των τριών καλύτερων ποδηλατών της κάθε ομάδας. Η καλύτερα ομάδα λαμβάνει έπαθλο 50.000 €.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου