Μέγα ετυμολογικόν λεξικόν.

Το Μέγα Ετυμολογικόν (ή "Μέγας ετυμολόγος"/Etymologicum magnum) αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα βυζαντινά λεξικά και συντάχθηκε από άγνωστο λεξικογράφο κατά τον 10^ο-11^ο αι. Αποτελεί ένα ελληνόγλωσσο αλφαβητικό λεξικό που ασχολείται κυρίως με την ετυμολογία των λέξεων. Η σπουδαιότητα του συνίσταται κυρίως στα αποσπάσματα έργων που παραθέτει, πολλά από τα οποία έχουν χαθεί. Βρέθηκε σε έξι χειρόγραφα που παρουσιάζουν διαφορές μεταξύ τους. Μόνο ένα μικρό του τμήμα έχει διασωθεί που περιέχει τις λέξεις που αρχίζουν από Α.

Τυπώθηκε στη Βενετία το 1499 από τους κρητικούς Ζαχαρία Καλλιέργη και Νικόλαο Βλαστό και είναι το 1^ο βιβλίο που τυπώθηκε από ελληνικό τυπογραφείο και όχι η πρώτη ελληνόγλωσση εκτύπωση (44 έτη μετά την ανακάλυψη της τυπογραφίας από τον Γουτεμβέργιο). Την έκδοση του χρηματοδότησε η Άννα Παλαιολογίνα Νοταρά, που διέμενε στη Βενετία μετά την Άλωση. 

Η έκδοση του λεξικού προετοιμάστηκε επί 6 χρόνια. Εκδόθηκε σε μεγάλο σχήμα με τυπογραφικά στοιχεία σχεδιασμένα, χαραγμένα και κομμένα από τον Ζαχαρία Καλλιέργη έχοντας ως πρότυπο τον γραφικό του χαρακτήρα. Διακοσμημένο με φυτικό μοτίβο, διαδομένο στα μεταβυζαντινά χειρόγραφα, κοσμείται με επίτιτλα και πρωτογράμματα, με κόκκινη μελάνη στην  πλειοψηφία τους.