Αλφαβητάρια 1917-1981 (α΄ μέρος).

Σταθμός στην εξέλιξη των αλφαβηταρίων στάθηκε η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του 1917. Πλέον τα αλφαβητάρια έπρεπε να γράφονται «εις την κοινήν ομιλουμένη» (δημοτική) και να αποφεύγουν οποιονδήποτε αρχαϊσμό και ιδιωματισμό. 

Τα πρώτα αλφαβητάρια στη δημοτική είναι αυτά των Παπαμιχαήλ και Συκώκη που συντάθηκαν το 1917. Με το Ν1332/1918 καταργείται το κρατικό μονοπώλιο σχετικά με την αποκλειστικότητα των εγκεκριμένων σχολικών βιβλίων. Το Εκπαιδευτικό Συμβούλιο αποκτά τη δυνατότητα να εγκρίνει περισσότερα του ενός βιβλία καθώς και της ανάθεσης συγγραφής διδακτικών βιβλίων σε επιτροπή.

Έτσι, ανατέθηκε σε επιτροπή αποτελούμενη από τους Δ. Ανδρεάδη, Αλ. Δελμούζο, Μ. Τριανταφυλλίδη, Π. Νιρβάνα, Ζαχ. Παπαντωνίου και στο ζωγράφο Κ. Μαλέα, η σύνταξη νέου αλφαβηταρίου. Πρόκειται για το ¨Αλφαβητάρι με τον Ήλιο¨, που αποτέλεσε το 3^ο κρατικό αλφαβητάριο. 

Η μεταβολή της πολιτικής κατάστασης στη χώρα και ο διορισμός της Επιτροπείας το 1920 είχε ως αποτέλεσμα το συγκεκριμένο αλφαβητάρι να δεχθεί αυστηρή κριτική, ιδιαίτερα για τη γλώσσα του, τη δημοτική. Συμπεριλήφθηκε από την Επιτροπεία στον κατάλογο των ¨υπό διωγμόν¨ βιβλίων τα οποία ζητήθηκε όχι μόνο να απομακρυνθούν από τα σχολεία αλλά και να καούν! 

Η Επανάσταση του 1922 απέτρεψε την εφαρμογή του Ν2678/1921 της Επιτροπείας, ο οποίος και καταργήθηκε, επαναφέροντας σε ισχύ τους νόμους της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης του 1917.

Αναγνωστικό Γ΄ Δημοτικού του 1924. 

Τα χρόνια της Επιτροπείας κυκλοφόρησαν τα αλφαβητάρια του Μιχ. Σακελλαρόππουλου (μέρος Β΄, ανατύπωση του 1901),του Γ. Ζυγαλάκη, του Δ. Ανδρεάδου κ.ά.

Το β΄ μέρος του ¨Αλφαβηταρίου¨ της Συντακτικής Επιτροπής το 1929

 σε εικονογράφηση Φώτη Κόντογλου. 

Η αναγνώριση της δημοτικής, της κοινής ομιλουμένης, ως γλώσσα συγγραφής των αλφαβηταρίων επαναλαμβάνεται το 1928 με το νόμο 3438.