Αλφαβητάρια 1880-1917 (β΄ μέρος).

Από το 1907 καθιερώνεται η παρέμβαση του κράτους στα διδακτικά σχολικά βιβλία. Ο νόμος προέβλεπε ότι πλέον θα διδάσκονταν ένα μόνο βιβλίο σε κάθε τάξη, στη στοιχειώδη και μέση εκπαίδευση, το οποίο θα εγκρίνονταν μετά από διαγωνισμό. Παράλληλα παραχωρούνταν στην Επιτροπή Κρίσης των βιβλίων το δικαίωμα σύνθεσης δικού της αλφαβήτου από εκείνα τα βιβλία που θα είχαν λάβει έγκριση στο διαγωνισμό.

Το 1^ο κρατικό αλφαβητάριο εκδίδεται το 1910 από την Α΄ Κριτική Επιτροπή διδακτικών βιβλίων. Πρόκειται για αλφαβητάρι που συνέθεσε η Επιτροπή από τα αλφαβητάρια των Δ. Ανδρεάδου, Δ. Κολοκότσα και Χ. Παπαμάρκου. Το αλφαβητάρι ήταν γραμμένο στην καθαρεύουσα και ακολουθούσε τη μέθοδο των αρχοειδών λέξεων.

Ως 2^ο κρατικό αλφαβητάριο αναφέρεται το ¨Ελληνικών Αναγνωσματάριον¨ του Δ. Ανδρεάδου που εκδόθηκε το 1914. Το περιεχόμενο του είναι πιο οικείο στους μαθητές και η γλώσσα του απλοποιημένη.

Παράλληλα με τα δύο ¨επίσημα¨ αλφαβητάρια κυκλοφορούσαν και τα αλφαβητάρια των Παπαμάρκου, Βρατσάνου, Οικονόμου, Μακρυναίου, Αποστολοπούλου κ.ά.

Το 1911 εκδόθηκε στο Μοναστήρι το ¨Αλφαβητάριον¨ του Αν. Ζάλλη με περιεχόμενο, εικονογράφηση και γλώσσα πολύ κοντά στις ηλικίες των μαθητών στους οποίους απευθύνεται. Στην Πόλη εκδόθηκαν, το 1818, τα ¨Κορασιακά Ανανγώσματα¨ για τη μόρφωση των κοριτσιών.