Κωνσταντίνος Παρθένης (1878-1967)

Γεννήθηκε το 1878 στην Αλεξάνδρεια από πατέρα Έλληνα και μητέρα Ιταλίδα. Το πρώτο ενυπόγραφο του έργο, ¨Νερόμυλος¨,  το δημιουργεί σε ηλικία 14 ετών. Το 1895 μεταβαίνει στη Βιέννη και σπουδάζει ζωγραφική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βιέννης. Δάσκαλός του ο Γερμανός ζωγράφος Καρλ Ντίφφενμπαχ. Για πρώτη φορά παρουσιάζει έργα του το 1899 στη Βιέννη και ένα χρόνο αργότερα στην Αθήνα. Επιστρέφει στην Ελλάδα το 1903 και συγκεκριμένα στον Πόρο, όπου ασχολείται με την αγιογραφία. Μεταβαίνει στο Κάιρο το 1907 και το 1909 παντρεύεται στο Αργοστόλι την Ιουλία Βαλσαμάκη. Με τη γυναίκα του εγκαθίστανται το 1911 στο Παρίσι όπου και γεννιέται ο γιος τους. Το ζεύγος αποκτά και δεύτερο παιδί το 1914, την κόρη τους Σοφία, ενώ ζει πλέον στην Κέρκυρα. 

Το 1917 βρίσκει την οικογένεια Παρθένη εγκατεστημένη στην Αθήνα. Το ίδιο έτος ο Παρθένης μαζί με τους Νικόλαο Λύτρα, Κ. Μαλέα και Θ. Τριανταφυλλίδη ιδρύουν την ομάδα ¨Τέχνη¨. Στόχος της ομάδας η ανατροπή του συντηρητισμού που κυριαρχούσε στην αθηναϊκή καλλιτεχνική ζωή. Ο Ελ. Βενιζέλος τον διορίζει το 1930 καθηγητή στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Κοντά του σπούδασαν σημαντικοί ζωγράφοι όπως ο Γ. Τσαρούχης, ο Ν. Εγγονόπουλος κ.ά. Η τοποθέτησή του ως καθηγητή προκαλούν αντιδράσεις που παίρνουν και τη μορφή αποκλεισμού των μαθητών του από τις υποτροφίες στο εξωτερικό και από τα βραβεία. Το 1946 παραιτείτε από καθηγητής.

Το 1960 έρχεται σε σύγκρουση με την τότε κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή που σχεδίαζε την ανάπλαση της περιοχής γύρω από την Ακρόπολη. Ο Παρθένης ζούσε στη Ροβέρτου Γκάλι και αρνείται να εγκαταλείψει την κατοικία του. Αποφασίζεται η αναγκαστική απαλλοτρίωση του σπιτιού και η βίαιη έξωσή του. Αντιμέτωπος με τους δικαστικούς κλητήρες και τους αστυνομικούς, ο Παρθένης απειλεί να αυτοπυρποληθεί μαζί με τα έργα σε περίπτωση που παραβιαζόταν το σπίτι. Καταφέρνει έτσι να ματαιώσει την έξωσή του.

Κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του παθαίνει παράλυση. Πεθαίνει το 1967. Έργα του υπάρχουν στην Εθνική Πινακοθήκη, στην Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων καθώς και σε πολλές δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές.