Φυσικό αέριο: ένα πολύτιμο αέριο

Η δημιουργία του φυσικού αερίου είναι όμοια με αυτήν δημιουργίας του πετρελαίου. Δημιουργήθηκε πριν από 10-15 εκατομμύρια χρόνια όταν φυτικοί και ζωικοί μικροοργανισμοί (μύκητες, βακτήρια κ.ά.) καταπλακώθηκαν από χώμα και άμμο. Σε συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας μετασχηματίστηκαν σε μίγματα υδρογονανθράκων δηλαδή σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο.

Τα μόρια του φυσικού αερίου είναι ελαφρύτερα από τα μόρια υδρογονανθράκων του πετρελαίου. Για το λόγο αυτό το βρίσκουμε σε αέρια μορφή. 

Άλλοι υδρογονάνθρακες που περιέχονται στο φυσικό αέριο είναι το αιθάνιο, το προπάνιο και το βουτάνιο. Το προπάνιο και το βουτάνιο χρησιμοποιούνται ως καύσιμα στα καμινέτα και στους αναπτήρες.

Το φυσικό αέριο είναι πιο ελαφρύ από τον αέρα. Έτσι, σε περίπτωση διαρροής ανεβαίνει ψηλά και μειώνονται οι πιθανότητες ανάφλεξης.

Αντλείται σε βάθος 1.500 μ. έως 10.000 μ. 

Η μεταφορά του γίνεται με αγωγούς και με δεξαμενόπλοια.

Στην Ελλάδα η χρήση του φυσικού αερίου ξεκίνησε το 1996. Η μεταφορά του γίνεται με αγωγούς και δεξαμενόπλοια. 

Στην Ελλάδα δεν έχουμε κοιτάσματα φυσικού αερίου. Η χώρα μας προμηθεύεται φυσικό αέριο τη Ρωσία και την Αλγερία. Η μεταφορά του φυσικού αερίου από τη Ρωσία και η διανομή του γίνεται με ένα δίκτυο υπόγειων αγωγών. 

Το ελληνικό δίκτυο διανομής του φυσικού αερίου είναι περίπου 6.500 χλμ. 

Από την Αλγερία μεταφέρεται με δεξαμενόπλοια αφού πρώτα υγροποιηθεί, ώστε να μπορεί να μεταφερθεί περισσότερη ποσότητα. 

Η υγροποίηση του γίνεται είτε μέσω συμπίεσης είτε μέσω ψύξης. 

Από την Αλγερία τα δεξαμενόπλοια το μεταφέρουν στο νησί της Ρεβυθούσας, κοντά στα Μέγαρα.

Κατά το έτος 2010 εντοπίσθηκαν κοιτάσματα φυσικού αερίου στην περιοχή του νοτιοανατολικού Αιγαίου μεταξύ Κρήτης- Κύπρου-Ισραήλ-Αιγύπτου (Λεκάνη του Ηροδότου).