Είναι ένα πανάρχαιο έθιμο που υπάρχει σε όλη την Ελλάδα. Στεφάνια χρησιμοποιούνταν στην αρχαία Ελλάδα σε κάθε σημαντική εκδήλωση. Στη γιορτή του μήνα Θαργηλιώνα προβλέπονταν η κατασκευή στεφανιού από κλαδιά οπωροφόρων δέντρων σε συνδυασμό με κρεμμύδι και σκόρδο.
Παλιότερα οι ανύπαντρες κυρίως γυναίκες μάζευαν λουλούδια για την κατασκευή του. Για την κατασκευή του χρησιμοποιούνταν ευλύγιστο ξύλο (κλήμα). Η κατασκευή του μαγιάτικου στεφανιού αποτελούσε μια ιεροτελεστία, όπου το καθετί είχε το δικό του ιδιαίτερο συμβολισμό.
Ανάλογα με την ευχή που έκανε η κάθε νοικοκυρά κατασκευάζονταν και το ανάλογο στεφάνι:
Ανθισμένο σπίτι: Tραντάφυλλα, γαρούφαλα, βιόλες, πασκαλιές (λιλά), γεράνια.
Ευτυχία του σπιτιού: Kλωνάρια ανθισμένα από αγιόκλημα και από ελιά.
Γεμάτο σπίτι: Στάχια και λουλούδια του κάμπου, όπως μαργαρίτες, παπαρούνες.
Για τη γλωσσοφαγιά: Μια κουκκιά (φυτό) με τις ρίζες και τους καρπούς της.
Για την αγάπη των κοριτσιών του σπιτιού: Eνα κλωνάρι λιγαριά.
Για το μάτι: Eνα κεφάλι σκόρδο, κρεμασμένο στη μέση στο στεφάνι για να φαίνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου