ΤΑ ΤΡΕΝΑ

(Γράφω μια ιστορία βλέποντας τη φωτογραφία)

Μια συννεφιασμένη μέρα,στην Γαλλία τέσσερα κορίτσια ήθελαν να πάνε σην Παταγωνία.Περίμεναν στη στάση των τρένων με πολύ αγωνία.Μετά απο 10 λεπτά τα κορίτσια ήθελαν να πάρουνε κάτι να φάνε απο ένα παλιό μαγαζί που ήταν αρκετά μακριά από τη στάση.Μόλις έφυγαν από τη στάση εκείνη τη στιγμή το τρένο ήρθε και έφυγε αμέσως.Τα κορίτσια έπρεπε να περιμένουν άλλες 2 ώρες αλλά η τύχη ήταν με το μέρος τους.Το τρένο ήρθε μετά από 5 λεπτά και φύγανε.Στο τρένο στις 3 η ώρα τα μεσάνυχτα όλοι οι άνθωποι που κοιμόντουσαν με τον ήχο του τρένου και ξαφνικά το τρένο σταμάτησε και όλοι σηκώθηκαν για να δουν τι συνέβαινε.Το τρένο είχε σταματήσει επειδή τρεις άντρες ήθελαν να μπουν μέσα.Μετά απο λίγα λεπτά όλοι πήγανε για ύπνο.Το επόμενο πρωί τα κορίτσια ξύπνησαν με ένα κακό προαίσθημα χωρίς να ξέρουν το γιατί.Όλη την ημέρα τα κορίτσια συνέχιζαν να είχαν το ίδιο προαίσθημα και τελίκα βγήκε αληθινό.Το απόγευμα κατά τις 8:00 η ώρα οι τρείς αντρες που είχαν ανεβεί το βράδυ στο τρένο, αποδήχτηκε οτι ήταν κέφτες.Έβγαλαν τα πιστόλια τουσ απο τις τσέπες τουσ και τα έστρεψαν στα πρόσωπα των ανθρώπων και άρχισαν να τους απειλούν.Όλοι ήταν πανικόβλητοι και δεν ήξεραν τι να κάνουν, εκτός απο τα τέσσερα κορίτσια, την Ροζαλίνα,την Ρεγγίνα,την Εβελίνα και την Βαλέρια.Αυτές ήταν πολύ γεναίες ήταν και καλές στο καράτε και πολεμικές τέχνες.Έτσι αποφάσισαν να εφαρμόσουν όλα αυτά που είχαν μάθει μέχρι τώρα.Η Ροζαλίνα και η Εβελίνα έκαναν 2 κινήσεις και τους πήραν τα όπλα ενώ η Ρεγγίνα και η Βαλέρια τους έδωσαν μια κλοτσιά,οι κλευτες έπεσαν αμέσως κάτω.Πρωτού καλά-καλά καταλάβουν τι γίνετε οι κλέυτες είχαν βρεθεί πίσω από τα κάγκελα της φιλακής το τρένου.Όλοι οι άνθρωποι ανακουφισμένοι άρχισαν να ευχαριστούν τα κορίτσια που τους έσωσαν τη ζωή.Τα κορίτσια χαίρονταν που μπόρεσαν να σώσουν τις ζωές τους, αλλά τα βάσανα τους δεν τελείωσαν εκεί.Καθώς το τρένο προχωρούσε προς την Παταγωνία ο οδηγός του τρένου προειδοποιήσε τους ανθρώπους ότι περνούσαν από επικίνδυνο γκρεμό για να μην πανικοβληθούν αν ακούσουν ενα περίεργο ή δυνατό θόρυβο.Ο οδηγός έκανε ένα τρομερό λάθος που κόστισε την ζωή όλων των ανθρόπων που βρισκόντουσαν στο τρένο.Καταλάθος έστριψε το τιμόνι αριστερά,προς στον γκρεμό και έτσι έπεσε ολο το τρένο μαζί με τουσ ανθρώπους στον γρεμό.Καθώς το τρένο έπεφτε απ' τον γκρεμό τα κορίτσια αποφάσισαν να ρισκάρουν και να πηδήξουν απο το τρένο και να πιαστούν απο μια πέτρα απο τον γκρεμό.Τα κορίτσια το κατάφεραν,όλες.Αφού το τρένο δεν υπήρχε για να τις πάει στην Παταγωνία αποφάσισαν να πάνε με τα πόδια και άμα θα έβρισκαν κανένα αμάξι ή κανένα αλλο μεταφορικό μέσο που θα μπορούσε να τους πάει εκεί που ήθελαν.Τα κορίτσια περπάτησαν 5 χλμ. και εκτός απο τ'οτι είχαν κουραστεί επίσης είχε βραδιάσει και τα κορίτσια έπρεπε να κοιμηθούν.Επειδή δεν είχαν πουθενά να κοιμηθούν τα κορίτσια έβγαλαν τις σκηνές τους απο τον σάκο τους και κοιμήθηκαν μέσα σε αυτές.Το πρωϊ σηκώθηκαν,μαζέυτηκαν και έφυγαν στο δρόμο τους.Εκεί που περπατούσαν,πίσω από ένα παγωμένο βράχο, ακούστηκε κάτι,τα κοριτσια ταράχτηκαν.Πήγαν να δουν τι ήταν και ήταν τελικά......ένα πολικό αρκουδάκι.Το αρκουδάκι άρχισε να παίζει μαζί τους ,τα κορίτσια το έβρισκαν πολύ χαριτωμένο και έτσι αποφάσισαν να τον πάρουν μαζί τους.Ο Μούλις,,έτσι τον ονόμασαν τα κορίτσια πήγε μαζί τους ,ο Μούλις ήξερε πολύ καλά το μέρος εκείνο γι'αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει τα κορίτσια να πάνε στην Παταγωνία.Τα κορίτσια χάρηκαν πάρα πολύ,γιατί επιτέλους θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν το ονειρό τους.Το καλό ήταν ότι ο Μούλης,μπορεί να μην μιλούσε αλλά μπορούσε να κατλάβει,έτσι τις οδείγισε στο δρόμο τους.Σε μια στιγμή τα κορίσια είχαν κουραστεί,ο Μούλης έκανε νοήματα ότι σε λίγο θα φτάσουνε για να κάνουν λίγο υπομονή,τα κορίτσια σηκώθηκαν και συνέχισαν ....
-Επιτέλους!!! φώναξαν τα κορίτσια -Φτάσαμε!!! τα κορίτσια είχαν φτάσει εκεί που ήθελα πάλι καλά που βρήκαν το αρκουδάκι,το Μούλι.
Και το μεγαλύτερο όνειρο ήταν , μια μεγάλη περιπέτεια!!!
Εβελίνα Ζ. ΣΤ2