Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1931. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ (με δασκάλους τους Γ. Μόραλη, Α. Γεωργιάδη). Έζησε στη Γαλλία την περίοδο 1961-1981, οπότε και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Την πρώτη έκθεση των έργων της το 1960 (Ζυγός, Αθήνα) ακολούθησαν λίγες αριθμητικά ατομικές στην Αθήνα και το εξωτερικό. Οι συμμετοχές της σε διεθνείς ομαδικές εκθέσεις και διοργανώσεις υπερβαίνουν τις ογδόντα. Ξεχωρίζουν οι: Biennale Νέων (Παρίσι, 1961), Χαρακτικής (Λιουμπλιάνα, 1961), Sao Paulo (1965, 1994), Βενετίας (1976, στο πλαίσιο του Progetto Arcevia) και Κωνσταντινούπολης (1997), παρισινά Salon [des Comparaisons (1967, 1971, 1972, 1974, 1976, 1978, 1980), de Mai (1973, 1976) κ.ά.], Ευρωπάλια (Βρυξέλλες, 1982), Μεταμορφώσεις του Μοντέρνου (Αθήνα, 1992) κ.ά. Βραβεύτηκε στο Πρώτο Σαλόνι Νέων Καλλιτεχνών στη γκαλερί Ζυγός (Αθήνα 1958).
Ήδη από την πρώτη ατομική της έκθεση κινήθηκε στο πεδίο της αφαίρεσης. Επίκεντρο της πορείας της υπήρξε η κριτική στάση απέναντι σε κοινωνικά και καλλιτεχνικά ζητήματα. Ένα μεγάλο κομμάτι του έργου της αφορά collage ποικίλων τύπων [Repetitions (1963-64, collage μονοτυπιών) και Λαβύρινθοι, Σκοποβολές, Ωροσκόπιο, Ρεπορτάζ, Χάρτες κ.ά. (collage φωτογραφιών από έντυπα, 1964-66)]. Από τα τέλη της δεκαετίας του '60 ξεκινά η σειρά των Meccano, που βασίστηκε στο ομώνυμο παιδικό παιχνίδι μεγεθυμένο στο εκατονταπλάσιο. Από τη δεκαετία του ΄80 και εξής η καλλιτέχνιδα εφαρμόζει ένα είδος decollage πάνω σε πλεξιγκλάς.
Έτσι, στις σειρές Εικόνες και Χάρτες-Λαβύρινθοι, η Ρωμανού παραθέτει, αποσπασματικά και κάποιες φορές μόλις αναγνωρίσιμα, μοτίβα έργων της Αναγέννησης και του Μπαρόκ ή χάρτες πόλεων. Πρόκειται για ένα παιχνίδι ανάμεσα στην αδιαφάνεια, που δημιουργεί η αλληλοκάλυψη των εικόνων και την διαφάνεια του φέροντος υλικού? ένα παιχνίδι που κάποτε αναπτύσσεται και στον τρισδιάστατο χώρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου