Από το σχολείο ο Μακρής ξεκίνησε τα σκαριφήματα. Μαθητής ακόμα είχε τη χαρά να δει τις πρώτες του γελοιογραφίες τυπωμένες και μάλιστα στο «Βήμα». Αυτό κάπου στα 1973. Και λίγο αργότερα κάπως πιο τακτικά, στην «Απογευματινή». Μετά «ξενιτεύεται» για σπουδές. Ως απόφοιτος της Γερμανικής σχολής, μαζεύει τα νεανικά του συμπράγκαλα και μετακομίζει στη Γερμανία. Από το 1974 μέχρι και το 1981 σπουδάσει ζωγραφική και χαρακτική στο Μπράουνσφαιγκ και αργότερα στο Βερολίνο.
Επιστρέφοντας στα πάτρια εδάφη, χτυπάει επιτυχώς την πόρτα του «Έθνους» όπου και δουλεύει για 3 μήνες μέχρι που τον εκτίμησε περισσότερο το ναυτικό. Το '83 , δέκα χρόνια μετά την πρώτη του γελοιογραφία, πηγαίνει ξανά στο «Βήμα» όπου και εργάζεται για περίπου ένα χρόνο. Μεσολαβεί μια τριετία χωρίς γελοιογραφίες αλλά με μπόλικο χρώμα μιας και, για λόγους επιβίωσης, ασχολείται με .μεγαλύτερες επιφάνειες. Κοινώς, μπογιατζής. (Μια τέχνη που κάποια στιγμή άσκησα κι εγώ επιτυχώς.
Άρα, δεν την ειρωνεύομαι.) Το '87 επιστρέφει για τρίτη φορά στο «Βήμα» μέχρι και το 1988 όπου και αρχίζει να δουλεύει στην «Καθημερινή». Μια συνεργασία όπου συνεχίζεται με επιτυχία μέχρι σήμερα και που τον έχει φέρει κοντά σε ένα μεγάλο πλήθος σκεπτόμενων αναγνωστών. Από το '93 δίνει επίσης σκίτσα του στην «Οικονομική Βιομηχανική Επιθεώρηση» ενώ το '95 με την εικαστική του γραμμή του... Δελλόγλου συνεργάστηκε με το πρώτο «φρι πρεςςς» περιοδικό «Μονόπολη». Από το 2005 είναι συνεπιβάτης στο περιοδικό«Γαλέρα» ενώ το 2006 δημοσιεύεται το άλμπουμ με γελοιογραφίες του «ΟΕΟ από τις εκδόσεις «Τυπωθήτω».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου