Γεννήθηκε στη Βράιλα της Ρουμανίας το 1925. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο (1942-48), παρακολουθώντας παράλληλα μαθήματα ζωγραφικής στην ΑΣΚΤ (1942-43). Εργάσθηκε ως αρχιτέκτονας στο Υπουργείο Οικισμού (1952-54). Με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης παρακολούθησε τον μεταπτυχιακό κύκλο μαθημάτων στο Κέντρο Έρευνας Yλικών και Tεχνικής της Oικοδομής του Παρισιού (1955-56). Η ευρεία και πολύπλευρη σταδιοδρομία του περιλαμβάνει αρχιτεκτονικές και πολεοδομικές μελέτες (Γαλλία, Ιράν, Γκάνα, Βενεζουέλα, Ισπανία, Ελλάδα κ.ά.), έργα ζωγραφικής (περισσότερες από δέκα ατομικές εκθέσεις σε Αθήνα και Μαδρίτη και πολυάριθμες συμμετοχές σε ομαδικές ανά τον κόσμο) και γλυπτικής (ξενοδοχείο Ξενία, Κως, 1961 / εργοστάσιο Abbott, Μαδρίτη 1968 / εργοστάσιο Φαμάρ, Αθήνα 1973 κ.ά.), σκηνογραφία θεάτρου και κινηματογράφου. Υπήρξε ενεργό μέλος των ομάδων Αρμός, Τέχνης A΄, Τομή και Ομάδα για την Eπικοινωνία και την Eκπαίδευση στην Tέχνη. Πέθανε στην Αθήνα το 1984, στη διάρκεια ατομικής του έκθεσης στη γκαλερί Ζουμπουλάκη.
Αρχικά η ζωγραφική του κινήθηκε στο παραστατικό πλαίσιο και θεματολόγιο της μεταβυζαντινής παράδοσης και της τέχνης του Τσαρούχη και του Διαμαντόπουλου. Δεν άργησε να γοητευθεί από τη γεωμετρική αφαίρεση. Οι τονικές αρμονίες είναι τα βασικά δομικά στοιχεία των συνθέσεών του, οι οποίες στηρίζονται στην εναλλαγή γεωμετρικών σχημάτων και πλαστικών όγκων. Γεωμετρικό, λιτό λεξιλόγιο χρησιμοποιεί και για τα ανάγλυφα και ολόγλυφα έργα του. Στην πρώτη περίπτωση, ο Ξενάκης εκμεταλλεύτηκε τα υλικά του (οπλισμένο σκυρόδεμα, μάρμαρο, πολυεστέρα) για να συνδέσει οργανικά το έργο με το αρχιτεκτόνημα που θα το υποδεχόταν. Στη δεύτερη, ο ορείχαλκος συχνά εμπλουτίστηκε με ζωγραφικά στοιχεία, δίνοντας ενδιαφέροντα αποτελέσματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου