ΣΑΧΑΡΑ: Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΡΗΜΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ -ΒΕΔΟΥΙΝΟΙ: ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ

 

Η Σαχάρα είναι η μεγαλύτερη έρημος στον κόσμο. έχει έκταση 8.600.000 περίπου τετραγωνικά χιλιόμετρα, καταλαμβάνει το σύνολο σχεδόν του βόρειου τμήματος της αφρικανικής ηπείρου και αποτελεί το δυτικό άκρο της Αφροασιατικής ερημικής ζώνης. Ορίζεται βόρεια από την Μεσόγειο Θάλασσα και την οροσειρά του Άντλαντος, δυτικά από τον Ατλαντικό Ωκεανό και ανατολικά από την Ερυθρά Θάλασσα. Στην Σαχάρα ανήκουν συνολικά 5.120 χιλιόμετρα ακτογραμμής. Τα κύρια τοπογραφικά χαρακτηριστικά της περιλαμβάνουν πεδιάδες που εκτείνονται σε υψόμετρο από 180 ώς 360, βαθύπεδα, βυθίσματα, μεγαλύτερο από τα οποία είναι το Βύθισμα Κατάρα που φθάνει σε απόλυτο υψόμετρο -135 (κάτω από τη στάθμη της θάλασσας), καθώς και δύο ορεινές αλυσίδες, τα όρη Αχάγκαρ (Χόγκαρ) που φθάνουν σε μέγιστο υψόμετρο 3.003 και τα όρη Τιμπέστι που φθάνουν σε μέγιστο υψόμετρο 3.415 στην κορυφή Έμι Κούσι, την υψηλότερη της ερήμου. Μόνο το20% του εδάφους καλύπτεται από άμμο, ενώ το υπόλοιπο καλύπτουν κροκάλες και μαλακά πετρώματα.

Στο εσωτερικό της ερήμου υπάρχουν διάφορες περιοχές με ιδιαίτερη ονομασία, όπως είναι η Τανεζρούφτ στην νοτιοδυτική Αλγερία ή η Τένερε ( Γη του φόβου) στο κεντρικό τμήμα της Δημοκρατίας του Νίγηρα. Η Σαχάρα ανήκει στις χώρες: Μαρόκο, Αλγερία, Τυνησία, Λιβύη, Αίγυπτο, Σουδάν, Τσαντ, Δημοκρατία του Νίγηρα, Μάλι, Μαυριτανία και Δυτική Σαχάρα. Από τις χώρες αυτές η έρημος καταλαμβάνει το 99% του εδάφους της Λιβύης και το 98% του εδάφους της Αιγύπτου.

xρονοδιάγραμμα της Σαχάρα:

·                  Πριν από 22,000 -10,500 χρόνια: Η Σαχάρα δεν κατοικούνταν από ανθρώπους έξω από την κοιλάδα του Νείλου και επεκτεινόταν 250 μίλια προς το Νότο σε σχέση με τη σημερινή της έκταση.

·                  Πριν από 10,500 - 9,000 χρόνια: Βροχές άρχισαν να πλήττουν τη Σαχάρα, μετατρέποντας την περιοχή σε κατοικήσιμο τόπο όπου και εγκαταστάθηκαν άνθρωποι που πριν ζούσαν στην κοιλάδα του Νείλου.

·                  Πριν από 9,000 - 7,300 χρόνια: Οι συνεχείς βροχές η πλούσια βλάστηση και η ύπαρξη ζώων στην περιοχή, οδήγησαν στη μόνιμη εγκατάσταση ανθρώπων και στην εξέλιξη της κτηνοτροφίας.

·                  Πριν από 7,300 - 5,500 χρόνια: Οι βροχές άρχισαν να υποχωρούν στην Αιγυπτιακή Σαχάρα με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να μεταφερθούν προς τη Σουδανέζικη Σαχάρα όπου και διατηρούνταν κατοικήσιμες περιοχές. Το τέλος των βροχών και η επιστροφή των συνθηκών της ερήμου σήμανε και την επιστροφή του πληθυσμού στην κοιλάδα του Νείλου και την αρχή της κοινωνίας των Φαραώ.

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ-ΒΕΔΟΥΙΝΟΙ

Άνθρωπος της υπαίθρου" σημαίνει στην αραβική γλώσσα η λέξη Βεδουίνος.

Φυλές νομαδικές οι Βεδουίνοι είναι σήμερα 40.000 περίπου σκορπισμένοι στις ερήμους του Μαρόκου, της Λιβύης, της Αιγύπτου, του Αλγερίου και της Τύνιδας.

Αγαπούν με φανατισμό και πάθος την ελευθερία τους και φροντίζουν να είναι πάντα οπλισμένοι για να τη διαφυλάττουν, όταν χρειάζεται.

Προσφέρουν απλόχερα τη φιλοξενία τους και ζουν ευτυχισμένοι, μακριά από τον πολιτισμό, σε μια σκηνή, με μια καμήλα, ένα άλογο, λίγους χουρμάδες και δυο σταγόνες νερό.

Η ζωή τους στηρίζεται στην καμήλα τους, που τους δίνει το μαλλί της για τις σκηνές τους και τα ρούχα τους, τις πατροπαράδοτες κελεμπίες.

Παρόλα αυτά αγαπούν με πάθος τα μικρόσωμα άλογά τους και είναι δεινοί ιππείς. Ανυπότακτοι και γενναίοι, ωραίοι, ψηλοί και δυνατοί, είναι εκδικητικοί και έχουν ακόμα μέχρι σήμερα μέσα τους τη ροπή για τη ληστεία, που τους είχε κάνει το φόβητρο των καραβανιών στα παλαιότερα χρόνια.

Αναγνωρίζουν σαν κυβερνήτη τους μόνο το φύλαρχό τους, το σεΐχη, που τον εκλέγουν οι ίδιοι και επικρατεί ανάμεσά τους θαυμαστή ισονομία. Είναι μωαμεθανοί και μιλούν την αραβική γλώσσα.