Σπιναλόγκα

Η Σπιναλόγκα είναι ένα νησί στον κόλπο της Ελούντας, στο Ν. Λασιθίου της Κρήτης. Χρησιμοποιήθηκε ως καταφύγιο για τους Λεπρούς το 1905. Στην αρχή τους λεπρούς τους συγκέντρωναν στην «Μεσκινιά» (Ηράκλειο), μιας και θεωρούσαν ότι μπορούσαν να μολύνουν τον υπόλοιπο λαό.

Την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η Κρήτη κατακτήθηκε από τους Γερμανούς, οι κατακτητές αναγκάστηκαν να στέλνουν τρόφιμα στου λεπρούς αφού από το απέναντι χωριό, την Πλάκα, είχαν εκδιωχθεί όλοι οι κάτοικοι. Κανένας κατακτητής δεν πήγε στη Σπιναλόγκα γιατί φοβόνταν μην κολλήσουν. 

Έτσι, οι κάτοικοι του νησιού μπόρεσαν να κάνουν παράνομο ραδιοσταθμό και να μαθαίνουν ειδήσεις από το Λονδίνο και το Κάιρο.

Όταν η ασθένεια των λεπρών τελείωσε αφού ανακαλύφθηκαν φάρμακα (1957), το νησί έκλεισε. Η Σπιναλόγκα για μερικές δεκαετίες έμεινε ακατοίκητη. Όμως αργότερα, εξαιτίας των τουριστών, πολλά κτίρια επισκευάστηκαν. Σήμερα το νησί δέχεται πολλούς επισκέπτες.

Θεόδωρος Π., Στ1΄