Γεννήθηκε το 1930 στη Θεσσαλονίκη και πέθανε στην Αθήνα το 2004. Μαθήτευσε κοντά στον Γ. Σπυρόπουλο και Ν. Νικολάου (1944-48) και φοίτησε στην ΑΣΚΤ (1950-55, με δάσκαλο τον Γ. Μόραλη). Με υποτροφία του Ιταλικού Ινστιτούτου Αθηνών σπούδασε στη Σχολή Συντήρησης Έργων Τέχνης της Ρώμης (1955-59), παρακολουθώντας παράλληλα μαθήματα τοιχογραφίας και χαρακτικής στην Scuola delle Arti Ornamentali di San Giacomo. Στο ενεργητικό του καταμετρούνται περισσότερες από τριάντα ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Το 1997 πραγματοποιήθηκε μεγάλη αναδρομική παρουσίαση του έργου του στο ΜΜΣΤ. Πολυάριθμες είναι και οι συμμετοχές του σε ομαδικές εκθέσεις και διεθνείς διοργανώσεις: Nouvelles Aventures de l'Objet (Παρίσι, 1961), οι Τρεις προτάσεις για μια νέα ελληνική γλυπτική (Βενετία, 1964), κ.ά. Εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Biennale της Βενετίας το 1988. Το 2000 φιλοτέχνησε το έργο Ουρά για τον Σταθμό του Μετρό στην Ομόνοια (Αθήνα). Ο καλλιτέχνης τιμήθηκε με το βραβείο Modigliani (1959), με τιμητικό έπαινο στη Biennale Sao Paulo (1961), με το Premio Lissone και με το πρώτο βραβείο στο Salon de Montrouge (1997).
Στη δεκαετία του 1950 κινήθηκε στο πλαίσιο της art informel και του αφηρημένου εξπρεσιονισμού. Στο Παρίσι της επόμενης δεκαετίας βρέθηκε ιδεολογικά κοντά στους Νέους Ρεαλιστές και πρωτοστάτησε, μαζί με Γάλλους ομοτέχνους του, στη δημιουργία της mec-art. Η επιστροφή του στην Ελλάδα το 1980 ως καθηγητή της ΑΣΚΤ, η θητεία του ως πρύτανη (1991-1995), καθώς και η μεταφορά των εργαστηρίων της Σχολής στο συγκρότημα της οδού Πειραιώς, μαρτυρούν έμπρακτα το κοινωνικό ενδιαφέρον του καλλιτέχνη για τα εικαστικά πράγματα στην Ελλάδα. Η δομή της εικόνας, η σημασία της χειρονομίας, το ζήτημα της πολλαπλής αναπαραγωγής και της εμπλοκής του θεατή στο τελικό αποτέλεσμα υπήρξαν σταθερά οι άξονες της πορείας του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου