Τα λίμερικ (limerick) είναι σύντομα σατιρικά ή κωμικά ποιηματάκια της αγγλικής λαϊκής παράδοσης χωρίς νόημα και περιεχόμενο. Αποτελούνται από πέντε στίχους, που η ομοιοκαταληξία τους είναι αα-ββ-α:
α΄ στίχος με τον β΄ και τον ε΄ στίχο
ο γ΄ στίχος με τον δ΄
Ξακουστά είναι εκείνα του Έντουαρντ Λιρ (Edward Lear), που το 1864 δημοσίευσε μια ποιητική συλλογή με λίμερικ, με τον τίτλο The book of nonsense. Τον Λιρ τον μιμήθηκαν μεγάλοι συγγραφείς, όπως ο Σουίνμπερν, ο Τένυσον, ο Κίπλινγκ, αλλά μάλλον δεν μπόρεσαν να τον φτάσουν.
Λίμερικ του Λιρ:
Υπήρχε ένας γέρος στο έλος
από τη φύση του ήταν ασήμαντος κι ανέμελος
καθισμένος σ' ένα πετραδάκι
τραγουδούσε δημοτικά σ' ένα βατραχάκι
αυτός ο διδακτικός γέρος στο έλος.
Στην Ελλάδα, πρώτος που αποπειράθηκε να γράψει λίμερικ είναι ο Γιώργος Σεφέρης. Μάλιστα, πήγε να αποδώσει τον όρο στα ελληνικά με τη λέξη "ληρολόγημα", συνδυάζοντας το όνομα του Λιρ με τη λέξη "λήρος", που σημαίνει τρελή κουβέντα, ασυνάρτητα λόγια.
Το 1975 εξέδωσε μια συλλογή από λίμερικ, με τον τίτλο Ποιήματα με ζωγραφιές σε μικρά παιδιά.
Εδώ το πρώτο της συλλογής:
Ήταν μια κοπέλα από τη Σάμο
που έχωσε το δεξί της στην άμμο
και με τ' άλλο χέρι
εκρατούσε ένα αστέρι
ετούτη η κοπέλα απ' τη Σάμο.
- Στον δεύτερο αποκαλύπτεται η ιδιότητά του.
- Στον τρίτο και τέταρτο έχουμε την πραγματοποίηση κάποιας ενέργειας.
- Ο πέμπτος στίχος είναι αφιερωμένος στην εμφάνιση ενός τελικού επιθέτου ή παραλόγου.
εχετε πολλα ορθογραφικα λαθη και απορω αν αυτα τα λαθη τα εκανε ενας μεγαλος ή ενα παιδι. Αλλα αν τα εγραψε ενας μεγαλος θα επρεπε πραγματικα να ντρεπεται για την ορθογραφια του γιατι αυτες της λεξης της μαθαινει καποιος απο το δημοτικο το ιδιο θα επρεπε να ντρεπετε και ενα παιδι για τα ορθογραφικα του λαθοι
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεκτή οποιαδήποτε κριτική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοια όμως είναι αυτά τα ¨πολλά ορθογραφικά λάθη¨;
Μπορείς να μας τα γράψεις;
Ναι, πρέπει να ντρέπεται κανείς για τα πολλά ορθογραφικά του λάθη. Μήπως όμως ¨πρέπει να ντρέπεται¨ και για το ότι φαντάζεται ορθογραφικά λάθη;
Με την ευκαιρία ¨ντροπή¨ επίσης μπορεί να θεωρηθεί το να γράφεις ένα κείμενο σχεδόν 5 γραμμών και να μην έχεις βάλει ούτε έναν τόνο. Επίσης το να ξεκινάς την πρόταση με μικρό αντί για κεφαλαίο ¨έχετε¨.
Μήπως πριν κρίνουμε πρέπει να είμαστε πρώτα σωστοί εμείς;