Τα αρχαία χρόνια ο Ήλιος λατρεύονταν ως θεός. Στην αρχαία Ελλάδα πίστευαν ότι ο θεός Ήλιος διέσχιζε τον ουρανό από την ανατολή στη δύση κάθε μέρα καθισμένος επάνω σε ένα χρυσό άρμα και στο ηλιοβασίλεμα χανόταν πίσω από τον ωκεανό.
Peter Paul Rubens: Η Πτώση του Φαέθοντος, 1604/1605 (National Gallery of Art, Washington D. C.
Στην αρχαία Αίγυπτο ο θεός Ήλιος ονομάζονταν Ρα. Απεικονίζονταν ως ηλιακός δίσκος με φτερά ή ως θεϊκό μάτι.
Οι Πέρσες λάτρευαν τον Μίθρα, τον θεό του φωτός και της σοφίας. Την λατρεία του υιοθέτησαν και οι Ρωμαίοι από τον 1ο π.Χ. μέχρι τον 5ο π.Χ. αιώνα.
Η θρησκεία των Ίνκας βασίζονταν στην λατρεία του Ήλιου. Οι αυτοκράτορες τους θεωρούνταν απόγονοι του θεού Ήλιου και λατρεύονταν ως θεότητες. Σύμβολο του Ήλιου ήταν ο χρυσός. Κέντρο λατρείας ήταν ο ναός του Ήλιου του Cuzco.
Οι Αζτέκοι λάτρευαν τον Χουϊτζιλοπότστλι το θεό του ήλιου και του πολέμου. Σύμφωνα με το μύθο οι θεοί ήταν μαζεμένοι μες στο σκοτάδι γύρω από μια τεράστια φωτιά. Δύο από αυτούς ο Χουϊτζιλοπότστλι και η αδερφή του η Κογιολξαχκούι ρίχτηκαν μες στις φλόγες. Ο πρώτος έγινε ο ήλιος και η αδερφή του το φεγγάρι.
Οι Εσκιμώοι της Γροϊλανδίας λατρεύουν την ηλιακή θεά Μαλίνα.
Γένους θηλυκού είναι ο Ήλιος και στην Ιαπωνία. Η Αματεράσου, η θεά του Ήλιου ήταν η ανώτερη των θεών και βασίλευε με δικαιοσύνη στον ουρανό, ενώ φώτιζε και ζέσταινε τη γη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου