Γιάννη Μηλιώνη
Δέησις
Η θάλασσα στα βάθη της πήρ΄ έναν ναύτη,-
Η μάνα του, ανήξερη, πιαίνει κι ανάφτει
στην Παναγία μπροστά ένα υψηλό κερί
για να επιστρέψει γρήγορα και ναν καλοί καιροί-
και όλο προς τον άνεμο στήνει τ΄αυτί.
Αλλά ενώ προσεύχεται και δέεται αυτή,
η εικών ακούει, σοβαρή και λυπημένη,
ξεύροντας πως δεν θα ΄λθει πια ο υιός που περιμένει.
(Με λογισμό και μ΄ όνειρο, Ε΄-Στ΄Δημοτικού)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου