Μια φορά και έναν καιρό,
ένας ποντικός είπε σ' ένα βάτραχο να κάμουνε φιλία.
Ο βάτραχος δέχτηκε, αλλά σκέφτηκε να γελάσει με τον ποντικό,
και του ‘πε να δεθούνε κι οι δυο μ' ένα βούρλο από τα ποδάρια.
Δέχτηκε ο ποντικός και δεθήκανε.
Περπατούσανε μαζί σα φίλοι, μα σε μια στιγμή, καθώς περνούσανε
πάνω από μία λίμνη, ο βάτραχος πήδησε ξαφνικά στο νερό,
για να συνεπάρει και τον ποντικό και να γελάσει με το πάθημα του.
Ο βάτραχος δέχτηκε, αλλά σκέφτηκε να γελάσει με τον ποντικό,
και του ‘πε να δεθούνε κι οι δυο μ' ένα βούρλο από τα ποδάρια.
Δέχτηκε ο ποντικός και δεθήκανε.
Περπατούσανε μαζί σα φίλοι, μα σε μια στιγμή, καθώς περνούσανε
πάνω από μία λίμνη, ο βάτραχος πήδησε ξαφνικά στο νερό,
για να συνεπάρει και τον ποντικό και να γελάσει με το πάθημα του.
O ποντικός δεν ήξερε να κολυμπάει και πνίγηκε.
Ετουμπάνιασε κι ανέβηκε στο νερό.
Τον είδε από ψηλά ένα γεράκι που πέρναγε, και βούτηξε να τον πάρει.
O βάτραχος όμως, που ήταν δεμένος μαζί του,
σηκώθηκε κι αυτός στον αέρα κι έγινε κι αυτός καλός μεζές στο γεράκι.
Ποιος του ‘πε να σκεφτεί κακό για το σύντροφό του;
Ετουμπάνιασε κι ανέβηκε στο νερό.
Τον είδε από ψηλά ένα γεράκι που πέρναγε, και βούτηξε να τον πάρει.
O βάτραχος όμως, που ήταν δεμένος μαζί του,
σηκώθηκε κι αυτός στον αέρα κι έγινε κι αυτός καλός μεζές στο γεράκι.
Ποιος του ‘πε να σκεφτεί κακό για το σύντροφό του;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου