Ιωάννης Καποδίστριας (1776 – 1831)

Γεννήθηκε στην Κέρκυρα στις 11 Φεβρουαρίου 1776. Οι γονείς του κατάγονταν από οικογένειες ευγενών. Σπούδασε ιατρική, φιλοσοφία και νομικά στο Πανεπιστήμιο της Παταβίας (Πάντοβα). 

Το 1797 εγκαταστάθηκε στην Κέρκυρα και εργάστηκε ως ιατρός-χειρουργός. Όταν το 1801 τα Επτάνησα αυτονομούνται ο Καποδίστριας γίνεται ένας από τους διοικητές της Ιονίου Πολιτείας, σε ηλικία μόλις 25 ετών.  Στη συνέχεια διορίζεται Γραμματέας της Επικρατείας, με ομόφωνο ψήφισμα της Γερουσίας της Ιονίου Πολιτείας.

Το 1807 όταν βρίσκονταν στη Λευκάδα για να οργανώσει την άμυνα του νησιού απέναντι στην απειλή του Αλή Πασά, γνωρίζεται με τους οπλαρχηγούς Κολοκοτρώνη, Νικηταρά, Ανδρούτσο και Μπότσαρη.

Τον Γενάρη του 1809 δέχεται την πρόσκληση του Τσάρου Αλέξανδρου Α΄ να εργαστεί στη διπλωματική υπηρεσία της Ρωσίας. Ο Καποδίστριας αποδέχεται την πρόσκληση και μεταβαίνει στη Ρωσία.

Σημαντική ήταν η συμβολή του Καποδίστρια στην ενότητα, ανεξαρτησία και την ουδετερότητα της Ελβετίας και συνεισέφερε τα μέγιστα στο ελβετικό σύνταγμα, που προέβλεπε 19 αυτόνομα κρατίδια (καντόνια) ως συστατικά μέλη της ελβετικής ομοσπονδίας.

Είχε συμμετοχή, ως μέλος της ρωσικής αντιπροσωπίας, στο Συνέδριο της Βιέννης, όπου τέθηκαν οι βάσεις της «Ιεράς Συμμαχίας». Ο Καποδίστριας αποτέλεσε το φιλελεύθερο αντίβαρο στην αντιδραστική πολιτική του αυστριακού πρίγκιπα Μέτερνιχ. Οι διπλωματικές του επιτυχίες είχαν ως αποτέλεσμα να χριστεί από τον Τσάρο Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Στη θέση αυτή παρέμεινε από το 1816 έως το 1822.

Αν και σταδιοδρομούσε στο εξωτερικό ο Καποδίστριας δεν ξέχασε την Κέρκυρα, που είχε περάσει υπό τον έλεγχο της Αγγλίας. Το 1819 μετέβη στο Λονδίνο και προσπάθησε χωρίς επιτυχία να πείσει τη βρετανική κυβέρνηση να μετριάσει το αυταρχικό καθεστώς που είχε επιβάλει στα Ιόνια Νησιά.

Μέτερνιχ

Όταν ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση έρχεται σε σύγκρουση με τον Μέτερνιχ και διαφωνεί με τον  τσάρο Αλέξανδρο, που καταδίκαζε κάθε επαναστατική κίνηση στην Ευρώπη, πιστός στις αποφάσεις της Ιεράς Συμμαχίας. 

Έτσι αναγκάζεται να εγκαταλείψει το αξίωμα του. Το 1822 εγκαταστάθηκε στη Γενεύη όπου έμεινε μέχρι το 1827. Εξαιτίας της προσφοράς του στη δημιουργία της Ελβετικής Ομοσπονδίας έλαβε τον τίτλο του Επίτιμου Πολίτη.

Το 1827 (30 Μαρτίου) εκλέγεται από την Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας Κυβερνήτης του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους. 
Φτάνει στο Ναύπλιο στις 7 Ιανουαρίου 1828.

Από εκεί μεταβαίνει στην Αίγινα που είχε ορισθεί ως προσωρινή έδρα της κυβέρνησης.

Πετυχαίνει στις 18 Ιανουαρίου 1828 την αναστολή του Συντάγματος. Γίνεται απόλυτος κυρίαρχος έχοντας ως συμβουλευτικό σώμα το Πανελλήνιον που αποτελούνταν από 27 μέλη.

Ο Καποδίστριας: 


- Ίδρυσε Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα.

- Το 1828 καθιέρωσε το Φοίνικα ως εθνική νομισματική μονάδα και ίδρυσε το Εθνικό Νομισματοκοπείο.

- Κατά το ίδιο έτος οργάνωσε και την πρώτη ταχυδρομική υπηρεσία.

- Έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη δημιουργία δικαστηρίων και τη στελέχωσή τους με το κατάλληλο προσωπικό. 
- Οργάνωσε τη διοίκηση του κράτους και ίδρυσε Στατιστική Υπηρεσία, η οποία διενήργησε την πρώτη απογραφή.

- Προχώρησε σε αναδιοργάνωση των ενόπλων δυνάμεων. 
- Ιδιαίτερη φροντίδα έδειξε για την εκπαίδευση με την ίδρυση των αλληλοδιδακτικών σχολείων, καθώς και το Ορφανοτροφείο της Αίγινας.

- Εισήγαγε την καλλιέργεια της πατάτας στη χώρα μας 

και ίδρυσε στην Τίρυνθα γεωργική σχολή, στην οποία θα εκπαιδεύονταν οι Έλληνες γεωργοί.

- Ίδρυσε, στις 21 Οκτωβρίου 1829 στην Αίγινα, το πρώτο Αρχαιολογικό Μουσείο της Ελλάδας.

Η διακυβέρνησή του προκάλεσε την αντίδραση των προεστών που έβλεπαν να θίγονται τα συμφέροντά τους.

Εκδηλώνονται στασιαστικά κινήματα (Ύδρα 1829). 

Μοιραία στάθηκε η αντιπαλότητα του Καποδίστρια με τους Μαυρομιχάληδες, την ισχυρότερη οικογένεια της Μάνης.

Έτσι, στις 27 Σεπτεμβρίου 1831 δολοφονείται από τους Κωνσταντίνο και Γεώργιο Μαυρομιχάλη μπροστά στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο. 

Ο πρώτος δολοφονείται την ίδια στιγμή από το πλήθος που τον συνέλαβε. Ο δεύτερος καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε στις 10 Οκτωβρίου 1831.