Οδηγίες για τη διδασκαλία των μαθημάτων της Στ τάξης.

ΣΧΟΛΙΚΗ ΤΣΑΝΤΑ

Αριθ.Πρωτ.Φ.7/531/129567/Γ1/15-10-2010/ΥΠΔΒΜΘ

Το Σχολείο οφείλει :

α) να μεριμνά για την κατά το μέγιστο αξιοποίηση των χώρων της σχολικής τάξης (π.χ. βιβλιοθήκες,

ντουλάπια, ράφια, θρανία), ώστε να είναι δυνατή η παραμονή ικανοποιητικού αριθμού βιβλίων στην

αίθουσα διδασκαλίας,

β) να προβαίνει στον εξορθολογισμό χρήσης των σχολικών εγχειριδίων και αντικειμένων γενικότερα,

σύμφωνα πάντα με το ωρολόγιο πρόγραμμα, ώστε να μειώνεται στο ελάχιστο η μεταφορά τους από

και προς το σχολείο.

γ) να ζητά τη διαρκή ενημέρωση από αρμόδιους εξειδικευμένους παιδαγωγούς και επιστήμονες

σχετικά με την καλλιέργεια και την εμπέδωση του ουσιαστικού περιεχομένου του «Νέου Σχολείου»

αναφορικά με το εν λόγω θέμα.

δ)ν α αποστέλλει στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς επιστολή με σχετικές οδηγίες στους γονείς και

κηδεμόνες των μαθητών, σχέδιο της οποίας σας επισυνάπτουμε.

Αγαπητοί Γονείς και Κηδεμόνες

Το Υπ. Παιδείας Δ.Β.Μ.Θ., μεριμνώντας σχετικά με το ζήτημα του υπερβολικού βάρους της σχολικής

τσάντας, που είναι αναγκασμένοι να μεταφέρουν καθημερινά οι μαθητές των Δημοτικών Σχολείων,

υιοθετεί σειρά μέτρων ώστε να μειωθεί στο ελάχιστο η μεταφορά από και προς το Σχολείο περιπού

βάρους από αυτούς. Συγκεκριμένα :

α) οι εκπαιδευτικοί εφοδιάζουν τους μαθητές με τη φωτοτυπία του εβδομαδιαίου ωρολογίου

προγράμματος, το οποίο ο γονέας θα μπορεί να συμβουλεύεται καθημερινά.

β) με την καθοδήγηση των εκπαιδευτικών τους, οι μαθητές σε καθημερινή βάση θα μεταφέρουν στο

σπίτι μόνο τα απαραίτητα βιβλία, τετράδια κ.λ.π. Τα υπόλοιπα θα παραμένουν στην τάξη, σε χώρο που

θα καθορίσει οι εκπαιδευτικοί.

γ) στην αρχή της σχολικής χρονιάς, σε όλα τα αντικείμενα του μαθητή (βιβλία, τετράδια, κασετίνες)

αναγράφονται σε ετικέτες το ονοματεπώνυμο και η τάξη του.

δ) μετά το τέλος των κατ' οίκον εργασιών, συνιστάται ο έλεγχος του εβδομαδιαίου ωρολογίου

προγράμματος, ώστε να αποφεύγεται από μέρους των μαθητών η άσκοπη μεταφορά βιβλίων και

τετραδίων προς το σχολείο.

ε) γενικά, η τοποθέτηση των βιβλίων μέσα στην τσάντα θα πρέπει να γίνεται ώστε το κέντρο βάρους της

να βρίσκεται όσο το δυνατόν πιο κοντά στη μέση. Επίσης, η κατανομή του βάρους θα πρέπει να είναι

ομοιόμορφη, με την τοποθέτηση των πιο βαριών βιβλίων στο πίσω μέρος της τσάντας.

Με τον τρόπο αυτό και τη συνεργασία Σχολείου και Οικογένειας, θα επιτευχθεί ο στόχος της

ελαχιστοποίησης του βάρους της σχολικής τσάντας, με σκοπό την προστασία της σωματικής υγείας των

μαθητών.'

"Κατ' οίκον εργασίες"

Σας θέτουμε υπόψη :

α . Την αριθμ. Φ.12/428/85241/Γ1/18-8-2003 Εγκύκλιο, με θέμα : «κατ ' οίκον εργασίες », την οποία και σας επισυνάπτουμε

β. Απόσπασμα της αριθμ. 9/2005 Πράξης του Τμήματος Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, με θέμα : « Οδηγίες για τη χρήση των διδακτικών βιβλίων και τις "κατ' οίκον εργασίες" των μαθητών του Δημοτικού Σχολείου »:

« .. . Σχετικά με τη χρήση των διδακτικών βιβλίων, υπενθυμίζεται ότι στους βασικούς συντελεστές για την επίτευξη των σκοπών της εκπαίδευσης περιλαμβάνονται και τα διδακτικά βιβλία (Ν.1566/85, άρθρο 1, παρ.2) τα οποία "συγγράφονται σύμφωνα με τα Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών (Ν.1566/85, παρ.3 και Ν.2525197, παρ. 7), εγκρίνονται από τα οικεία Τμήματα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και διανέμονται δωρεάν στις σχολικές μονάδες από τον Οργανισμό Εκδόσεως Διδακτικών βιβλίων (Ν.1566/ 85, άρθρα 2 και 60).

Από τις προαναφερθείσες διατάξεις προκύπτει ότι τα διδακτικά βιβλία δεν μπορεί να αντικατασταθούν από άλλα βοηθήματα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αποκλείονται διδακτικές πρωτοβουλίες, οι οποίες όμως πρέπει να κινούνται στη φιλοσοφία, τις αρχές, τα περιεχόμενα και τις μεθοδολογικές υποδείξεις και προδιαγραφές των ισχυόντων αναλυτικών προγραμμάτων. Επομένως, πρωτοβουλίες για συστηματική διδασκαλία της Γραμματικής και επιστροφή σε παραδοσιακές αντιλήψεις και μεθόδους και για τη διδασκαλία όλων των μαθημάτων γενικότερα, οι οποίες έρχονται σε αντίθεση με τη φιλοσοφία και το πνεύμα των αναλυτικών προγραμμάτων και των βιβλίων που γράφονται με βάση αυτά, πρέπει να αποφεύγονται, όπως πρέπει να αποφεύγεται και η αναπαραγωγή σε φωτοαντίγραφα ασκήσεων από βοηθήματα που κυκλοφορούν στην ελεύθερη αγορά και η διανομή τους στους μαθητές. Διευκρινίζεται εδώ ότι οι ασκήσεις συμβατές με το πνεύμα των Αναλυτικών Προγραμμάτων και των διδακτικών βιβλίων, που λειτουργούν συμπληρωματικά προς αυτά και τις οποίες εκπονεί ο ίδιος ο εκπαιδευτικός, μπορεί να δίνονται στους μαθητές, πάντα με μέτρο και χωρίς υπερβολές

Η εκτέλεσή εργασιών για όλα τα μαθήματα να μην απαιτεί περισσότερο από περίπου 30 λεπτά για τις Α, και Β', 40' για τις Γ και Δ, και 60 ' για τις Ε' και ΣΤ τάξεις».

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Εργασία για το σπίτι

(από τους συγγραφείς του βιβλίου των μαθηματικών της ΣΤ τάξης)

Όταν αναφερόμαστε στο θέμα «Μαθηματικά και σπίτι» η σκέψη των περισσότερων στρέφεται στο θέμα «Εργασίες για το σπίτι». Το ζήτημα όμως δεν είναι τόσο μονοδιάστατο. Ας το δούμε σε σχέση με την εμπλοκή της οικογένειας στη μαθησιακή διαδικασία.

Από την πλευρά της οικογένειας

•       Εμπιστοσύνη στο δάσκαλο.

Τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα από κάποιον που σέβονται. Τα παιδιά θα υιοθετήσουν τις συμπεριφορές που έχουν οι γονείς τους. Θα κάνουν δηλαδή ό,τι σας βλέπουν να κάνετε, κι όχι ό,τι τους έχετε πει ότι πρέπει να κάνουν. Αν εσείς εκφράζεστε απαξιωτικά για το σχολείο, τους δασκάλους τους τα βιβλία και τις καινούριες ιδέες, το παιδί θα σας μιμηθεί.

•       Βοήθεια στο μέτρο του ρόλου σας (σε καθημερινές καταστάσεις)

Μην αφήνετε να περάσουν ανεκμετάλλευτες οι στιγμές που μπορείτε να διδάξετε στα παιδιά σας κάτι. Στα μαγαζιά, ρωτήστε τα: «Πόσα ρέστα πρέπει να μου δώσουν;» Αν σχεδιάζετε κάποιο ταξίδι, αφήστε τα παιδιά να σας βοηθήσουν να διαλέξετε στο χάρτη τους δρόμους που θα ακολουθήσετε. Πόσα χιλιόμετρα απέχει το μέρος; Σε πόσες ώρες θα φτάσουμε;

•       Αν υπάρχει κάτι που το παιδί δεν καταλαβαίνει, μην αρχίζετε τις ατέλειωτες εξηγήσεις.

Βοηθήστε το αλλά να θυμάστε ότι τα προβλήματα που πρέπει να λύσει είναι δικά του, κι όχι δικά σας. Ζητήστε του πρώτα να σας εξηγήσει «τι ακριβώς δεν καταλαβαίνει» Ακούστε προσεκτικά το πρόβλημα. Μερικές φορές, οι μικρές παρανοήσεις αποσαφηνίζονται αν διαβάσετε δυνατά το πρόβλημα και το συζητήσετε λίγο μαζί του.

•       Όχι ατέλειωτες εξωσχολικές εργασίες και εκπαιδευτικές δραστηριότητες.

Είναι γεγονός ότι με την είσοδο των παιδιών στο σχολείο, οι γονείς προγραμματίζουν πολλές εξωσχολικές δραστηριότητες. Οι προθέσεις σας αναμφισβήτητα είναι οι καλύτερες. Θέλετε να εξασφαλίσετε στα παιδιά σας όσο το δυνατόν περισσότερα εφόδια για τη ζωή. Θυμηθείτε τα παιδιά είναι βασικά παιδιά και χρειάζονται ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ παιχνίδι και χρόνο που θα περνούν μαζί με τους γονείς τους. Επειδή σπάνια τα λαμβάνουμε υπόψη μας αυτά, στο σχολείο συναντούμε πολλά παιδιά άκεφα, μόνιμα κουρασμένα, και μερικές φορές απελπισμένα. Συνήθως μέσα στο σπίτι επικρατεί ένας πανικός ο οποίος απορυθμίζει ολόκληρη την οικογένεια, αλλά και τα συγγενικά πρόσωπα (παππούδες, γιαγιάδες κ.λ.π.) Πολλές φορές οι γονείς μέσα στην επιθυμία τους για μεγαλύτερη πρόοδο του παιδιού τους, παραβλέπουν τις πραγματικές ανάγκες του και τις δυνατότητες του.

•       Όχι στο ξενύχτι επάνω από ένα βιβλίο.

Πολλοί γονείς αποβλέποντας σε μεγαλύτερη βαθμολογική απόδοση, ωθούν ή επιτρέπουν στα παιδιά να ξενυχτούν διαβάζοντας, πράγμα που πολλές φορές μπορεί να έχει επώδυνες συνέπειες, τόσο στην ψυχική όσο και στη σωματική υγεία των παιδιών. Η καταστρατήγηση αυτών των βιολογικών χρονικών σταδίων, μπορεί να αποβεί πολλές φορές άκρως επικίνδυνη. Στο σημείο αυτό πρέπει να δεχτούμε και την ευθύνη πολλών εκπαιδευτικών, οι οποίοι έχουν παρεξηγήσει το ρόλο της κατ’ οίκον εργασίας και φορτώνουν τα παιδιά με άπειρες φωτοτυπίες, ασκήσεις και εργασίες, των οποίων ο απαιτούμενος χρόνος, ακόμα και ο βαθμός δυσκολίας, είναι δυσανάλογος με τον διαθέσιμο χρόνο και με τις δυνατότητες του παιδιού.

•       Ακούστε τους επιστήμονες του χώρου.

Τα τελευταία χρόνια, οι νέες παιδαγωγικές θεωρίες που εφαρμόζονται στην Ευρώπη έχουν αρχίσει να εμφανίζονται και στη χώρα μας. Συνιστάται στους εκπαιδευτικούς να μην κουράζουν τους μαθητές με πληθώρα εργασιών για το σπίτι. Επιπλέον, σύμφωνα με τις αντιλήψεις της σύγχρονης παιδαγωγικής, οι περισσότερες εργασίες πρέπει να γίνονται μέσα στην τάξη με τη μορφή ευχάριστων δραστηριοτήτων, με συνεργασία των μαθητών μεταξύ τους αλλά και την διακριτική καθοδήγηση του εκπαιδευτικού.

 επισης αναφέρεται το εξής:

--το κριτήριο αξιολόγησης όχι μόνο δεν είναι το μόνο εργαλείο για την αξιολόγηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, αλλά κάποιες από τις γνώσεις και δεξιότητες που αποκτούνται στο μάθημα των μαθηματικών, δεν είναι δυνατό να «αξιολογηθούν» με το κριτήριο αξιολόγησης (όπως αναφέρθηκε για τις σύντομες έρευνες και τα σχέδια εργασίας).

Θα θέλαμε ακόμη να τονίσουμε, ότι στο κάθε κριτήριο αξιολόγησης έγινε προσπάθεια να περιληφθεί μια ποικιλία ασκήσεων που να καλύπτει τις έννοιες που διδάχθηκαν, δίνοντας ταυτόχρονα στον συνάδελφο εκπαιδευτικό την ευελιξία να επιλέξει πόσες και ποιες από τις ασκήσεις θα διαλέξει για την τάξη του ή ακόμη και για κάθε μαθητή ξεχωριστά. Επίσης καθώς τα κριτήρια αξιολόγησης είναι διαθέσιμα και προσβάσιμα από όλους, καλό θα είναι να μη δίνονται αυτούσια αλλά να χρησιμοποιούνται σαν «αξιολογική βάση» επάνω στην οποία θα κατασκευαστούν παρόμοια προβλήματα που θα δοθούν στους μαθητές.

Οπωσδήποτε δεν ενδείκνυται η αντιμετώπιση ολόκληρου του κριτηρίου αλλά η επιλογή των ασκήσεων και προβλημάτων στα οποία θέλουμε να αξιολογήσουμε τους μαθητές μας (π.χ. ομαδικά προβλήματα, κατασκευή προβλημάτων κ.λπ.)

--------------------------------------------------------------------------------------

ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ (ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΜΑΘΗΜΑ)

ΦΥΣΙΚΗ

 ΤΟ Βιβλίο μαθητή είναι υποστηρικτικό .Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αλλοιώνει την ανακαλυπτική μάθηση του μαθητή.Οποιαδήποτε ενασχοληση με αυτο γίνεται ΜΕΤΑ από τα φύλλα εργασίας.ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΔΕΝ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΣΤΗΘΙΣΟΥΝ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

ΙΣΤΟΡΙΑ

Τα παιδιά μελετούν τα κυριότερα σημεία και τις νέες έννοιες που πιθανόν διδάχτηκαν ώστε να έιναι σε θάση να αποδίδουν το περιεχόμενο της ενότητας  ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΥΠΟΧΡΕΩΝΟΝΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΣΤΗΘΙΣΟΥΝ ΟΥΤΕ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΟΥΤΕ ΤΑ ΣΥΝΟΔΕΥΤΙΚΑ.Ισως χρειαστεί απλά να συμπληρώσουν ένα συνοδευτικό κείμενο στο τετράδιο εργασιών αν δεν έγινε στο σχολεί

ΓΛΩΣΣΑ

Ο δάσκαλος μπορεί να αντικαταστήσει κείμενα με άλλα πιο επίκαιρα που να εξυπηρετούν το φαινόμενο και το κειμενικό είδος που διδάσκεται

Μπορεί να παραλείψει κείμενα αρκεί να πετυχαίνει τους προβλεπόμενους επικοινωνιακούς και γραμματικούς στόχους του  μαθήματος,'

Επίσης μπορεί να μην ασχοληθεί με όλες τις ασκήσεις σε περίπτωση που κρίνει ότι δεν είναι κατάλληλες για τους μαθητές του.

ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ

Τα γραμματικά φαινόμενα εξετάζονται μέσα στο συγκεκριμένο περιβάλλον των κειμενικών ειδών.ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΤΟ ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΉ ΜΟΡΦΗ ΔΕΝ ΔΙΝΟΝΤΑΙ (ΧΡΟΝΙΚΕΣ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ,ΚΛΙΣΗ ΕΠΙΘΕΤΩΝ)

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ

Ξεκινώντας το νέο μάθημα οι μαθητές, με την υπόδειξη του δασκάλου, ανοίγουν τα βιβλία τους, , ρίχνουν μια σύντομη ματιά στους τίτλους (τόσο στον μαθηματικό όσο και στον μη μαθηματικό τίτλο) και σχολιάζουν το σκίτσο. Ακολουθεί μια «πρώτη ανάγνωση» των στόχων οι οποίοι αναγράφονται στην αρχή κάθε ενότητας (οι στόχοι μπορούν να συζητηθούν στην τάξη, αν το κρίνει σκόπιμο ο δάσκαλος, χωρίς ωστόσο να  αναμένουμε, στο σημείο αυτό, να κατανοήσουν οι μαθητές τους στόχους, αλλά να αποκτήσουν μια γενική ιδέα για την κατεύθυνση και τα θέματα με τα οποία θα ασχοληθούν στο συγκεκριμένο μάθημα). Οι στόχοι του μαθήματος θα ξαναδιαβαστούν στο τέλος, όταν πλέον έχει ολοκληρωθεί το μάθημα για να μπορέσουν οι μαθητές να ελέγξουν αν κατάφεραν «να φτάσουν» εκεί που από την αρχή του κεφαλαίου στόχευαν.

Στη συνέχεια οι μαθητές προχωρούν στην αντιμετώπιση των δραστηριοτήτων που περιλαμβάνονται στο βιβλίο. Τονίζεται ότι η αντιμετώπιση των δραστηριοτήτων γίνεται απαραίτητα στην τάξη από τους ίδιους τους μαθητές (στο βιβλίο), χωρίς να παραλείπεται η ενθάρρυνση των αδύνατων μαθητών για συμμετοχή. Κάθε άλλη πρακτική θα ανέτρεπε τη λογική του βιβλίου.

Την ώρα που οι μαθητές ασχολούνται με τις δραστηριότητες ο δάσκαλος κινείται στην τάξη, παρακολουθεί τη δραστηριότητα των μαθητών, κάνει υποδείξεις, βοηθά, απαντά σε ερωτήσεις, ενισχύει τους μαθητές και συντονίζει τη δραστηριότητά τους στα περιθώρια του διαθέσιμου χρόνου, ώστε να περιορίζονται κατά το δυνατό οι απώλειες.

Οι μαθητές, αντιμετωπίζοντας τις δραστηριότητες, συζητούν μεταξύ τους, ανταλλάσσουν απόψεις και αλληλοβοηθούνται. Μια σύγχρονη τάξη που εργάζεται δεν μπορεί - και δεν επιτρέπεται - να είναι σιωπηλή. Ασφαλώς οι παρεμβάσεις του δασκάλου είναι απαραίτητες, με στόχο να συγκρατηθεί ο πιθανός θόρυβος σε λογικά όρια.

Στο σημείο αυτό υπογραμμίζεται η ανάγκη εφαρμογής των βασικών αρχών της συνεργατικής μάθησης (στόχος, χρόνος, ρόλοι, κανόνες κλπ) ώστε οι μαθητές να εργάζονται σε ένα πλαίσιο καλλιέργειας και ανάπτυξης συνεργατικών δεξιοτήτων με σκοπό την επίτευξη των γνωστικών, των συνεργατικών αλλά και των κοινωνικοσυναισθηματικών στόχων.

Ο δάσκαλος αποφεύγει να δώσει τις «σωστές απαντήσεις» στους μαθητές αλλά τους παροτρύνει να ανταλλάξουν σκέψεις, να ελέγξουν τις υποθέσεις που έκαναν και γενικά να επιλέξουν μια στρατηγική η οποία τους φαίνεται η καταλληλότερη ώστε να απαντήσουν στις ερωτήσεις που θέτει η κάθε δραστηριότητα. Οι μαθητές θα ανακαλύψουν τη «σωστή απάντηση» όταν όλες οι ομάδες τελειώσουν τη συγκεκριμένη δραστηριότητα, παρουσιάσουν τα συμπεράσματά τους στην τάξη και συμφωνήσουν συζητώντας μεταξύ τους και με το δάσκαλό τους για το «επικρατέστερο συμπέρασμα» της τάξης. Κάθε ομάδα πρέπει να μπορεί να υποστηρίξει το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε και να εξηγήσει αν και γιατί διαφωνεί με το συμπέρασμα που κάποια άλλη ομάδα παρουσίασε.

Αν ωστόσο ο δάσκαλος παρατηρήσει πως στη διάρκεια της ενασχόλησής τους με τη δραστηριότητα κάποια ομάδα ή κάποιοι μαθητές ακολουθούν εντελώς λανθασμένη προσέγγιση η οποία θα τους οδηγήσει σε αποτέλεσμα «παράλογο» και αντίθετο με αυτό των υπόλοιπων  μαθητών μπορεί να τους δώσει «το λάθος αποτέλεσμα» με κάποια παραίνεση της μορφής: «συνεχίζοντας με τον τρόπο που διαλέξατε το αποτέλεσμα που θα βρείτε είναι ... εκεί θέλατε να φτάσετε; Αυτό νομίζετε πως ζητάει η δραστηριότητα; Ελέγξτε το!»

Αφού ολοκληρωθεί η αντιμετώπιση των δραστηριοτήτων, τα συμπεράσματα των μαθητών (ή των ομάδων), παρουσιάζονται και συζητούνταιστην τάξη. Η παρουσίαση απευθύνεται στις υπόλοιπες ομάδες (αν η τάξη λειτουργεί ομαδικά) ή στους υπόλοιπους συμμαθητές (αν η δραστηριότητα έγινε ατομικά ή σε άτυπες ομάδες των δύο μαθητών του κάθε θρανίου). Ο χρόνος που θα διατεθεί γι΄ αυτό το στάδιο του μαθήματος αφήνεται στην κρίση του δασκάλου, δεδομένου ότι είναι συνάρτηση του βαθμού δυσκολίας που αντιμετώπισαν οι μαθητές.

Αν και οι μαθητές μας ολοκλήρωσαν όλες τις δραστηριότητες του μαθήματος, δεν αναμένουμε να φτάσουν μόνοι τους στον «μαθηματικό κανόνα» (στη μαθηματική γνώση). Ο δάσκαλος πρέπει να επισημάνει και να παρουσιάσει τη νέα μαθηματική γνώση «ενοποιώντας» τις απόψεις και τα συμπεράσματα των μαθητών, «ανακεφαλαιώνοντας» και «επισημοποιώντας» τις γνώσεις που αποκτήθηκαν.

Η ολοκλήρωση του μαθήματος προϋποθέτει τη μελέτη υποδειγματικά λυμένων προβλημάτων εφαρμογής της νέας γνώσης. Ο δάσκαλος φροντίζει ώστε οι μαθητές να κατανοήσουν τη μεθοδολογία που ακολουθείται στη λύση προβλημάτων της καθημερινής ζωής που είναι σχετικές με τη νέα γνώση.

Στη συνέχεια οι μαθητές αντιμετωπίζουν τις «Ερωτήσεις για αυτοέλεγχο και συζήτηση». Σκοπός αυτών των ερωτήσεων είναι η ανάδειξη των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της μαθηματικής γνώσης που αποκτήθηκε, των δυσκολιών που πιθανόν περικλείει, των ορίων εφαρμογής και χρήσης της. Μερικές από αυτές αποτελούν αφορμή για συζητήσεις και δίνουν επεκτάσεις της γνώσης που διδάχθηκε. Συγχρόνως βοηθούν το μαθητή να αντιληφθεί σε ποιο βαθμό κατανόησε τη νέα γνώση και πόση προσπάθεια πρέπει να καταβάλλει ακόμη.

Τέλος ρίχνουν ακόμη μια σύντομη ματιά στους στόχους που αναγράφονται στην αρχή κάθε μαθήματος Προκειμένου να διαπιστώσουν αν τους έχουν κατακτήσει όλους.

  Τετράδιο εργασιών

 Ο δάσκαλος καλείται να συνεκτιμήσει το βαθμό στον οποίο οι μαθητές κατανόησαν το συγκεκριμένο μάθημα, τις δυνατότητες των παιδιών, τις απαιτήσεις των υπόλοιπων μαθημάτων σε χρόνο ενασχόλησης και τις ειδικές συνθήκες της τάξης και να κρίνει ποιες από τις ασκήσεις και τα προβλήματα χρειάζεται να αντιμετωπιστούν στην τάξη, ή να δοθούν για «κατ’ οίκον» εργασία στους μαθητές.

Τονίζεται πως η ανάθεση όλων των εργασιών για το σπίτι δεν συνιστάται.