Τι σημαίνει'Ευέλικτη ζώνη"-σχέση με το ΔΕΠΠΣ ΚΑΙ ΑΠΣ

"Ευέλικτη ζώνη" μια καινοτομία που ισχύει στα Ελληνικά Σχολεία πάνω από μια δεκαετία ..Έχουν ειπωθεί πολλά για αυτή αλλά οι γνώσεις ειδικά των γονέων σχετικά με την αναγκαιότητά της τη σπουδαιότητά της στη σχολική και διδακτική πράξη και το τι εξυπηρετεί  μέσα στο ωρολόγιο πρόγραμμα   ,είναι σχεδόν μηδαμινή.
Ας προσπαθήσω λοιπόν .προς ενημέρωση κυρίως των γονέων  αλλά και των νέων συναδέλφων ,να εξηγήσω με όσο πιο απλά λόγια μπορώ τι σημαίνει ευέλικτη ζώνη.
Θα χρησιμοποιήσω  τα λόγια του καθηγητή Σταματη Αλαχιώτη (τ.προέδρου του Παιδαγωγικού ινστιτούτου) για να δώσω το γενικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται.

 "Το Διαθεματικό Ενιαίο Πλαίσιο Προγραμμάτων Σπουδών (ΔΕΠΠΣ) στοχεύει τόσο στην καλύτερη και ισόρροπη κατανομή της διδακτέας ύλης ανά τάξη, όσο και στην εφικτή διαθεματική προσέγγιση της γνώσης.

Μέσα στα πλαίσια διαμόρφωσης του ΔΕΠΠΣ εντάσσεται και η “ευέλικτη ζώνη διαθεματικών και δημιουργικών δραστηριοτήτων” για το Δημοτικό και η “ζώνη καινοτόμων δράσεων” για το Γυμνάσιο (ανάλογες και σχετικές δραστηριότητες προβλέπονται και για τη λειτουργία του Νηπιαγωγείου). Η καινοτομία αυτή βασίζεται στην αναμόρφωση του σχολικού χρόνου και στην καλλιέργεια πρωτοβουλιακής, συνεργατικής και διαθεματικής προσέγγισης της μάθησης αλλά και ανάπτυξης της κριτικής σκέψης, της συλλογικής προσπάθειας και της βιωματικής δράσης του μαθητή μέσα από ανάλογες δραστηριότητες και σχέδια εργασίας (projecτ)"

Η ευέλικτη ζώνη μέσα από τα γραφόμενα του κ.Αλαχιώτη καταλαβαίνουμε πως  δεν είναι ξεκομμένη από το υπόλοιπο πρόγραμμα και ούτε απλά "υπάρχει" στη σχολική πραγματικότητα σαν προαιρετική ..Εντάσσεται μέσα στο σχολικό πρόγραμμα,συμμετέχουν υποχρεωτικά όλα τα παιδιά  όπως γίνεται και στα άλλα μαθήματα και φυσικά δεν είναι ώρες που μπορούν να διατεθούν για την "κάλυψη"ύλης άλλων μαθημάτων.Αντίθετα , το θέμα της ευέλικτης που έχει επιλεγεί από τον εκπαιδευτικό μπορεί να διαχυθεί μέσα στις ώρες των υπόλοιπων μαθημάτων .Πχ μια έρευνα που έχουν διεξάγει οι μαθητές για μια  εργασία που έχουν αναλάβει σαν τάξη μπορεί να γίνει το εργαλείο διδασκαλίας της ύλης του βιβλίου των μαθηματικών που αναφέρεται στη στατιστική χωρίς να χρησιμοποιηθούν τα παραδείγματα του βιβλίου  ή  η δημιουργία διαλόγων για  μια θεατρική παράσταση να γίνουν μέσο διδασκαλίας του τρόπου δόμησης ενός διαλόγου.Εξάλλου εκείνο που ενδιαφέρει τον δάσκαλο και κάθε δάσκαλο είναι στο τέλος της σχολικής χρονιάς ο κάθε μαθητής ή μαθήτρια να χει κατακτήσει τους μαθησιακούς στόχους που το ΔΕΠΠΣ  ΚΑΙ ΑΠΣ αναγράφουν.Και αυτό είναι το ζητούμενο. 
Σχετικά με αυτό θα αναφέρω και το εξής ως μια παρένθεση .ΕΚΦΡΆΖΟΝΤΑΙ  παράπονα  συνήθως από  γονείς στους εκπαιδευτικούς ή στους Διευθυντές και στους Σχολικούς Συμβούλους πολλές φορές,  ότι δεν γίνεται  το μάθημα που αναγράφεται στο πρόγραμμα και τα παιδιά ασχολούνται  με το θέμα της ευέλικτης κάνοντας  στην τάξη δραστηριότητες που δεν έχουν καμιά σχέση με το βιβλίο πχ των μαθηματικών και αυτό το στηρίζουν με το επιχείρημα ότι δεν βλέπουν στο βιβλίο των παιδιών τους λυμένες ασκήσεις .Ναι από τη μεριά τους έτσι το βλέπουν καθώς είχαν μάθει σε ένα άλλο σύστημα χρήσης των βιβλίων όταν πήγαιναν σχολείο και έτσι φυσικό και επόμενο έιναι να μην  ελέγχουν αν ο δάσκαλος έχει καλύψει τη γνώση που έπρεπε να διδαχθούν οι μαθητές με κάποια δραστηριότητα που πηγάζει από το πρόγραμμα της ευέλικτης ή πως έχει συνδυαστεί η διδασκαλία της  μέσα από κάποιο άλλο μάθημα που ενδεικνυόταν για αυτό...Θα πω λοιπόν στους γονείς για άλλη μια φορά πως  τα πράγματα έχουν ΑΛΛΑΞΕΙ από τότε που πηγαίναμε εμείς σχολείο και είναι φυσικό να μην το ξέρουν καθώς απέχουν χρόνια από τα θρανία  και έτσι δεν μπορούν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα ..Το σειριακό κλειστό μάθημα που δεν επέτρεπε καμια παρέμβαση και το σχολικό εγχειρίδιο που ήταν το μοναδικό  μέσο κατάκτησης της ύλης ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ, δεν υπάρχει πια .Ο δάσκαλος μπορεί να χρησιμοποιεί και το βιβλίο και όποιο άλλο εκπαιδευτικό εργαλείο μπορεί και έχει στη διάθεσή του για να διδάξει τα παιδιά.. Και εργαλείο μπορεί να είναι κάθε μέθοδος και κάθε υλικό  που εξυπηρετεί το στόχο του.

Στην ευέλικτη ζώνη όπως ανέφερα   εκπονούνται προγράμματα.Ο κάθε δάσκαλος είναι υποχρεωμένος να υποβάλλει το πρόγραμμά του στο σχολείο του πρώτα από όλα  ώστε να έχει γνώση ο διευθυντής και ο Σύλλογος διδασκόντων .Τα προγράμματα εγκρίνονται απο το Σύλλογο και υπογράφεται πρακτικό.Αυτό είναι το πρώτο στάδιο.Στο δεύτερο στάδιο ο εκπαιδευτικός΄έχει να επιλέξει 2 δρόμους.Ή να υποβάλλει μόνο  στο Σ.Σύμβουλο το θέμα με το οποίο θα ασχοληθεί στην ευέλικτη και το οποίο μπορεί να μην είναι ίδιο όλη τη χρονιά αλλά και να αλλάζει μέσα στο μήνα και  περιλαμβάνει τους στόχους και τα διδακτικά εργαλεία )ή όσοι επιθυμούν να  εκπονήσουν  Καινοτόμα Προγράμματα ή δράσεις  (υπάρχουν 3 ειδών προγράμματα στα οποία υπάγεται η εργασία -θέμα και αυτά είναι Περιβαλλοντικής Αγωγής,Αγωγής Υγείας και Πολιτιστικά)   υποβάλλουν σε μια φόρμα το πρόγραμμα που στις μεγάλες τάξεις αποφασίζεται σε συνεργασία με τους μαθητές (  η φόρμα υποβολής περιλαμβάνει την τάξη ή τις τάξεις που θα συνεργαστούν,τους παιδαγωγικούς στόχους,τυχόν συνεργασίες με συλλόγους Δήμο κλπ  που πιθανόν θα στηρίξουν τη δράση καθώς και τις δραστηριότητες που θα γίνουν)  στην Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης  του Νομού και στον  Υπεύθυνο Σχολικών προγραμμάτων και και δραστηριοτήτων .Τα προγράμματα εγκρίνονται ,ή μπορούν ακόμα και να απορριφθούν , από  επιτροπή που συγκαλείται  για να δει κατά πόσο εξυπηρετεί το πρόγραμμα τις ανάγκες των μαθητών και να ελέγξει όσα προανέφερα. Μετά την έγκριση ο δάσκαλος ,αν του ζητηθεί, υποβάλλει το θέμα του προγράμματός του στο Σχολικό Σύμβουλο ώστε να έχει και αυτός γνώση ως προς το τι υλοποιείται στην τάξη  . Και στις δύο περιπτώσεις υποβολής σχεδίου που προανέφερα,  ο εκπαιδευτικός έχει τη συνεργασία είτε του Σχολικού Συμβούλου είτε του Υπεύθυνου Σχολικών Δραστηριοτήτων  για την σωστή υλοποίηση του προγράμματός του..

Η ευέλικτη ζώνη λοιπόν δεν είναι απλά ένα δίωρο χαλαρό για το δάσκαλο.Είναι ίσως γνώση που την αποκτούν τα παιδιά αβίαστα μέσα από δραστηριότητες αλλά δεν είναι για το δάσκαλο. Κάθε τι που κάνει ,κάθε δραστηριότητα,κάθε εργασία που  γίνεται μέσα στην τάξη ,κάθε μέθοδος που χρησιμοποιείται , γίνονται βάση σχεδίου και προγραμματισμού και συμμετέχουν όλα τα παιδιά σε αυτό.Απαιτεί μεγάλη προετοιμασία από τον εκπαιδευτικό ,γνώση της διδακτέας ύλης που θα εξυπηρετήσει ή θα εξυπηρετηθεί με το πρόγραμμα..Είναι  ώρα αβίαστης κατάκτησης γνώσης,προώθησης συνεργατικότητας ανάπτυξης δημιουργικότητας και  κριτικής σκέψης αλλά όλα αυτά εξυπηρετούν ένα στόχο.Την εκπαίδευση του μαθητή.

Μηρτσέκη Βασιλική

ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΚΑΙ ΓΟΝΕΙΣ -ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ

Μερικές φορές η συνεργασία μεταξύ των γονέων και του σχολείου αμφισβητείται. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν ο δάσκαλος ανησυχεί για το μαθητή και οι γονείς δυσκολεύονται να σχετίζονται με τον δάσκαλο ή τις γνώσεις του.

Αποτρέψτε προβλήματα

Ο καλύτερος τρόπος για να αποφευχθεί μια δύσκολη συνεργασία μεταξύ σπιτιού και σχολείου είναι να υπάρχει μια καλή σχέση συνεργασίας με όλους τους γονείς. Αν έχετε δημιουργήσει μια καλή σχέση , οι πιθανότητες είναι μικρές όσον αφορά στο να δημιουργηθούν σημαντικά προβλήματα. Βασικό όμως είναι τα μέρη (γονείς και δάσκαλοι) πρέπει να συνεργάζονται σε   δύσκολα θέματα.

Όταν οι γονείς αισθάνονται πως οι εκπαιδευτικοί είναι δεκτικοί απέναντί τους (όχι υποτακτικοί )  με σεβασμό για την προσωπικότητά τους,όταν δείχνουν  ότι ενδιαφέρονται για να ακούν τους γονείς και παρουσιάζουν μια θετική στάση απέναντί τους, οι περισσότεροι γονείς τότε συνεργάζονται πιο εύκολα. (Pate & Andrews, 2006).Επιπλέον, φαίνεται να είναι σημαντικό το γεγονός ότι ο δάσκαλος είναι διατεθειμένος να προσφέρει κάτι επιπλέον όταν είναι απαραίτητο για την αντιμετώπση ενός κινδύνου που αφορά το παιδί .Η αμοιβαία επικοινωνία μεταξύ των εκπαιδευτικών και των γονέων, εφόσον και τα δύο μέρη έχουν τη θέση τους -και αυτό έχει διευκρινιστεί από την αρχή - θα προωθήσει τη διαφάνεια στις ενέργειες των δύο μερών ,και τη συνεργασία.

Γονείς που αντιδρούν

Όταν ένα παιδί ή ένας έφηβος αντιμετωπίζει δυσκολίες στο σχολείο, οι περισσότεροι γονείς είναι ευάλωτοι στη συνάντηση με το δάσκαλο ή άλλους επαγγελματίες. Μερικοί γονείς είναι πιο ευάλωτοι από άλλους, και δεν θα προχωρήσουν στη συνάντηση μαζί τους   καθώς είτε  δεν ξέρουν τι είναι αυτό που δημιουργεί τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το παιδί τους και κρατούν αμυντική στάση (από ντροπή ή από θυμό ή γιατί οι προσδοκίες τους σχετικά με το παιδί τους ματαιώνονται και δεν είναι έτοιμοι ή δεν ξέρουν να τις αντιμετωπίσουν)είτε γιατί δεν θέλουν ,παρόλο που βλέπουν το πρόβλημα ,να το παραδεχτούν μπροστά σε κάποιον τρίτο ακόμα και αν είναι ο δάσκαλος των παιδιών τους καθώς θεωρούν ότι μπορούν μόνοι τους να διορθώσουν το «πρόβλημα»και δεν θέλουν κανένας να τους το επισημαίνει. Μιλώντας σε κάποιον είναι από μόνο του ένα ευαίσθητο θέμα, ειδικά αν πρόκειται για θέματα δυσκολιών του παιδιού τους και αυτό το ξέρουν καλά...Οταν ο δάσκαλος καλεί ένα γονέα σε συνάντηση αυτή  πρέπει να υλοποιηθεί με υψηλό βαθμό ευαισθησίας και σεβασμού. Σε αντίθετη περίπτωση oι γονείς εύκολα θα κρατήσουν αμυντική στάση  η οποία μπορεί να προκαλέσει ισχυρές συναισθηματικές αντιδράσεις (μεταξύ δασκάλου και γονέα). Αν ο δάσκαλος γνωρίζει τη γενική στάση που κρατούν οι γονείς σε ζητήματα  που περιστρέφονται γύρω από την ανησυχία τους για το παιδί, μπορεί να βοηθήσει με τον τρόπο του ώστε  να διευκολύνει αυτό το είδος της ενημέρωσης και της συνεργασίας... Μερικοί γονείς όταν είναι ευάλωτοι το δείχνουν αυτό με το να είναι λυπημένοι  ή σιωπηλοί κατά την επικοινωνία  αλλά άλλοι μπορεί να είναι θυμωμένοι και  να προχωρήσουν σε κακή  κριτική του δασκάλου και του σχολείου παρόλο που δεν έχουν σκοπό να βλάψουν κανένα αλλά αντίθετα να βοηθήσουν ένα νέο παιδί να εντοπίσει και να διορθώσει μια λάθος συμπεριφορά.. Με το να είναι προετοιμασμένοι   λοιπόν οι δάσκαλοι πως οι γονείς μπορούν να κρατήσουν αυτές τις στάσεις και γνωρίζοντας ότι μπορεί να αντιμετωπίσουν από τη μεριά των γονέων  αυτό το είδος των συναισθηματικών αντιδράσεων, πρέπει να διαθέτουν σχέδια έκτακτης ανάγκης για το τι μπορεί κανείς να πει και να κάνει τη δεδομένη στιγμή.΄Έτσι ο εκπαιδευτικός θα είναι σε θέση να ανταποκριθεί στην  αντίδραση των γονέων με τον κατάλληλο τρόπο και να προωθήσει το διάλογο με τους γονείς και μαζί  να επικεντρωθούν στο  τι ο μαθητής χρειάζεται  όσον αφορά τη βοήθεια και την  υποστήριξη του  τόσο στο σχολείο όσο και στο σπίτι με στόχο την εξάλειψη της προβληματικής κατάστασης.

Λογική η διαφωνία

Πολλοί εκπαιδευτικοί δηλώνουν ότι δυσκολεύονται να αντεπεξέλθουν  στη συνεργασία με τους γονείς γιατί οι γονείς  δεν συμφωνούν μαζί τους για το ότι ο δάσκαλος αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα με έναν μαθητή. Ολο και περισσότεροι εκπαιδευτικοί μεταφέρουν τόσο στους σχολικούς συμβούλους τους  όσο και στις ενδοσχολικές συνεργασίες μεταξύ εκπαιδευτικών  ότι οι γονείς αρνούνται  να δουν ότι υπάρχει ένα συγκεκριμένο πρόβλημα που αφορά τα παιδιά τους. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ίσως μπορεί να  είναι ένα πλεονέκτημα για το δάσκαλο να γνωρίζει πως η έρευνα εδώ και πολλά χρόνια και από πολλές χώρες ,έχει δείξει ότι οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς πραγματικά σπάνια συμφωνούν για το   ποιο είναι το πρόβλημα  ενός μαθητής (Achenbach, 1987? Renk & Φαρών, 2004). Τα παιδιά και οι νέοι άνθρωποι δεν εμφανίζουν τα ίδια προβλήματα και την ίδια συμπεριφορά. σε όλα τα κοινωνικά πλαίσια. Ενεργούν συχνά με διαφορετικό τρόπο στο σπίτι και διαφορετικά  στο σχολείο, διότι οι διαφορετικές καταστάσεις που βιώνουν  προκαλούν και  διαφορετική συμπεριφορά. Το σπίτι και το σχολείο  έχουν διαφορετικές απαιτήσεις και προσδοκίες και αυτές θα πρέπει να εκπληρώνουν τα παιδιά, ως εκ τούτου αυτό που γίνεται αντιληπτό ως πρόβλημα σε αυτό το πλαίσιο (σχολείο)δεν γίνεται αντιληπτό με τον ίδιο τρόπο στο άλλο .Οι εκπαιδευτικοί λοιπόν έχοντας αυτή τη γνώση θα πρέπει να εξηγήσουν στους γονείς ότι το παιδί ζει σε διαφορετικά κοινωνικά πλαίσια και αυτό σημαίνει και διαφορετική συμπεριφορά Με την αποδοχή  αυτής της συνειδητοποίησης των διαφορετικών πλαισίων δράσης του παιδιού  από τους γονείς (που πράγματι θέλουν χρόνο πολλές φορές να το κατανοήσουν και ο δάσκαλος πρέπει να τους τον δώσει χωρίς να χάσει την επαφή του μαζί τους αλλά διακριτικά να ενημερώνει για το πρόβλημα του παιδιού )μπορούν δίνοντας στοιχεία ο ένας στον άλλο  να καταλήξουν σε μια ολιστική εικόνα του παιδιού.

Συνάντηση με συγκρούσεις

Πολλοί εκπαιδευτικοί δηλώνουν ότι δυσκολεύονται να συνεργαστούν  με τους γονείς, ειδικά αν οι γονείς είναι θυμωμένοι.

 Όταν εργάζονται από κοινού για την ανάπτυξη και τη μάθηση των παιδιών, είναι φυσικό πως  δεν θα  συμφωνούν πάντοτε για τα πάντα. Για την αντιμετώπιση των διαφωνιών και των συγκρούσεων ένα μέρος του καθενός  πρέπει να συνεργαστεί στενά με τον άλλο. Οι συγκρούσεις όμως  μπορούν  να θεωρηθούν  ως έκφραση της δέσμευσης και των δύο μερών (γονέων και εκπαιδευτικών) για τη στήριξη της μάθησης των μαθητών και την ανάπτυξη τους(Nordahl, 2007).Μερικές φορές η σύγκρουση λοιπόν είναι μια αναπόφευκτη έκφραση αυτής της συμφωνίας αν και είναι περίπλοκη. 

Τι γίνεται αν υπάρξει σύγκρουση μεταξύ εκπαιδευτικού και γονέα.

Πρώτα από όλα  είναι σημαντικό να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε γιατί υπάρχει γονική διαφωνία και γιατί οι αντιδρούν έτσι οι γονείς. Η επαγγελματική και παιδαγωγική κατάρτιση του εκπαιδευτικού μπορεί να βοηθήσει για  να ηρεμήσει την κατάσταση .Πώς? Είναι σημαντικό  ο δάσκαλος να  δείχνει ότι αναγνωρίζει τα συναισθήματα που έχουν οι γονείς. Αυτό μπορεί να προωθήσει την εμπιστοσύνη των γονέων και τελικά να τους βοηθήσει να ηρεμήσουν και να ακούσουν όσα έχει να πει ο δάσκαλος.. Συχνά υπάρχει  επίλυση των συγκρούσεων με το να  αναγνωρίζουν και τα δύο μέρη  το δικαίωμα να διαφωνούν, και αυτό βοηθάει ώστε να βρει κανείς περαιτέρω στρατηγικές επίλυσης της σύγκρουσης  υπό το φως της εν λόγω διαφωνίας.

 ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ.. αιτία μιας σύγκρουσης ανάμεσα σε έναν δάσκαλο και ένα γονέα είναι ότι οι γονείς  δεν στηρίζουν ένα μέτρο του σχολείου παρά το ότι αισθάνονται ότι το παιδί έχει προβλήματα. Πιστεύουν ότι αυτοί μόνο έχουν το δικαίωμα να επιβάλλον ένα μέτρο το οποίο θα «συμμορφώσει»το παιδί τους και θεωρούν προσβλητικό το μέτρο και αντιπαιδαγωγικό επειδή επιβάλλεται από το δάσκαλο.

Σε αυτή τη σύγκρουση αυτός που είναι αρμόδιος να λύσει τα ζήτημα είναι ο ίδιος ο εκπαιδευτικός . Στη αρχή  θα πρέπει να βρει έναν χώρο όπου ο γονέας θα ναι πιο ήρεμος και θα νιώθει πιο ασφαλής (πχ να μην είναι παρουσία 10 εκπαιδευτικών στο γραφείο.Ο γονέας νιώθει ευάλωτος και θα προσπαθήσει να επιβληθεί με όποιον τρόπο μπορεί) Κατόπιν και  είναι εξίσου σημαντικό για να ηρεμήσει η κατάσταση,ο εκπαιδευτικός αφού δώσει το χρόνο στο γονέα να ηρεμήσει ,να ακούσει  τι έχει να του πει ο γονέας .Αμέσως μετά θα του εξηγήσει ο ίδιος τι  έγινε. Θα πρέπει να εξηγήσει στο γονέα ότι στο  διαφορετικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται ο μαθητής( και που είναι το σχολείο )υπάρχουν κανόνες και νόρμες που πρέπει να ακολουθεί το παιδί και αρμόδιοι είναι το σχολείο και ο ίδιος για την τήρησή τους αλλά δεν έχει καμία αντίρρηση να ακούσει τις λύσεις  του ίδιου του γονέα που θα πρέπει όμως να εναρμονίζονται με το πλαίσιο που διέπει τη σχολική κοινότητα.. Από εκεί και πέρα τα πράγματα είναι πιο εύκολα και για τις δύο μεριές.Σε περίπτωση πάλι που ο γονέας επιμένει  στη δική του άποψη (καθώς υπάρχουν άνθρωποι με υπερτονισμένο «εγώ»)το εκπαιδευτικός ζητά  άμεσα από τον διευθυντή του σχολείου να μεσολαβήσει ως ανώτερο στέλεχος εκπαίδευσης και να διευθετησει το ζήτημα. Είναι σημαντικό να επικεντρωθούν οι λύσεις  στο μέλλον και στο τι θα κερδίσει το παιδί καθώς και στις μελλοντικές πιθανές συμπεριφορές που θα προκύψουν με το μέτρο  και όχι να παραμείνουν  στην περιγραφή του προβλήματος.

Πως να αποφύγετε τις συγκρούσεις.     

Αν κάποιος είναι προετοιμασμένος ότι μπορεί να προκύψουν συγκρούσεις, και έχει μερικές στρατηγικές για το πώς να ανταποκριθεί σε αυτές, θα αποφύγει τα χειρότερα.  Πάρα πολύ μεγάλη έμφαση πρέπει να δίνεται πάνω από όλα   στη συναίνεση και τη συνεργασία. Αυτό θα γίνει  αν διευκρινιστεί από την αρχή  και σε ήρεμο κλίμα και τόνο ότι όλα όσα θα ειπωθούν από τον εκπαιδευτικό είναι για το καλό και μόνο του μαθητή .Αν από φόβο γιατί δεν θέλουμε μια πιθανή σύγκρουση με το γονέα κλείσουμε τα μάτια μπροστά σε κάτι που αφορά το παιδί οδηγούμαστε σε αποφυγή ανάληψης των ευθυνών που βαραίνουν τόσο το γονέα όσο και το δάσκαλο κάτι που θα έχει μελλοντικές επιπτώσεις στο παιδί σε επίπεδο συμπεριφοράς και στάσης απέναντι στη ζωή. Ο καλύτερος τρόπος για να αποφευχθούν οι περιττές συγκρούσεις είναι να δοθεί έμφαση στη δημιουργία  μια σχέσης με όλους τους γονείς αρχικά και κερδίζοντας την εμπιστοσύνη τους..Αυτό μπορει να επιτευχθεί αν από την αρχή της χρονιάς που θα αναλάβετε μια τάξη ακολουθήσετε μικρά και σταθερά βήματα.. Καλέστε τους γονείς  σε μια πρώτη συνάντηση χωρίς να αναφερθείτε στο τι περιμένετε από αυτούς  όσον αφορά το μαθησιακό κομμάτι των παιδιών και φυσικά δεν θα αναφερθείτε στον προγραμματισμό της ύλης..Δεν τους ενδιαφέρει αυτό άμεσα. ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ το γονέα, είναι να γνωρίσει ποιος είναι ο δάσκαλος του παιδιού του και αυτό θα το κάνετε μέσα σε μια γενική συζήτηση. Ορίστε λοιπόν «μέρα πρώτης γνωριμίας».Εκείνη τη μέρα εξηγήστε  τους ποιος’α είστε εσείς,, πώς εργάζεστε ,τι προσέχετε, που δίνετε βάση, τι σας ενδιαφέρει,  και ανοίξτε ένα εύκολο θέμα συζήτησης που αφορά την ανάπτυξη του παιδιού και που σε γενικές γραμμές οι γονείς έχουν άμεση σχέση όπως «παιδί και παιχνίδι» .Στο τέλος και πριν κλείσει η συνάντησή σας αλλά και οι επόμενες αφήνετε μια πόρτα ανοιχτή για συνεργασία όποτε το θελήσουν οι γονείς και ζητήστε το ίδιο να κάνουν και αυτοί  .Επίσης ένα μεγάλο λάθος που κάνουμε σαν εκπαιδευτικοί είναι στην πρώτη συνάντηση να ζητάμε να μας πουν ιδιαιτερότητες των παιδιών τους.Μα δεν σας ξέρουν. Πόσο εύκολο είναι αλήθεια , εσείς, από την πρώτη μέρα ,την πρώτη φορά, να εμπιστευτείτε έναν ξένο;Πως λοιπόν το περιμένετε από τους γονείς. Αν  θέλετε κάτι τέτοιο ορίστε μια μέρα μέσα στην επομένη βδομάδα και ενημερώστε τους  πως θα περιμένετε να μιλήσετε εάν  και εφόσον το επιθυμούν και ότι είστε πρόθυμοι να συνεργαστείτε για το καλό του παιδιού.Εάν έχετε μια καλή σχέση ως βάση, θα μιλάτε πιο εύκολα  και για δύσκολα θέματα.

Όταν προκύπτουν συγκρούσεις, ο δάσκαλος και το σχολείο είναι που έχουν την κύρια ευθύνη να προσπαθήσουν να επιλύσουν την κατάσταση. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουν είναι να αναλύσουν την κατάσταση με σκοπό να καταλάβουν οι γονείς  τι έχει συμβεί και πώς μπορούν να λυθούν τα προβλήματα. Ωστόσο, δεν πρέπει βιαστούν να δώσουν μια λύση

Κανείς δεν λέει ότι η συνεργασία σχολείου και γονέων είναι εύκολη ,.Μπορούμε όμως να βρούμε μια βάση.Και αυτό είναι προς το συμφέρον των μαθητών μας –παιδιών τους

Δασκαλοι και γονεις (αντιμετωπίζοντας προβλήματα) from Vaso Mirtseki

TO EDMODO ένα πρόγραμμα που βοηθάει τους εκπαιδευτικούς.

Ποτέ δεν θα φανταζόμουν ότι το EDMODO θα με βοηθούσε στη δουλειά αλλά και στην επικοινωνία μου με τους μαθητές μου..
Πού μας  χρησιμεύει λοιπόν  το πρόγραμμα αυτό και ο τρόπος που το χρησιμοποιώ εγώ (σαν μέσο για την ενίσχυση της εκπαιδευτικής πράξης) και πώς τα παιδιά..

 ΓΙΑ ΜΕΝΑ

• Μπορώ να ανεβάζω εργασίες που έχω στο αρχείο μου .
•  Υλικό που δεν μπορώ να το μοιράσω στα παιδιά(πχ  ppt:) σχετικά με ένα μάθημα,με τη  χρήση της δυνατότητας "upload αρχείου" που δίνει,ανεβάζω το αρχείο μου και το διανέμω σε όλα τα προφίλ των μαθητών μου οπότε έχουν και μια επιπλέον πηγή για το μάθημά τους
• Βάζω εργασίες στα παιδιά με τη μορφή εργασιών κουίζ κλπ κάτι που τα διασκεδάζει.
• Κάνω ανατροφοδότηση, καθώς μέσα από τις απαντήσεις τους μπορώ να δω τα κενά που έχουν και έτσι να ξανασχεδιάσω τη διδασκαλία του αντικειμένου
• Δεν έχει σχέση με την καθημερινή αξιολόγηση αλλά με βοηθάει να εντοπίζω διάφορα κενά στη μάθηση
• Αναρτώ   η ίδια συνδέσμους για κάποιο μάθημα το οποίο ενισχύει την εκπαιδευτική πράξη και ταυτόχρονα μπορώ να θέσω ερωτήσεις πάνω σε αυτό και να πάρω άμεσες απαντήσεις
• Έχω τη δυνατότητα να δίνω στα παιδιά διάφορους συνδέσμους που είναι χρήσιμοι για κάποια εργασία .Έτσι περιορίζω το ταξίδι τους στο Internet  και αποφεύγω  την περίπτωση να πέσουν σε περίεργα sites
• Μου δίνεται η δυνατότητα να τους προσφέρω επιπλέον γνώση με Links από εφημερίδες,εκπαιδευτικά βιβλία,Links   που μπορεί να τα ενδιαφέρουν..Στόχος εδώ καθαρά η ανάπτυξη της φιλαναγνωσίας..
• Να δίνω sites με ψυχαγωγικό υλικό..Από ταινιούλες και βιντεάκια στο you tube μέχρι παιχνίδια..
• Μπορώ να επικοινωνήσω άμεσα με οποιονδήποτε μαθητή μου 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ/ΤΡΙΕΣ

• Παίρνουν τα κουίζ και τις εργασίες με τη μορφή παιχνιδιού γνώσεων που έχει  όμως και συναγωνισμό καθώς όποιος φτάσει στο τέρμα έχει και την ανάλογη ανταμοιβή(μια φατσούλα,ένα σήμα κλπ φανερό στους υπόλοιπους
• Είναι πιο χαλαροί καθώς δεν έχει σχέση  με τις επιδόσεις τους στο σχολείο
• Εντοπίζουν τα ίδια τα παιδιά τα κενά που έχουν και την επόμενη μέρα ρωτάνε ό,τι δεν κατάλαβαν..Όταν γνωρίζουν  τη γνώση  που δεν αφομοίωσαν καλά  είναι πιο εύκολο να με ρωτήσουν την επόμενη μέρα (ακόμα και στο διάλειμμα)και να τους το εξηγήσω
• Δεν είναι απαραίτητο να απαντάνε σε όσα βάζω..Ξέρουν ότι απλά είναι κάτι επιπλέον και έτσι δεν πιέζονται..Η αλήθεια είναι όμως ότι συμμετέχουν σε αυτές τις εργασίες ενισχύοντας τις γνώσεις τους και κάνοντας επανάληψη σε ύλη που διδαχθήκαμε.
• Τους βοηθάει στην προσωπική τους αξιολόγηση και αναγνωρίζουν τι έχουν μάθει,πόσο καλά το έχουν κατανοήσει και έτσι προβαίνουν στη δική τους ανατροφοδότηση μέσω επανάληψης.
• Μπορούν να ασχοληθούν με όσες ασκήσεις θέλουν, όποτε το θέλουν ,χωρίς το άγχος της παράδοσης..
• Έχουν δίπλα τους το δάσκαλό τους για να τα βοηθάει αν κάτι δεν καταλαβαίνουν στέλνοντάς του άμεσο μήνυμα
• Μπορούν να χρησιμοποιούν τα link που δίνω εγώ χωρίς να ψάχνουν μέσα στο internet  μόνα τους κινδυνεύοντας να διαβάσουν και πληροφορίες αβάσιμες
• Νιώθουν πως είμαστε ομάδα ακόμα και έξω από το σχολείο κάτι που ενισχύει τους δεσμούς μεταξύ μας..
• Ο μαθητής που λείπει λόγω ασθένειας από το σχολείο μπορεί να παίρνει τα μαθήματα από τις αναρτήσεις του εκπαιδευτικού οπότε ο μαθητής έρχεται όσο μπορέι προετοιμασμένος μετά την ανάρρωσή του.

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΕΙ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ

• Ότι είναι μόνο ΜΕΣΟ  που διευκολύνει την εκπαιδευτική διαδικασία και δεν μπορεί επ΄ ουδενί να αντικαταστήσει την κατά μέτωπο διδασκαλία και την προσωπική επαφή
• Δεν πρέπει να φορτώνει εργασίες  με σκοπό την αξιολόγηση του παιδιού για τον βαθμό προόδου του.

 Έτσι ξεκίνησε η χρήση του και ελπίζω πραγματικά να είναι αυτό που θέλω και εγώ και πολλοί μαθητές μου..Ένα μέσο διασκέδασης και ελέγχου των γνώσεών τους,ένα μέσο ψυχαγωγίας ,ένα εκπαιδευτικό εργαλείο στην υπηρεσία της τάξης ..

ΤΟ ΠΑΙΔΊ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

Πολλές φορές αναγκαζόμαστε είτε  εξαιτίας μιας παιδικής αρρώστιας ,είτε εξαιτίας μιας μέρας με άσχημο καιρό ακόμα και εξαιτίας ενός απροσδόκητου ραντεβού να πρέπει να αφήσουμε ένα παιδί μόνο στο σπίτι.

   Είναι φυσικό για τους γονείς να είναι λίγο ανήσυχοι  αφήνοντας τα παιδιά χωρίς επίβλεψη. Αλλά μπορείτε να νιώσετε έτοιμοι και σίγουροι με κάποιο σχεδιασμό και μια-δυο δοκιμές για το πως αυτό μπορεί να γίνει..  Το να μείνει ένα παιδί μόνο ,αν το χειριστείτε καλά ,μπορεί να είναι μια θετική εμπειρία για το παιδί σας καθώς θα το βοηθήσετε να αποκτήσει αυτοπεποίθηση και να νιώσει μια αίσθηση ελευθερίας.
  Σε γενικές γραμμές, δεν είναι μια καλή ιδέα να αφήνετε βέβαια τα παιδιά ηλικίας κάτω των 10 ετών στο σπίτι μόνα τους . Κάθε παιδί είναι διαφορετικό σίγουρα , αλλά σε αυτή την ηλικία, τα περισσότερα παιδιά δεν έχουν την ωριμότητα και τις δεξιότητες για να αντιμετωπίζουν καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και σίγουρα  δεν μπορείτε να αφήσετε ένα 4χρονο ή και 8χρονο παιδί, αλλά δεν είναι ανάγκη να σκέφτεστε και να ανησυχείτε(υπερβολικά τουλάχιστον) για έναν 14χρονο έφηβο.
 Τί γίνεται λοιπόν με με τα παιδιά μέσης σχολικής ηλικίας αν είναι έκτακτη ανάγκη να φύγετε?Ειναι πραγματικά δύσκολο αυτό αλλά μπορεί να γίνει ,όπως ανέφερα,αν το κάνετε προσεκτικά και φυσικά αν έχετε παιδί πάνω από 9 ετών.,
   Πρώτα από όλα όμως  να μάθετε πως νιώθει το παιδί σας στην ιδέα να το αφήσετε κάποια στιγμή μόνο του.Πολλές φορές παρόλο που τα παιδιά λένε πως δεν έχουν θέμα αυτό προκύπτει με το να κλείσετε την πόρτα πίσω σας..Τότε ξεκινούν οι κλήσεις στο κινητό .Το παιδί δεν μπορεί να ησυχάσει αλλα δυστυχώς ούτε και εσείς.. Αν το παιδί δεν μπορεί μην το τολμήσετε..ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟ
ΤΙ ΜΠΟΡΕΊΤΕ ΝΑ ΚΆΝΕΤΕ  όμως αν πάρετε θετική απάντηση του τύπου "Γιούχου..Ναι μπορώ σίγουρα!!!" ?
    Πρώτα από όλα προέχει η ασφάλεια του παιδιού σας..Σκεφτείτε την περιοχή όπου ζείτε. Υπάρχουν γείτονες γύρω από το σπίτι σας που γνωρίζετε καλά και που εμπιστεύεστε για να βοηθήσει το παιδί σας σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης ή είναι ως επί το πλείστον ξένοι? Ζείτε σε ένα πολυσύχναστο δρόμο ή  μήπως είναι μια ήσυχη περιοχή?Υπάρχει έντονη εγκληματικότητα στην περιοχή σας ή όχι.Αυτά είναι τα πρώτα που θα πρέπει να δείτε αν παραστεί ανάγκη να φύγετε ξαφνικά.
Αν έχετε απαντήσει αρνητικά στις περισσότερες από αυτές τις ερωτήσεις  καλύτερα να ακυρώσετε το ραντεβού σας ή να μην πάτε όσο σημαντικό και αν είναι αυτό που προέκυψε, τουλάχιστον μέχρι να υπαρχει ασφάλεια για το παιδί.

Είναι επίσης σημαντικό να εξεταστεί πώς το παιδί σας χειρίζεται διάφορες καταστάσεις. Εδώ είναι μερικές ερωτήσεις για να σκεφτείτε.

• Μήπως το παιδί σας δείχνει ήδη σημάδια της ευθύνης με πράγματα όπως εργασίες, δουλειές του σπιτιού, και ακολουθώντας τις οδηγίες?
• Πώς το παιδί σας χειρίζεται  απρόσμενες καταστάσεις? Πόσο ήρεμο μένει όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως τα έχετε  ή τα έχει προγραμματίσει?
• Το παιδί σας κατανοεί και ακολουθεί κανόνες?
• Μπορεί το παιδί σας να καταλάβει και να ακολουθήσει τα μέτρα ασφαλείας?
• Παίρνει το παιδί σας υπεύθυνες αποφάσεις ?
• Του έχετε διδάξει  και του έχετε μάθει πως στο τάδε συρτάρι υπάρχουν όλα τα τηλέφωνα έκτακτης ανάγκης ακόμα και της Αστυνομίας,Πυροσβεστικής και ΕΚΑΒ?
• Γνωρίζει τι πρέπει να κάνει σε περίπτωση που κάποιος άγνωστος χτυπήσει το κουδούνι

Αν το παιδί σας σε πολλά που ανέφερα μειονεκτεί χρειάζεται περισσότερος χρόνος για να μείνει μόνο του.Αν πάλι πολλά βλέπετε να τα ακολουθεί τότε ξεκινήστε το πρόγραμμα 'ΣΠΙΤΙ ΜΟΝΟΣ .Η ΜΟΥ"

Αφού έχετε συζητήσει τα πάντα,αφού το παιδί γνωρίζει όσα προανέφερα και λειτουργεί ψύχραιμα το επόμενο βήμα είναι να δημιουργήσετε  εικονικές στιγμές έκτακτης ανάγκης.Πχ.κάποιος ξένος χτυπάει  το κουδούνι σας ..Ζητάτε  από το παιδί να πράξει ..Αν δείτε λάθη εντοπίστε τα και ξανασυζητήστε τα.Το ίδιο μπορεί να συμβεί σε μια παρόμοια κατάσταση όπως μια υποτιθέμενη πυρκαγιά.

Μετά από αυτές τις εικονικές περιπτώσεις πηγαίνετε για λίγα λεπτά στη διπλανή φίλη ή γειτόνισσά σας -αν μένετε σε πολυκατοικία- ή σε μια φίλη απέναντι ή δίπλα από το σπίτι σας -αν μένετε σε μονοκατοικία- έχοντας πει στο παιδί ότι θα είστε δίπλα ή απέναντι αλλά θα πρέπει να λειτουργήσει όπως τα χετε ιεραρχήσει.

Παραμένατε την πρώτη φορά 10 λεπτά και τις επόμενες για 5 λεπτά παραπάνω από την προηγούμενη φορά και λειτουργήστε με τον ίδιο τρόπο.

Τέλος και ίσως το πιο δύσκολο ,είναι να δημιουργήσετε μια εικονική κατάσταση που θα την ξέρετε μόνο εσείς και όχι το παιδί ..Βάλτε κάποιο γνωστό σας ή φίλο σας  που δεν ξέρει το παιδί να πάει στο σπίτι ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ του .Αν δείτε να αντιδρά διαφορετικά από ότι μάθατε τότε το παιδί δεν είναι έτοιμο και πρέπει να επαναλάβετε όλα τα στάδια από την αρχή.

Αν  όμως το παιδί σας αντιδράσει έτσι όπως το διδάξατε ,έχει αποκτήσει πλέον αυτοπεποίθηση και έχει εξοικιωθεί  με όλα   δεν έχετε να φοβάστε τίποτα αν παραμείνει για λίγο μόνο του ..

ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ  ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ να υπάρχει ασφάλεια και να του έχετε διδάξει σωστά τι πρέπει να κάνει.Και αυτό δεν είναι εύκολο μάθημα..Χρειάζεται χρόνο ,τρόπο και φυσικά κανόνες που πέρα από τα αυτονόητα(δεν ανοίγουμε σε ξένους ,δεν μιλάμε στον υπολογιστή και δεν δίνουμε στοιχεία ότι είμαστε μόνοι μας σπίτι ,τα σημαντικά τηλέφωνα είνα μόνο για έκτακτη ανάγκη  κλπ) μπορείτε να θέσετε και άλλους κανόνες ανάλογα με το τι θεωρείτε εσείς σημαντικά και πρέπει να ελέγχει το παιδί.

ΠΟΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΜΟΝΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ..ΞΕΚΙΝΗΣΤΕ ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΤΟΥ ΜΑΘΕΤΕ ΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ..

Μηρτσέκη Βασιλική

Διδασκαλία επίλυσης προβλημάτων για την Ε καιι ΣΤ τάξη του δημοτικού.

Πολλοί μαθητές μας και μαθήτριές μας δυσκολεύονται στα μαθηματικά και κυρίως στην επίλυση προβλημάτων..Με τον τρόπο που θα διαβάσετε στο ppt θα δείτε πως για τους μαθητές μου τα μαθηματικά ,και ειδικά η επίλυση προβλημάτων ,τείνει να γίνει ένα διασκεδαστικό παιχνίδι..
Είναι ένας τρόπος που μπορεί να εμπλουτιστεί από τον καθένα μας ανάλογα με τις δυνατότητες και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της τάξης του  αλλά αξίζει να το δοκιμάσετε..Ισως τα αποτελέσματα σας εκπλήξουν..

Τρόποι εκμάθησης επίλυσης προβλημάτων (Ε και ΣΤ τάξη) from Vaso Mirtseki

Οδηγίες για τη διδασκαλία των μαθημάτων της Στ τάξης.

ΣΧΟΛΙΚΗ ΤΣΑΝΤΑ

Αριθ.Πρωτ.Φ.7/531/129567/Γ1/15-10-2010/ΥΠΔΒΜΘ

Το Σχολείο οφείλει :

α) να μεριμνά για την κατά το μέγιστο αξιοποίηση των χώρων της σχολικής τάξης (π.χ. βιβλιοθήκες,

ντουλάπια, ράφια, θρανία), ώστε να είναι δυνατή η παραμονή ικανοποιητικού αριθμού βιβλίων στην

αίθουσα διδασκαλίας,

β) να προβαίνει στον εξορθολογισμό χρήσης των σχολικών εγχειριδίων και αντικειμένων γενικότερα,

σύμφωνα πάντα με το ωρολόγιο πρόγραμμα, ώστε να μειώνεται στο ελάχιστο η μεταφορά τους από

και προς το σχολείο.

γ) να ζητά τη διαρκή ενημέρωση από αρμόδιους εξειδικευμένους παιδαγωγούς και επιστήμονες

σχετικά με την καλλιέργεια και την εμπέδωση του ουσιαστικού περιεχομένου του «Νέου Σχολείου»

αναφορικά με το εν λόγω θέμα.

δ)ν α αποστέλλει στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς επιστολή με σχετικές οδηγίες στους γονείς και

κηδεμόνες των μαθητών, σχέδιο της οποίας σας επισυνάπτουμε.

Αγαπητοί Γονείς και Κηδεμόνες

Το Υπ. Παιδείας Δ.Β.Μ.Θ., μεριμνώντας σχετικά με το ζήτημα του υπερβολικού βάρους της σχολικής

τσάντας, που είναι αναγκασμένοι να μεταφέρουν καθημερινά οι μαθητές των Δημοτικών Σχολείων,

υιοθετεί σειρά μέτρων ώστε να μειωθεί στο ελάχιστο η μεταφορά από και προς το Σχολείο περιπού

βάρους από αυτούς. Συγκεκριμένα :

α) οι εκπαιδευτικοί εφοδιάζουν τους μαθητές με τη φωτοτυπία του εβδομαδιαίου ωρολογίου

προγράμματος, το οποίο ο γονέας θα μπορεί να συμβουλεύεται καθημερινά.

β) με την καθοδήγηση των εκπαιδευτικών τους, οι μαθητές σε καθημερινή βάση θα μεταφέρουν στο

σπίτι μόνο τα απαραίτητα βιβλία, τετράδια κ.λ.π. Τα υπόλοιπα θα παραμένουν στην τάξη, σε χώρο που

θα καθορίσει οι εκπαιδευτικοί.

γ) στην αρχή της σχολικής χρονιάς, σε όλα τα αντικείμενα του μαθητή (βιβλία, τετράδια, κασετίνες)

αναγράφονται σε ετικέτες το ονοματεπώνυμο και η τάξη του.

δ) μετά το τέλος των κατ' οίκον εργασιών, συνιστάται ο έλεγχος του εβδομαδιαίου ωρολογίου

προγράμματος, ώστε να αποφεύγεται από μέρους των μαθητών η άσκοπη μεταφορά βιβλίων και

τετραδίων προς το σχολείο.

ε) γενικά, η τοποθέτηση των βιβλίων μέσα στην τσάντα θα πρέπει να γίνεται ώστε το κέντρο βάρους της

να βρίσκεται όσο το δυνατόν πιο κοντά στη μέση. Επίσης, η κατανομή του βάρους θα πρέπει να είναι

ομοιόμορφη, με την τοποθέτηση των πιο βαριών βιβλίων στο πίσω μέρος της τσάντας.

Με τον τρόπο αυτό και τη συνεργασία Σχολείου και Οικογένειας, θα επιτευχθεί ο στόχος της

ελαχιστοποίησης του βάρους της σχολικής τσάντας, με σκοπό την προστασία της σωματικής υγείας των

μαθητών.'

"Κατ' οίκον εργασίες"

Σας θέτουμε υπόψη :

α . Την αριθμ. Φ.12/428/85241/Γ1/18-8-2003 Εγκύκλιο, με θέμα : «κατ ' οίκον εργασίες », την οποία και σας επισυνάπτουμε

β. Απόσπασμα της αριθμ. 9/2005 Πράξης του Τμήματος Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, με θέμα : « Οδηγίες για τη χρήση των διδακτικών βιβλίων και τις "κατ' οίκον εργασίες" των μαθητών του Δημοτικού Σχολείου »:

« .. . Σχετικά με τη χρήση των διδακτικών βιβλίων, υπενθυμίζεται ότι στους βασικούς συντελεστές για την επίτευξη των σκοπών της εκπαίδευσης περιλαμβάνονται και τα διδακτικά βιβλία (Ν.1566/85, άρθρο 1, παρ.2) τα οποία "συγγράφονται σύμφωνα με τα Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών (Ν.1566/85, παρ.3 και Ν.2525197, παρ. 7), εγκρίνονται από τα οικεία Τμήματα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και διανέμονται δωρεάν στις σχολικές μονάδες από τον Οργανισμό Εκδόσεως Διδακτικών βιβλίων (Ν.1566/ 85, άρθρα 2 και 60).

Από τις προαναφερθείσες διατάξεις προκύπτει ότι τα διδακτικά βιβλία δεν μπορεί να αντικατασταθούν από άλλα βοηθήματα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αποκλείονται διδακτικές πρωτοβουλίες, οι οποίες όμως πρέπει να κινούνται στη φιλοσοφία, τις αρχές, τα περιεχόμενα και τις μεθοδολογικές υποδείξεις και προδιαγραφές των ισχυόντων αναλυτικών προγραμμάτων. Επομένως, πρωτοβουλίες για συστηματική διδασκαλία της Γραμματικής και επιστροφή σε παραδοσιακές αντιλήψεις και μεθόδους και για τη διδασκαλία όλων των μαθημάτων γενικότερα, οι οποίες έρχονται σε αντίθεση με τη φιλοσοφία και το πνεύμα των αναλυτικών προγραμμάτων και των βιβλίων που γράφονται με βάση αυτά, πρέπει να αποφεύγονται, όπως πρέπει να αποφεύγεται και η αναπαραγωγή σε φωτοαντίγραφα ασκήσεων από βοηθήματα που κυκλοφορούν στην ελεύθερη αγορά και η διανομή τους στους μαθητές. Διευκρινίζεται εδώ ότι οι ασκήσεις συμβατές με το πνεύμα των Αναλυτικών Προγραμμάτων και των διδακτικών βιβλίων, που λειτουργούν συμπληρωματικά προς αυτά και τις οποίες εκπονεί ο ίδιος ο εκπαιδευτικός, μπορεί να δίνονται στους μαθητές, πάντα με μέτρο και χωρίς υπερβολές

Η εκτέλεσή εργασιών για όλα τα μαθήματα να μην απαιτεί περισσότερο από περίπου 30 λεπτά για τις Α, και Β', 40' για τις Γ και Δ, και 60 ' για τις Ε' και ΣΤ τάξεις».

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Εργασία για το σπίτι

(από τους συγγραφείς του βιβλίου των μαθηματικών της ΣΤ τάξης)

Όταν αναφερόμαστε στο θέμα «Μαθηματικά και σπίτι» η σκέψη των περισσότερων στρέφεται στο θέμα «Εργασίες για το σπίτι». Το ζήτημα όμως δεν είναι τόσο μονοδιάστατο. Ας το δούμε σε σχέση με την εμπλοκή της οικογένειας στη μαθησιακή διαδικασία.

Από την πλευρά της οικογένειας

•       Εμπιστοσύνη στο δάσκαλο.

Τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα από κάποιον που σέβονται. Τα παιδιά θα υιοθετήσουν τις συμπεριφορές που έχουν οι γονείς τους. Θα κάνουν δηλαδή ό,τι σας βλέπουν να κάνετε, κι όχι ό,τι τους έχετε πει ότι πρέπει να κάνουν. Αν εσείς εκφράζεστε απαξιωτικά για το σχολείο, τους δασκάλους τους τα βιβλία και τις καινούριες ιδέες, το παιδί θα σας μιμηθεί.

•       Βοήθεια στο μέτρο του ρόλου σας (σε καθημερινές καταστάσεις)

Μην αφήνετε να περάσουν ανεκμετάλλευτες οι στιγμές που μπορείτε να διδάξετε στα παιδιά σας κάτι. Στα μαγαζιά, ρωτήστε τα: «Πόσα ρέστα πρέπει να μου δώσουν;» Αν σχεδιάζετε κάποιο ταξίδι, αφήστε τα παιδιά να σας βοηθήσουν να διαλέξετε στο χάρτη τους δρόμους που θα ακολουθήσετε. Πόσα χιλιόμετρα απέχει το μέρος; Σε πόσες ώρες θα φτάσουμε;

•       Αν υπάρχει κάτι που το παιδί δεν καταλαβαίνει, μην αρχίζετε τις ατέλειωτες εξηγήσεις.

Βοηθήστε το αλλά να θυμάστε ότι τα προβλήματα που πρέπει να λύσει είναι δικά του, κι όχι δικά σας. Ζητήστε του πρώτα να σας εξηγήσει «τι ακριβώς δεν καταλαβαίνει» Ακούστε προσεκτικά το πρόβλημα. Μερικές φορές, οι μικρές παρανοήσεις αποσαφηνίζονται αν διαβάσετε δυνατά το πρόβλημα και το συζητήσετε λίγο μαζί του.

•       Όχι ατέλειωτες εξωσχολικές εργασίες και εκπαιδευτικές δραστηριότητες.

Είναι γεγονός ότι με την είσοδο των παιδιών στο σχολείο, οι γονείς προγραμματίζουν πολλές εξωσχολικές δραστηριότητες. Οι προθέσεις σας αναμφισβήτητα είναι οι καλύτερες. Θέλετε να εξασφαλίσετε στα παιδιά σας όσο το δυνατόν περισσότερα εφόδια για τη ζωή. Θυμηθείτε τα παιδιά είναι βασικά παιδιά και χρειάζονται ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ παιχνίδι και χρόνο που θα περνούν μαζί με τους γονείς τους. Επειδή σπάνια τα λαμβάνουμε υπόψη μας αυτά, στο σχολείο συναντούμε πολλά παιδιά άκεφα, μόνιμα κουρασμένα, και μερικές φορές απελπισμένα. Συνήθως μέσα στο σπίτι επικρατεί ένας πανικός ο οποίος απορυθμίζει ολόκληρη την οικογένεια, αλλά και τα συγγενικά πρόσωπα (παππούδες, γιαγιάδες κ.λ.π.) Πολλές φορές οι γονείς μέσα στην επιθυμία τους για μεγαλύτερη πρόοδο του παιδιού τους, παραβλέπουν τις πραγματικές ανάγκες του και τις δυνατότητες του.

•       Όχι στο ξενύχτι επάνω από ένα βιβλίο.

Πολλοί γονείς αποβλέποντας σε μεγαλύτερη βαθμολογική απόδοση, ωθούν ή επιτρέπουν στα παιδιά να ξενυχτούν διαβάζοντας, πράγμα που πολλές φορές μπορεί να έχει επώδυνες συνέπειες, τόσο στην ψυχική όσο και στη σωματική υγεία των παιδιών. Η καταστρατήγηση αυτών των βιολογικών χρονικών σταδίων, μπορεί να αποβεί πολλές φορές άκρως επικίνδυνη. Στο σημείο αυτό πρέπει να δεχτούμε και την ευθύνη πολλών εκπαιδευτικών, οι οποίοι έχουν παρεξηγήσει το ρόλο της κατ’ οίκον εργασίας και φορτώνουν τα παιδιά με άπειρες φωτοτυπίες, ασκήσεις και εργασίες, των οποίων ο απαιτούμενος χρόνος, ακόμα και ο βαθμός δυσκολίας, είναι δυσανάλογος με τον διαθέσιμο χρόνο και με τις δυνατότητες του παιδιού.

•       Ακούστε τους επιστήμονες του χώρου.

Τα τελευταία χρόνια, οι νέες παιδαγωγικές θεωρίες που εφαρμόζονται στην Ευρώπη έχουν αρχίσει να εμφανίζονται και στη χώρα μας. Συνιστάται στους εκπαιδευτικούς να μην κουράζουν τους μαθητές με πληθώρα εργασιών για το σπίτι. Επιπλέον, σύμφωνα με τις αντιλήψεις της σύγχρονης παιδαγωγικής, οι περισσότερες εργασίες πρέπει να γίνονται μέσα στην τάξη με τη μορφή ευχάριστων δραστηριοτήτων, με συνεργασία των μαθητών μεταξύ τους αλλά και την διακριτική καθοδήγηση του εκπαιδευτικού.

 επισης αναφέρεται το εξής:

--το κριτήριο αξιολόγησης όχι μόνο δεν είναι το μόνο εργαλείο για την αξιολόγηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, αλλά κάποιες από τις γνώσεις και δεξιότητες που αποκτούνται στο μάθημα των μαθηματικών, δεν είναι δυνατό να «αξιολογηθούν» με το κριτήριο αξιολόγησης (όπως αναφέρθηκε για τις σύντομες έρευνες και τα σχέδια εργασίας).

Θα θέλαμε ακόμη να τονίσουμε, ότι στο κάθε κριτήριο αξιολόγησης έγινε προσπάθεια να περιληφθεί μια ποικιλία ασκήσεων που να καλύπτει τις έννοιες που διδάχθηκαν, δίνοντας ταυτόχρονα στον συνάδελφο εκπαιδευτικό την ευελιξία να επιλέξει πόσες και ποιες από τις ασκήσεις θα διαλέξει για την τάξη του ή ακόμη και για κάθε μαθητή ξεχωριστά. Επίσης καθώς τα κριτήρια αξιολόγησης είναι διαθέσιμα και προσβάσιμα από όλους, καλό θα είναι να μη δίνονται αυτούσια αλλά να χρησιμοποιούνται σαν «αξιολογική βάση» επάνω στην οποία θα κατασκευαστούν παρόμοια προβλήματα που θα δοθούν στους μαθητές.

Οπωσδήποτε δεν ενδείκνυται η αντιμετώπιση ολόκληρου του κριτηρίου αλλά η επιλογή των ασκήσεων και προβλημάτων στα οποία θέλουμε να αξιολογήσουμε τους μαθητές μας (π.χ. ομαδικά προβλήματα, κατασκευή προβλημάτων κ.λπ.)

--------------------------------------------------------------------------------------

ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ (ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΜΑΘΗΜΑ)

ΦΥΣΙΚΗ

 ΤΟ Βιβλίο μαθητή είναι υποστηρικτικό .Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αλλοιώνει την ανακαλυπτική μάθηση του μαθητή.Οποιαδήποτε ενασχοληση με αυτο γίνεται ΜΕΤΑ από τα φύλλα εργασίας.ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΔΕΝ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΣΤΗΘΙΣΟΥΝ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

ΙΣΤΟΡΙΑ

Τα παιδιά μελετούν τα κυριότερα σημεία και τις νέες έννοιες που πιθανόν διδάχτηκαν ώστε να έιναι σε θάση να αποδίδουν το περιεχόμενο της ενότητας  ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΥΠΟΧΡΕΩΝΟΝΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΣΤΗΘΙΣΟΥΝ ΟΥΤΕ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΟΥΤΕ ΤΑ ΣΥΝΟΔΕΥΤΙΚΑ.Ισως χρειαστεί απλά να συμπληρώσουν ένα συνοδευτικό κείμενο στο τετράδιο εργασιών αν δεν έγινε στο σχολεί

ΓΛΩΣΣΑ

Ο δάσκαλος μπορεί να αντικαταστήσει κείμενα με άλλα πιο επίκαιρα που να εξυπηρετούν το φαινόμενο και το κειμενικό είδος που διδάσκεται

Μπορεί να παραλείψει κείμενα αρκεί να πετυχαίνει τους προβλεπόμενους επικοινωνιακούς και γραμματικούς στόχους του  μαθήματος,'

Επίσης μπορεί να μην ασχοληθεί με όλες τις ασκήσεις σε περίπτωση που κρίνει ότι δεν είναι κατάλληλες για τους μαθητές του.

ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ

Τα γραμματικά φαινόμενα εξετάζονται μέσα στο συγκεκριμένο περιβάλλον των κειμενικών ειδών.ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΤΟ ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΉ ΜΟΡΦΗ ΔΕΝ ΔΙΝΟΝΤΑΙ (ΧΡΟΝΙΚΕΣ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ,ΚΛΙΣΗ ΕΠΙΘΕΤΩΝ)

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ

Ξεκινώντας το νέο μάθημα οι μαθητές, με την υπόδειξη του δασκάλου, ανοίγουν τα βιβλία τους, , ρίχνουν μια σύντομη ματιά στους τίτλους (τόσο στον μαθηματικό όσο και στον μη μαθηματικό τίτλο) και σχολιάζουν το σκίτσο. Ακολουθεί μια «πρώτη ανάγνωση» των στόχων οι οποίοι αναγράφονται στην αρχή κάθε ενότητας (οι στόχοι μπορούν να συζητηθούν στην τάξη, αν το κρίνει σκόπιμο ο δάσκαλος, χωρίς ωστόσο να  αναμένουμε, στο σημείο αυτό, να κατανοήσουν οι μαθητές τους στόχους, αλλά να αποκτήσουν μια γενική ιδέα για την κατεύθυνση και τα θέματα με τα οποία θα ασχοληθούν στο συγκεκριμένο μάθημα). Οι στόχοι του μαθήματος θα ξαναδιαβαστούν στο τέλος, όταν πλέον έχει ολοκληρωθεί το μάθημα για να μπορέσουν οι μαθητές να ελέγξουν αν κατάφεραν «να φτάσουν» εκεί που από την αρχή του κεφαλαίου στόχευαν.

Στη συνέχεια οι μαθητές προχωρούν στην αντιμετώπιση των δραστηριοτήτων που περιλαμβάνονται στο βιβλίο. Τονίζεται ότι η αντιμετώπιση των δραστηριοτήτων γίνεται απαραίτητα στην τάξη από τους ίδιους τους μαθητές (στο βιβλίο), χωρίς να παραλείπεται η ενθάρρυνση των αδύνατων μαθητών για συμμετοχή. Κάθε άλλη πρακτική θα ανέτρεπε τη λογική του βιβλίου.

Την ώρα που οι μαθητές ασχολούνται με τις δραστηριότητες ο δάσκαλος κινείται στην τάξη, παρακολουθεί τη δραστηριότητα των μαθητών, κάνει υποδείξεις, βοηθά, απαντά σε ερωτήσεις, ενισχύει τους μαθητές και συντονίζει τη δραστηριότητά τους στα περιθώρια του διαθέσιμου χρόνου, ώστε να περιορίζονται κατά το δυνατό οι απώλειες.

Οι μαθητές, αντιμετωπίζοντας τις δραστηριότητες, συζητούν μεταξύ τους, ανταλλάσσουν απόψεις και αλληλοβοηθούνται. Μια σύγχρονη τάξη που εργάζεται δεν μπορεί - και δεν επιτρέπεται - να είναι σιωπηλή. Ασφαλώς οι παρεμβάσεις του δασκάλου είναι απαραίτητες, με στόχο να συγκρατηθεί ο πιθανός θόρυβος σε λογικά όρια.

Στο σημείο αυτό υπογραμμίζεται η ανάγκη εφαρμογής των βασικών αρχών της συνεργατικής μάθησης (στόχος, χρόνος, ρόλοι, κανόνες κλπ) ώστε οι μαθητές να εργάζονται σε ένα πλαίσιο καλλιέργειας και ανάπτυξης συνεργατικών δεξιοτήτων με σκοπό την επίτευξη των γνωστικών, των συνεργατικών αλλά και των κοινωνικοσυναισθηματικών στόχων.

Ο δάσκαλος αποφεύγει να δώσει τις «σωστές απαντήσεις» στους μαθητές αλλά τους παροτρύνει να ανταλλάξουν σκέψεις, να ελέγξουν τις υποθέσεις που έκαναν και γενικά να επιλέξουν μια στρατηγική η οποία τους φαίνεται η καταλληλότερη ώστε να απαντήσουν στις ερωτήσεις που θέτει η κάθε δραστηριότητα. Οι μαθητές θα ανακαλύψουν τη «σωστή απάντηση» όταν όλες οι ομάδες τελειώσουν τη συγκεκριμένη δραστηριότητα, παρουσιάσουν τα συμπεράσματά τους στην τάξη και συμφωνήσουν συζητώντας μεταξύ τους και με το δάσκαλό τους για το «επικρατέστερο συμπέρασμα» της τάξης. Κάθε ομάδα πρέπει να μπορεί να υποστηρίξει το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε και να εξηγήσει αν και γιατί διαφωνεί με το συμπέρασμα που κάποια άλλη ομάδα παρουσίασε.

Αν ωστόσο ο δάσκαλος παρατηρήσει πως στη διάρκεια της ενασχόλησής τους με τη δραστηριότητα κάποια ομάδα ή κάποιοι μαθητές ακολουθούν εντελώς λανθασμένη προσέγγιση η οποία θα τους οδηγήσει σε αποτέλεσμα «παράλογο» και αντίθετο με αυτό των υπόλοιπων  μαθητών μπορεί να τους δώσει «το λάθος αποτέλεσμα» με κάποια παραίνεση της μορφής: «συνεχίζοντας με τον τρόπο που διαλέξατε το αποτέλεσμα που θα βρείτε είναι ... εκεί θέλατε να φτάσετε; Αυτό νομίζετε πως ζητάει η δραστηριότητα; Ελέγξτε το!»

Αφού ολοκληρωθεί η αντιμετώπιση των δραστηριοτήτων, τα συμπεράσματα των μαθητών (ή των ομάδων), παρουσιάζονται και συζητούνταιστην τάξη. Η παρουσίαση απευθύνεται στις υπόλοιπες ομάδες (αν η τάξη λειτουργεί ομαδικά) ή στους υπόλοιπους συμμαθητές (αν η δραστηριότητα έγινε ατομικά ή σε άτυπες ομάδες των δύο μαθητών του κάθε θρανίου). Ο χρόνος που θα διατεθεί γι΄ αυτό το στάδιο του μαθήματος αφήνεται στην κρίση του δασκάλου, δεδομένου ότι είναι συνάρτηση του βαθμού δυσκολίας που αντιμετώπισαν οι μαθητές.

Αν και οι μαθητές μας ολοκλήρωσαν όλες τις δραστηριότητες του μαθήματος, δεν αναμένουμε να φτάσουν μόνοι τους στον «μαθηματικό κανόνα» (στη μαθηματική γνώση). Ο δάσκαλος πρέπει να επισημάνει και να παρουσιάσει τη νέα μαθηματική γνώση «ενοποιώντας» τις απόψεις και τα συμπεράσματα των μαθητών, «ανακεφαλαιώνοντας» και «επισημοποιώντας» τις γνώσεις που αποκτήθηκαν.

Η ολοκλήρωση του μαθήματος προϋποθέτει τη μελέτη υποδειγματικά λυμένων προβλημάτων εφαρμογής της νέας γνώσης. Ο δάσκαλος φροντίζει ώστε οι μαθητές να κατανοήσουν τη μεθοδολογία που ακολουθείται στη λύση προβλημάτων της καθημερινής ζωής που είναι σχετικές με τη νέα γνώση.

Στη συνέχεια οι μαθητές αντιμετωπίζουν τις «Ερωτήσεις για αυτοέλεγχο και συζήτηση». Σκοπός αυτών των ερωτήσεων είναι η ανάδειξη των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της μαθηματικής γνώσης που αποκτήθηκε, των δυσκολιών που πιθανόν περικλείει, των ορίων εφαρμογής και χρήσης της. Μερικές από αυτές αποτελούν αφορμή για συζητήσεις και δίνουν επεκτάσεις της γνώσης που διδάχθηκε. Συγχρόνως βοηθούν το μαθητή να αντιληφθεί σε ποιο βαθμό κατανόησε τη νέα γνώση και πόση προσπάθεια πρέπει να καταβάλλει ακόμη.

Τέλος ρίχνουν ακόμη μια σύντομη ματιά στους στόχους που αναγράφονται στην αρχή κάθε μαθήματος Προκειμένου να διαπιστώσουν αν τους έχουν κατακτήσει όλους.

  Τετράδιο εργασιών

 Ο δάσκαλος καλείται να συνεκτιμήσει το βαθμό στον οποίο οι μαθητές κατανόησαν το συγκεκριμένο μάθημα, τις δυνατότητες των παιδιών, τις απαιτήσεις των υπόλοιπων μαθημάτων σε χρόνο ενασχόλησης και τις ειδικές συνθήκες της τάξης και να κρίνει ποιες από τις ασκήσεις και τα προβλήματα χρειάζεται να αντιμετωπιστούν στην τάξη, ή να δοθούν για «κατ’ οίκον» εργασία στους μαθητές.

Τονίζεται πως η ανάθεση όλων των εργασιών για το σπίτι δεν συνιστάται.

Παραβατικότητα ,bulling,παιδικές ραδιουργίες..Τρόποι αντιμετώπισης(πρακτική 1η)

Η αναρτήσεις  αυτές αφορούν παιδαγωγικές πρακτικές που δούλεψα στα τόσα χρόνια που διδάσκω και περιλαμβάνει πρακτικές που απέδωσαν στους δικούς μου μαθητές..Δεν θα μπω σε αναλύσεις του τι προκαλεί την παραβατικότητα ..Θα αναφερθώ μόνο στις πρακτικές με μερικές  επισήμανσεις. Τίποτα δεν θα μπορέσει να γίνει αν ο δάσκαλος δεν χτίσει πρώτα μια σχέση εμπιστοσύνης  με το παιδί που παρουσιάζει την παραβατική συμπεριφορά,αν δεν κάνει αυτός το πρώτο βήμα να το πλησιάσει και αν δεν βάλει όλη την τάξη στο πρόβλημα..

Πρακτικές αντιμετώπισης παραβατικής συμπεριφοράς(πρακτική 1η) from Vaso Mirtseki

Το DEBATE στην εκπαιδευτική πράξη.

DEBATE : Μια διδακτική και παιδαγωγική πρακτική που ανάγεται στη βιωματική μάθηση και που βοηθά τα παιδιά να εξασκηθούν στον επιχειρηματολογικό λόγο και όχι μόνο..

Ο ρόλος του Debate στο Δημοτικό Σχολείο from Vaso Mirtseki

Ανακαλύπτοντας το έντυπο και διαδικτυακό άρθρο

Γλώσσα σήμερα και ήρθε η στιγμή να μάθουμε για το Άρθρο με αφορμή τα 2 άρθρα στο βιβλίο μας ..Εκείνο που προσπαθώ να κάνω πάντα είναι να ανακαλύπτουν τα ίδια παιδιά τη δομή μέσα από την παρατήρηση καθώς και τα βασικά χαρακτηριστικά του καθώς πιστεύω στην ανακαλυπτική μάθηση..

Ξεκινήσαμε από το ίδιο το κείμενο..Έδωσα στα παιδιά την ευκαιρία σε ομάδες να διαβάσουν το κείμενο και να καταγράψουν αυτά που αναγνώριζαν..Κατόπιν έγιναν διάφορες ερωτήσεις με σκοπό την ανακάλυψη όσων προαναφέραμε ενώ εγώ έγραφα  στον πίνακα τις απαντήσεις των παιδιών
 Γεγονός,τόπος,αποτέλεσμα ,τίτλος(θέμα άρθρου ) ενώ έβγαλαν συμπέρασμα ότι ένα τέτοιο κείμενο βασίζεται στις  ερωτήσεις ,τι ,πως ,πότε γιατί, που,ποιος...
Κατόπιν περάσαμε στο   είδος  των θεμάτων του..Οι απαντήσεις ήταν .Αστυνομικό ,πολιτικό,οικονομικό,περιβαλλοντικό,κοινωνικό,αθλητικά,μόδα,επιστημονικό και έγινε μια προσπάθεια να διαχωριστεί από το χρονογράφημα το οποίο απλά ανέφερα ότι είναι συνήθως κείμενο που ναι μεν πραγματεύεται ένα επίκαιρο θέμα αλλά ο τρόπος με τον οποίο ο συγγραφέας του γράφει και εκφράζεται το αναγάγει σε  λογοτεχνικό είδος..
Μετά από αυτό καταλήξαμε στο ότι όλοι οι δημοσιογράφοι δεν ασχολούνται με όλα τα αντικείμενα που προαναφέραμε αλλά ο καθένας καταλήγει σε ένα είδος ανάλογα με τις γνώσεις που διαθέτει αλλά και εξαρτάται και από την αγάπη του εκάστοτε δημοσιογράφου  για κάθε είδος..
  Τα βασικά στοιχεία του άρθρου

• Έχει τίτλο συνήθως με έντονα γράμματα αλλά και πολλές φορές υπότιτλο

• Τα περισσότερο αναφέρονται σε πρόσφατα γεγονότα

• Δημοσιεύεται σε εφημερίδα, σε περιοδικό, στο διαδίκτυο, κ.α

• Καταπιάνεται με διάφορα θέματα
• Έχει φωτογραφίες 

• Διαφοροποιείται από τη λογοτεχνία

Μετά την ανάλυση  αυτή καταλήξαμε στην απλή μορφή της δομής (κατάλληλο για μικρούς ηλικιακά "δημοσιογράφους"

•    Τίτλος
•    Υπότιτλος
•    Αναφορά στο χρόνο ,τόπο  και ώρα  ενός συμβάντος(αν είναι σχετικό το άρθρο με μια είδηση)
•    Παράθεση λεπτομερειών 
•    Συμμετοχή -άποψη ατόμων που σχετίζονται με το άρθρο
•    Συμπέρασμα ,αποτέλεσμα ..
•    Χρόνοι κατά την αναφορά των γεγονότων παρελθοντικοί ενώ ο λόγος των ειδικών -για να δοθεί έμφαση - μπορεί να δοθεί σε ευθύ λόγο(σαν να τα λέει εκείνη τη στιγμή )πάντα μέσα σε εισαγωγικά..
• Υπογραφή  "δημοσιογράφου" (δημιουργού )

Στο τέλος ζήτησα από τα παιδιά να γράψουν ανά. ομάδες ένα άρθρο δίνοντας απλά το είδος..Αστυνομικό,μόδας,περιβαλλοντικό-επίκαιρο,και τέλος αθλητικό..



Το αποτέλεσμα μας εξέπληξε πραγματικά καθώς και το λεξιλόγιο των παιδιών αλλά και ο τρόπος με τον οποίο συντάχθηκαν τα κείμενα ταίριαζαν να είναι άρθρα εφημερίδας έντυπης ή διαδικτυακής..

δημοσιογραφικά είδη άρθρο from Vaso Mirtseki

Ο σημερινός δάσκαλος....

6:30 το πρωί.. Χτυπάει το ξυπνητήρι,σηκώνεσαι κάνα τέταρτο αργότερα ,ετοιμάζεσαι ,ρίχνεις μια κλεφτή ματιά σε ότι ετοίμασες την προηγούμενη νύχτα για να παρουσιάσεις στους μαθητές σου,αποχαιρετάς τα παιδιά σου στο σπίτι και φεύγεις για το σχολείο..8 :10 χτυπάει το κουδούνι,προσευχή ,προσέρχεσαι στην τάξη.. 20 έως 25 και 26 φατσούλες περιμένουν με μια όρεξη περίεργη και ματάκια σπινθηροβόλα..Σε περιμένουν κάθε μέρα εκεί όρθια στην είσοδο της τάξης..Χαμογελάνε ,έρχονται στην έδρα σου να σου πούνε ό,τι πέρασαν την προηγούμενη μέρα και προσπαθείς για χιλιοστή φορά να τους πείσεις να σου μιλάει ένας ένας γιατί όλα μαζί είναι αδιανόητο να τους παρακολουθήσεις..Κάποια στιγμή αυτό τελειώνει και ξεκινάει το μάθημα και εκεί που όλα πάνε καλά συνειδητοποιείς ότι αρχίζει το κλίμα να "πέφτει"..


Πρέπει να περάσεις σε άλλη μέθοδο τώρα.Να τα κρατήσεις όσο μπορείς κοντά σου..Ένα αστείο ,ένα ανέκδοτο τα φέρνει πίσω σε σένα.Αλλάζεις τη διδασκαλία..Μέθοδοι πολλές.Ερωταποκρίσεις ,διαλεκτική, βιωματική, όλα μαζί σε 2ώρες ή μία ώρα μαθήματος..Και εκεί ένας μαθητής σου κάνει μια ερώτηση.Μέσα σε δέκατα του δευτερολέπτου έχεις να επεξεργαστείς αν η ερώτηση έχει σχέση με το μάθημα ,αν μπορεί να δέσει με κάτι άλλο που πρέπει να διδάξεις ,αν πρέπει να απαντήσεις άμεσα ή να το αφήσεις για το τέλος και όταν λάβεις την απόφαση συνεχίζεις...

Κοιτάς το ρολόι..Πότε πέρασε η ώρα?Και οι μικροί μαθητές σου ακόμα κάνουν ερωτήσεις πάνω στο μάθημα ή σου λένε πως "δεν κατάλαβα πως γίνεται αυτό"..Κάποιες στιγμές πρέπει να αποφασίσεις αν η πίεση να βγάλεις την ύλη θα σε κυριέψει ή θα κάνεις αυτό που πρέπει να κάνεις για να μην έχουν κενά οι μαθητές σου..Και αποφασίζεις το δεύτερο..Κάπου παρακάτω υπάρχει ένα "εύκολο κεφάλαιο "που θα μπορέσεις να συνδυάσεις περισσότερη γνώση και να τους την παρουσιάσεις χωρίς να χαθεί η ύλη ., Χτυπάει το κουδούνι και πολλές φορές δεν έχεις προλάβει να δώσεις καν εργασίες..η ΔΙΑΧΕΊΡΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΌΝΟΥ και το χρονοδιάγραμμα ,δεν σου βγήκε σήμερα όπως δεν σου βγήκε και χτες..Μα αυτό είναι λογικό..Έχεις να κάνεις με 20- 25 παιδιά..Με 20-25 διαφορετικούς μαθητές που έχουν διαφορετικό τρόπο μάθησης και φυσικά που χρειάζονται διαφορετικό χρόνο να επεξεργαστούν και να κατανοήσουν τα νέα δεδομένα.Δεν είσαι ο δάσκαλος που σκέφτεται " Παρέδωσα το μάθημα , παρέδωσα την ύλη ,πάμε παρακάτω". ΝΟΙΑΖΕΣΑΙ και σέβεσαι τη διαφορετικότητα και οπωσδήποτε δεν θα ρίξεις στο γονέα την ευθύνη να αναλάβει το δικό σου ρόλο σαν εκπαιδευτικός στο σπίτι αφήνοντας το παιδί να αποχωρήσει από το σχολείο έχοντας απορίες και εκείνος να κληθεί να τις λύσει.Ο ρόλος του δεν είναι αυτός. ..Ξέρεις λοιπόν τι θα κάνεις..Θα εκμεταλλευθείς 10 λεπτά από το επόμενο μάθημα,..Στο κάτω κάτω κάτω έχεις συνδυάσει με τέτοιο τρόπο το αναλυτικό ωρολόγιο πρόγραμμά σου που τα 10 λεπτά δεν θα καθυστερήσουν την παρουσίαση της νέας γνώσης του επόμενου μαθήματος και εξάλλου(όπως προανέφερα) σε τρία μαθήματα πιο κάτω γνωρίζεις ότι το κεφάλαιο είναι πιο εύκολο οπότε μπορείς να εντάξεις και επιπλέον γνώση που άφησες πίσω -αν δεν κατάφερες να την εντάξεις στο σημερινό μάθημα-με τέτοιο τρόπο που δεν θα "βαρύνει" τα παιδιά ..

Ακόμα διάλειμμα είναι....Κάνεις να φύγεις και τα παιδιά τρέχουν γύρω σου ..Θέλουν να μοιραστούν μαζί σου κάτι σημαντικό..Προχωράς προς το γραφείο και σε πάνε συνοδεία.. Για άλλη μια φορά χαμογελάς..Μιλάνε όλα μαζί και δεν μπορείς εύκολα να καταλάβεις τι λένε αλλά προσπαθείς.Τα παιδιά δεν θα αλλάξουν ποτέ..Χαμογελάς στην παιδική αφέλεια μπροστά,στην εμπιστοσύνη που σου δείχνουν ,στην ανάγκη τους να τους πεις ένα "μπράβο" στην ανάγκη τους να μοιραστούν κάτι σημαντικό για εκείνα... 

 Το διάλειμμα τελειώνει..Πηγαίνεις στην τάξη και ακούς τα πρώτα παράπονα.."Κυρία με πείραξε" "κυρία μαλώσαμε ","κυρία με έβρισε" "κυρία μου πήρε το μολύβι ".Δεν μαλώνεις,δεν προσβάλλεις..Παίρνεις αφορμή για να κάνεις μια συζήτηση..Ήρθε η ώρα να αναλάβεις το ρόλο του παιδαγωγού..Δεν θα διδάξεις, θα διαπαιδαγωγήσεις..Μιλάς για κανόνες.σεβασμό,.αλληλεγγύη εμπλέκεις τα παιδιά.Τους ζητάς τη γνώμη τους...Ξέρεις ότι αυτό θα επαναληφθεί παρόλο που θέλεις να πιστεύεις πως δεν θα ξαναγίνει..Είναι παιδιά..Δεν έχουν την ευελιξία του ενήλικα να ξεχωρίσουν ποιο είναι σημαντικό και ποιο αξίζει να σε κάνει να θυμώσεις. Εσύ ο δάσκαλος πρέπει να τα βοηθήσεις να φτάσουν σε αυτό το επίπεδο κάποια στιγμή..Όμως τώρα πρέπει να βρεις, μέχρι να βρουν το δικό τους τρόπο αντιμετώπισης, τρόπους να κρατήσεις μακριά και έξω από την τάξη τη βία και τις προσβολές,την ενόχληση και την αθυροστομία και να βοηθήσεις τους μαθητές σου να ξεπεράσουν το θυμό και τα νεύρα τους..Ακόμα και αν χρειαστεί να πάρεις ώρα από ένα μάθημα θα το κάνεις γιατί ξέρεις καλά ότι αυτό που πρέπει να φροντίσεις σαν παιδαγωγός είναι και η ψυχική υγεία των μαθητών σου πάνω από όλα αλλά και το κλίμα να είναι αρμονικό μέσα στην τάξη..

Κοιτάς τα μάτια τους.Έχεις ανομοιόμορφη τάξη.Ηλικιακά μπορεί να είναι κοντά αλλά κάθε παιδί έχει διαφορετική ιδιοσυγκρασία και διαφορετική ταχύτητα αντίληψης,συμπεριφορά ,νοημοσύνη..Συνυπάρχουν μέσα στην τάξη σου παιδιά με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες και ανάγκες ,παιδιά χαρισματικά,παιδιά με διάσπαση προσοχής,παιδιά με εγωισμό.περηφάνια,ανταγωνισμό,ευαίσθητα,συνεσταλμένα..Και όλα αυτά τα παιδιά πρέπει βρεις το κουμπί τους για να τα πλησιάσεις και ν α τα βοηθήσεις να συνυπάρξουν..Πόσο δύσκολο είναι κανείς δεν ξέρει πέρα από σένα..Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει πέρα από σένα που ζεις την τάξη σου..Επιστρατεύεις λοιπόν κάθε γνώση ψυχολογίας.παιδαγωγικής,διδακτικής για να τα φέρεις κοντά το ένα στο άλλο.Κάνεις ό,τι μπορείς και όσα μπορείς ώστε να μάθουν να λειτουργούν σαν ομάδα αλλά και για να μπορέσουν να βάλουν όρια και κανόνες στον εαυτό τους χτίζοντας μια υγιή προσωπικότητα..

Το μάθημά σου πάει καλά..Προσπαθείς να εμπλέξεις τα παιδιά στη διαδικασία μάθησης..Και εκεί που νομίζεις ότι όλα κυλάνε ρολόι ,κάπου ανάμεσά τους κάποιο παιδί έχει ξεχάσει για πολλοστή φορά το βιβλίο του,.τις εργασίες του,την κασετίνα του ακόμα και το διαγώνισμα που ζήτησες να επιστρέψει και εκείνο δεν ξέρει που το έχει βάλει.Μιλάς με το παιδί και συζητάς..Με τον τρόπο σου χωρίς βία αλλά με την αυστηρότητά που πρέπει στο πρόσωπο σου , μιλάς προς όλους για τη σημασία του να είσαι επιμελής και ποια η σχέση της με την καθημερινή μας ζωή προσέχοντας να μη μακρυγορήσεις ..

Μόλις νομίζεις ότι τελείωσε και συνεχίζεις το μάθημά σου , κάνεις μια ερώτηση πάνω στο μάθημα και εκεί ξεκινάει άλλο...Εμφανίζεται η κόντρα μεταξύ των μαθητών για το ποιος θα μιλήσει,θα πει κάτι παραπάνω ,θα αποδείξει ότι ξέρει, ότι έχει διαβάσει και παρόλο που υπάρχει ο κανόνας :"αφήνουμε τον άλλο να μιλήσει και μετά ζητάμε το λόγο εμείς για να συμπληρώσουμε κάτι επιπλέον "συνειδητοποιείς ότι αυτό χάνεται...Αποφασίζεις λοιπόν ποιος θα μιλήσει και ζητάς από τους άλλους αν έχουν κάτι να προσθέσουν να σηκώσουν χέρι..Και εκεί πάλι αρχίζει το επόμενο παράπονο των παιδιών ότι μόνο τους άλλους σηκώνεις.Πάλι για άλλη μια φορά πρέπει να του θυμίσεις ήρεμα πόσες φορές συμπλήρωσε ένα συμμαθητή του,πόσες φορές βοήθησε έναν συμμαθητή του,πόσες φορές συμμετείχε σε μια συζήτηση,ότι αυτό αποδεικνύει το ότι η γνώση έχει κατακτηθεί και αυτό το έχεις ήδη αξιολογήσει και προσπαθείς να του δώσεις να καταλάβει ότι η αξιολόγηση γίνεται σε όλη την ώρα του μαθήματος κάθε στιγμή ..

Χτυπάει για άλλη μια φορά το κουδούνι..Έχεις ενημέρωση γονέων..Προσέρχονται με αγωνία να μάθουν πως πάνε τα παιδιά τους..Πολλές φορές δεν καταλαβαίνουν το νέο σύστημα,τα νέα βιβλία και αγχώνονται..Και με το δίκιο τους.Απέχουν πάνω από 20 χρόνια από τα θρανία όπως θα απέχαμε και εμείς αν δεν ήμασταν δάσκαλοι.Θυμούνται ακόμα το δάσκαλο να κάνει σειριακά το μάθημα,να βάζει πολλές ασκήσεις στο σπίτι,να βάζει κατεβατά για να μάθουμε παπαγαλία και τους εξηγείς ότι πλέον η παπαγαλία δεν υπάρχει με εκείνη την έννοια της απόλυτης αποστήθισης αλλά ότι τα παιδιά πρέπει να σκέφτονται και να απαντάνε σε ερωτήσεις που απαιτούν κρίση,ότι οι ερωτήσεις πολλές φορές απαιτούν απάντηση σωστό ή λάθος ακόμα και τη δική τους άποψη..Δυσκολεύονται να το καταλάβουν αλλά το αποδέχονται..Στηρίζονται σε σένα και ευελπιστούν ότι θα κάνεις το καλύτερο για τα παιδιά τους..Λίγο πιο πέρα περιμένει μια οικογένεια που εσύ ζήτησες να έρθει..Πρέπει να συζητήσετε για τη συμπεριφορά του παιδιού..Πρέπει να σκεφτείς και να επιστρατεύσεις κάθε τρόπο για να μην πληγώσεις κανένα και φυσικά να μη θίξεις το παιδί..Πρέπει όμως να πεις την αλήθεια..΄Οχι για να τους μεταφέρεις το πρόβλημα αλλά για να βρείτε λύσεις κοινές και αποδεκτές.Έχεις το άγχος πως θα το πάρουν ,πως θα δουν το ζήτημα ακόμα και πως θα αντιμετωπίσουν και σένα που ζεις το παιδί τους 6 ώρες την ημέρα ..Αλλά δεν μπορείς να κάνεις πίσω..Πρέπει να τους ενημερώσεις..Πάνω από όλα σε ενδιαφέρει ο μαθητής σου ...Σε κάθε τάξη παρατηρείς συμπεριφορές και ιδιοσυγκρασία μαθητών που θεωρείς( βασισμένος πάνω στις γνώσεις της εξελικτικής ψυχολογίας,της ειδικής αγωγής,της θεωρίας της παιδαγωγικής και διδακτικής ) ,ότι απαιτούν κοινή αντιμετώπιση από γονείς και σχολείο.Υπάρχουν γονείς που αμέσως αναγνωρίζουν την κατάσταση ,συζητάνε , μιλάνε μαζί σου, ανταλλάσσουν απόψεις και είναι πρόθυμοι να κάνουν και να κάνετε ό,τι χρειάζεται για να αντιμετωπιστεί η ιδιάζουσα κατάσταση..Εκεί τα πράγματα είναι πιο εύκολα..Άλλα υπάρχουν και γονείς που δεν δέχονται ότι κάτι συμβαίνει στο παιδί τους..Εκεί ό,τι και να κάνεις είναι αδύνατο να τους πείσεις να συνεργαστείτε ή να επισκεφθούν κάποιον ειδικό ή ειδική υπηρεσία όπως πχ ένα ιατροπαιδαγωγικό κέντρο ή τα ΚΕΔΔΥ ..Τελειώνοντας τη συζήτηση νιώθεις έναν κόμπο στο στομάχι γιατί γνωρίζεις ότι οι γνώσεις σου και ο χρόνος σου δεν φτάνουν για να βοηθήσεις το παιδί μέσα στο σχολείο και λυπάσαι γιατί δεν κατάφερες να τους πείσεις..

Και η μέρα σου συνεχίζει μέχρι τις 2 έχοντας να κάνεις όλα αυτά κάθε ώρα ,κάθε στιγμή..Να σαι δίπλα στα παιδιά,να συνεργάζεσαι,.να συζητάς,να καταλαβαίνεις την ηλικία τους και να μπαίνεις στη θέση τους ,να κρατάς το χρόνο,να αγχώνεσαι γιατί το μάθημα δεν τελειώνει στην ώρα του και γιατί δεν πρόλαβες να δείξεις ότι ετοίμασες,,να βάζεις εργασίες και να παρακολουθείς την πορεία τους,να λύσεις τις απορίες τους,να είσαι συνέχεια όρθιος ή καθισμένος δίπλα σε αυτούς που δυσκολεύονται σε κάποιο μάθημα και να τα βοηθάς χωρίς να στερείς την παρουσία σου από τους υπόλοιπους μαθητές, να αντιμετωπίζεις τις διαφορές τους ,να γίνεσαι διαμεσολαβητής και να προσπαθείς να είσαι δίκαιος,αμερόληπτος ,τίμιος.εργατικός,φιλικός,επιμελής.να κρατάς τις υποσχέσεις σου,να ακολουθείς τους κανόνες που θέτεις στον εαυτό σου ,να χειρίζεσαι μια δύσκολη κατάσταση,να βοηθάς τα παιδιά να ξεπεράσουν τον ατομισμό και τον εγωισμό τους,την ανταγωνιστική τους διάθεση,να κρατάς σε ηρεμία την τάξη με δυο χίλια τερτίπια,να βρίσκεις τρόπους να αποτρέπεις παραβατικές συμπεριφορές,να τα μάθεις να εργάζονται συλλογικά και ομαδικά πέρα από την ατομική τους προσπάθεια..Είσαι σε εγρήγορση κάθε λεπτό ,κάθε στιγμή κάθε ώρα..

Ξέρεις καλά ότι σαν δάσκαλος δεν μπορείς να μην εμπλακείς σε όλη αυτή τη διαδικασία γιατί πολύ απλά έχεις να κάνεις με το λειτούργημά σου που βασίζεται και πάνω στην συναισθηματική εμπλοκή σου στον κόσμο των παιδιών που εκπαιδεύεις και διδάσκεις..ΑΝ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΣΕ ΒΑΛΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ, ΕΧΕΙΣ ΑΠΟΤΥΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥ..Και το περίεργο?ΌΣΑ ΠΡΟΑΝΈΦΕΡΑ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΙΕΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ..ΠΗΓΑΖΟΥΝ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ και σου δίνουν τη δύναμη να συνεχίζεις ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ.. Τελειώνει η ζωή ενός δασκάλου με αυτά τα "λίγα" που κάνει μέσα στο σχολείο λίγο μετά τις 2....Αλλά η δουλειά του δεν κατεβάζει διακόπτη εκείνη την ώρα ώστε να επανέρθει την επόμενη μέρα στις 8 για να συνεχίσει..Συνεχίζεται στο σπίτι και αφού περάσει λίγες ώρες ξεκούρασης και χαλάρωσης με την οικογένειά του ,ετοιμάζεται για την επόμενη μέρα ψάχνοντας πως θα διδάξει τη νέα ύλη ,πως θα εμπλουτίσει τη διδασκαλία του,ετοιμάζει υλικό ,ψάχνει τρόπους αντιμετώπισης και χειρισμού διάφορων καταστάσεων που παρουσιάζονται και, και ,και ....ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ και παρόλο τα όσα περνάει και ζει στην καθημερινότητά του , παραμένει όλο το 24 ωρο ΔΑΣΚΑΛΟΣ..Μέσα και έξω από το σχολείο..

Παιδί και διάβασμα στο σπίτι..

Πολλές φορές το διάβασμα στο σπίτι ,μετατρέπεται σε  πεδίο διαφωνίας μεταξύ παιδιών και γονέων .Φωνές,γκρίνια,εκνευρισμός και το αποτέλεσμα?Μια δουλειά που είναι να γίνει σε μία ώρα γίνεται υπόθεση πολλών ωρών και ταυτόχρονα κουράζει..

Ως γονείς θεωρούμε ότι πρέπει τα παιδιά μας  να είναι άριστοι μαθητές  και για να το πετύχουμε κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας ακόμα και αναλαμβάνοντας τις υποχρεώσεις τους εμείς...
 Δυστυχώς όμως και άθελά μας  αντί να τα βοηθήσουμε  με αυτό τον τρόπο,τα οδηγούμε στην πεποίθηση ότι πάντα θα χουν κάποιο δίπλα τους να τα ...ξελασπώνει .
Δεν είναι λίγες φορές που εμείς  οι γονείς διαβάζουμε το μάθημα και το επαναλαμβάνουμε στα παιδιά μας γιατί μας λένε   ότι¨είναι δύσκολο το μάθημα"και χρειάζονται βοήθεια για να το μάθουν,όπως επίσης   πολλές φορές μας  αναφέρουν  ότι δεν κατάλαβαν μία άσκηση ή μία γραπτή εργασία   και προσπαθώντας να τους την  εξηγήσουμε ,στο τέλος πάντα καταλήγουμε  να  την κάνουμε εμείς ενώ το παιδί μας  απλά  γράφει  αυτά που λέμε  χωρίς στην πραγματικότητα να έχει  "κουράσει"λίγο το μυαλουδάκι του..
΄Οσο περισσότερο λοιπόν οι γονείς αναλαμβάνουν τις υποχρεώσεις του παιδιού τους τόσο λιγότερο θα ναι προτεραιότητα το διάβασμα για τα παιδιά.. 
Υπάρχουν όμως τρόποι να βοηθήσετε στο σπίτι(ειδικά στις τάξεις της Ε ΚΑΙ ΣΤ) αρκεί σαν γονείς να έχετε κατανοήσει το ίδιο σας το παιδί..

Να θυμάστε
Όλα τα παιδιά έχουν το δικό τους ρυθμό και το δικό τους τρόπο να διαβάζουν
Όλα τα παιδιά δεν έχουν την ίδια ιδιοσυγκρασία..
Να έχετε αληθινές προσδοκίες για τα παιδιά σας..Τα ζείτε τα γνωρίζετε και ξέρετε σε ποιον τομέα μπορούν να αποδώσουν και πόσο.

ΤΙ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΣΑΝ ΓΟΝΕΙΣ..

-Πρώτα από όλα να συζητήσετε με το παιδί σας για την αξία της εκπαίδευσης και το πόσο σημαντική είναι..
-Θα πρέπει να προγραμματίσετε με το παιδί τις ώρες διαβάσματός του..Κάντε ένα πρόγραμμα μαζί και ΤΗΡΕΙΣΤΕ ΤΟ.
-Βάλτε το σχολικό του πρόγραμμα και το πρόγραμμα διαβάσματος σε εμφανές σημείο στο δωμάτιο του παιδιού .Τις πρώτες μέρες ίσως χρειαστεί να του το υπενθυμίζετε εσείς..Αλλά αν παραμείνετε σταθεροί και αμετακίνητοι ως προς την τήρησή του ,θα το ακολουθήσει και μόνο του..
-'Αν το παιδί σας ,παρότι κάνατε μαζί το πρόγραμμα διαβάσματος ,. περιμένει την τελευταία στιγμή να κάνει τα μαθήματά του ,παραμείνετε  αμέτοχοι..Πείτε του πως δεν θα ξαναγκρινιάξετε ξανά για το διάβασμα και σωπάστε Αφήστε το να υποστεί τις συνέπειες στο σχολείο αλλά ενημερώστε το δάσκαλο για το τι κάνετε και γιατί..Μην ανησυχείτε..Ο δάσκαλος και εσείς θα προσπαθήσετε μαζί να κάνετε το παιδί να καταλάβει πόσο είναι σημαντικό να είναι επιμελής..
-Μείνετε στο ίδιο χώρο με το παιδί σας που διαβάζει μόνο αν έχει κάποια απορία..Μη ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΜΑΖΙ..Στο σχολείο ο δάσκαλος δείχνει τον τρόπο διαβάσματος ή το πως γράφεται μια εργασία και δίνει τις απαραίτητες οδηγίες....Αφήστε το λοιπόν μόνο του.
-Ελέγχετε (μιλάω πάντα για τις μεγάλες τάξεις )τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα ,αν έχει κάνει τα μαθήματά του..
 -Μην αναγάγετε σε πιο σημαντικές -από τα μαθήματά του -τις απογευματινές ασχολίες του παιδιού..Δεν είναι λίγες οι φορές που μαθητές και μαθήτριες προσέρχονται στο σχολείο αδιάβαστοι/ες γιατί είχαν να κάνουν κάτι "πιο σημαντικό" την προηγούμενη μέρα  και μπαίνοντας στην τάξη λένε τη φράση "Η μαμά και ο μπαμπάς μου είπαν να σας πω ότι δεν διάβασα γιατί είχα να διαβάσω αγγλικά για το διαγώνισμα στο φροντιστήριο" Απαξιώνετε εσείς οι ίδιοι την αξία της εκπαίδευσης που δεν είναι η βαθμοθηρία καθώς  και του θεσμού του σχολείου και δίνετε στο παιδί την εντύπωση ότι είναι πιο σημαντικό ένα 19άρι στα αγγλικά του φροντιστηρίου από την υποχρέωσή του απέναντι στα μαθήματά που περιλαμβάνονται στη βασική εκπαίδευσή του  αλλά και στον εαυτό του..(επιμέλεια,προσοχή,σωστή αξιοποίηση του χρόνου,σεβασμός κλπ)
-Σε ανύποπτο χρόνο ακόμα και μετά το μεσημεριανό Κυριακάτικο τραπέζι ρωτήστε το παιδί σας να σας πει τι του έκανε εντύπωση από τα μαθήματα της εβδομάδας,πιο θεωρεί βαρετό ,πιο ήταν σημαντικό ,ποιες είναι οι σχέσεις του με τους συμμαθητές του κλπ..Με λίγα λόγια δείξτε του ότι ενδιαφέρεστε για τη σχολική του ζωή..Είναι  πολύ σημαντικό για τα παιδιά να είστε δίπλα του και να το νιώθει.
 -ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΕΙΤΕ με τους δασκάλους.Στην τάξη μέσα έχουν 22-25 παιδιά..Προσπαθούν να κάνουν το καλύτερο για αυτά και σε επίπεδο μάθησης αλλά και σε επίπεδο δημιουργίας μιας υγιούς προσωπικότητας..
-ΜΗΝ ΚΑΤΑΚΡΙΝΕΤΕ τους δασκάλους ή το σύστημά τους ΜΠΡΟΣΤΑ στα παιδιά..Οι περισσότεροι γονείς  (και εγώ αν δεν ήμουν εκπαιδευτικός θα μουν στην ίδια θέση με εσάς) έχετε μείνει στο εκπαιδευτικό σύστημα των δικών σας σχολικών χρόνων..Περιμένετε ένα σύστημα δασκαλοκεντρικό , με το δάσκαλο να παραδίδει σελίδες επί σελίδων σειριακά,να βάζει πληθώρα ασκήσεων και εσείς -όπως έκαναν οι δικοί μας γονείς-να στε δίπλα στα παιδιά και να παίζετε το ρόλο των δασκάλων στο σπίτι..Αυτή η εποχή  όμως έχει περάσει ανεπιστρεπτί..Μια διδακτική ενότητα μπορεί να κρατήσει 2 και 3 ώρες( ίσως και περισσότερες αν κριθεί από το δάσκαλο απαραίτητο), τα μαθήματα πλέον είναι διαθεματικά ,πχ.το πρώτο κεφάλαιο της γλώσσας  της Ε τάξης, μπορεί να συνδεθεί με την ενέργεια στη φυσική ,με το δάσος το κλίμα και τους ωκεανούς   στη Γεωγραφία ,με μαθηματικά σε επίπεδο στατιστικών στοιχείων.  με τα τεχνικά ή με τη Μουσική καθώς και με το μάθημα της πληροφορικής και να δοθούν προς διάβασμα στα παιδιά αντίστοιχα κεφάλαια μαθημάτων ..

Το σημαντικό είναι να συνεργάζεστε με το παιδί σας στο σπίτι και να ακολουθείτε το πρόγραμμα που έχετε κάνει μαζί του..Δώστε του να καταλάβει πως πλέον έχει μεγαλώσει και ότι του δίνετε την ευκαιρία να το αποδείξει πρώτα στον εαυτό του και μετά σε εσάς..

Δημιουργία προφορικής φανταστικής ιστορίας και στόχοι(παιδαγωγικοί και διδακτικοί)

   

Κάθε φορά που αναλαμβάνω Ε τάξη, το πρώτο που κάνω είναι να φέρω τα παιδιά σε μια  "εύκολη "επαφή με την αφήγηση..Φυσικά δεν αναφέρω καθόλου τη λέξη αφήγηση γιατί θέλω να το κάνουν αυθόρμητα και χωρίς πίεση..Μια μέθοδος που χρησιμοποιώ είναι το "αυθόρμητο και συνεχές παραμύθι"..
 Αφού δώσω στα παιδιά  προφορικά ένα νούμερο,εξηγώ ότι πρέπει να συνεχίσει ο καθένας τη φράση του άλλου ακολουθώντας τη σειρά που τους έδωσα.. Επόμενη κίνηση είναι να δώσω εγώ πρώτη την αρχή μια ιστορίας...Από εκεί και πέρα τα παιδιά συνεχίζουν (προφορικά πάντα)την εξιστόρηση.

 Στόχοι..
1.Να γίνουν καλοί ακροατές (κάτι που είναι δύσκολο για τα παιδιά στην αρχή ).
2.Να παρακολουθεί ο καθένας με προσοχή τον άλλο χωρίς να χάσει τη σειρά και την εξέλιξη της ιστορίας.
 3.Να βρούμε τα δομικά στοιχεία μια αφήγησης..
Μετά το τέλος της  συζητάω με τα παιδιά αν τους άρεσε η ιστορία που έφτιαξαν ,αν ένιωσαν ότι της λείπει κάτι,τι άλλο θα ήθελαν να έχει,ποιο κομμάτι ήταν πιο ενδιαφέρον .Έτσι καταλήγουμε στα εξής τα οποία τα γράφω στον πίνακα.
1.Κάθε ιστορία -αφήγηση ξεκινάει με χώρο, τόπο ,χρόνο και ήρωες.
  2.Έχει ξαφνικά γεγονότα για να κρατήσει το ενδιαφέρον του δέκτη-ακροατή.
3.Έχει και άλλους ήρωες που εμπλέκονται στην αφήγηση και πολλές φορές υπάρχει διάλογος των ηρώων.
4,Γίνεται αναφορά στο πως αισθάνεται ο ήρωας (ή οι ήρωες ).
5.Πάντα κλείνει με μία ευχή ,ή μια διαπίστωση.
 Μετά το τέλος της καταγραφής  ζητάω από τα παιδιά να αντιγράψουν όσα έχω γράψει εγώ στον πίνακα και ζητάω να  παράγουν ένα γραπτό δικό τους κείμενο (συνήθως μια φανταστική ιστορία που είναι πιο εύκολη για αυτά)και έτσι γίνεται μια πρώτη προσπάθεια δημιουργίας γραπτού αφηγηματικού κειμένου..
Συνήθης διαπίστωση των παιδιών?"Κυρία είναι πανεύκολο το να λες και να γράφεις κάτι ..Είτε είναι ιστορία,είτε παραμύθι" .Αυτό είναι που κερδίζεις..Το δύσκολο να γίνεται εύκολο καθώς με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά εμπεδώνουν αυθόρμητα και πιο γρήγορα   αυτό που θεωρείται το πιο δύσκολο κομμάτι κατά την παραγωγή κειμένων.. Τη δομή ..

Παιδί και κρίσεις θυμού

Πολλές φορές τα παιδιά έχουν ξεσπάσματα οργής και θυμού..ΜΕΧΡΙ να βρείτε την αιτία(αν επαναλαμβάνονται καλό είναι να ζητήσετε τη βοήθεια ενός/μιας ειδικού παιδοψυχολόγου ή αναπτυξιολόγου )πρέπει να βρείτε τρόπο να προστατέψετε το παιδί σας αλλά και τους άλλους γύρω του.. Το παρακάτω άρθρο -αν αντιμετωπίζετε τέτοιου είδους πρόβλημα-ίσως μπορεί να σας δώσει μερικές ιδέες για την αντιμετώπιση των κρίσεων του παιδιού σας.. ΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΞΕΣΠΑΜΑΤΑ ΟΡΓΗΣ: ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΙ Στρατηγικές για να αποφεύγετε τη εμφάνιση ή την επανεμφάνιση των ξεσπασμάτων οργής: -Ελαττώστε τις καταστάσεις που σας αναγκάζουν να λέτε «όχι» και αποθηκεύστε αντικείμενα που σπάνε - Χρησιμοποιείστε την απόσπαση προσοχής: Όταν η ένταση ανεβαίνει, οδηγήστε την προσοχή του παιδιού σας σε μια πιο αποδεκτή δραστηριότητα. - Παρουσιάστε επιλογές μέσα στα όρια του αποδεκτού πχ «θέλεις να φορέσεις τις μπλε ή τις κόκκινες πιτζάμες σου; -Διαλέξτε σε ποιες διαφωνίες θα δώσετε περισσότερο επιμονή: Όσο πιο σημαντικό το θέμα, τόσο περισσότερο πρέπει να επιμείνετε στην αρχική σας άποψη -Όταν το μικρό παιδί σας ξεσπάσει, μείνετε κοντά του, για να σας βλέπει και συνεχίστε τη καθιερωμένη σας ασχολία Μερικά παιδιά χρειάζονται να τα κρατάς αγκαλιά για να αποκτήσουν τον έλεγχο - Για ένα μεγαλύτερο παιδί, καθιερώστε τον κανόνα να πηγαίνει στο δωμάτιο του για να ηρεμήσει -Σκεφτείτε ότι πολλές φορές δεν μπορείτε να το βοηθήσετε γιατί δεν ελέγχετε τα δικά σας συναισθήματα -Χρησιμοποιείστε εκφράσεις όπως « έχεις χάσει τον έλεγχο» αντί για «είσαι ένα κακό παιδί» και επιβραβεύστε τον όταν καταφέρει να το ελέγξει - Όταν τελειώσει ένα επεισόδιο ξεσπάσματος, το παιδί πρέπει να καταλάβει ότι ξεκινάμε από την αρχή και πως όποιο και να ήταν το αρχικό του αίτημα, δεν πρέπει να του το ικανοποιήσουμε, διαφορετικά τα ξεσπάσματα θα γίνουν τρόπος χειρισμού των γύρω του. -Προσπαθήστε να «πιάσετε» το παιδί σας σε μία περίσταση όπου δείχνει καλή συμπεριφορά: Προσπαθήστε να καλλιεργείστε μια θετική συμπεριφορά, με το να σχολιάζετε και να επαινείτε την καλή συμπεριφορά του παιδιού σας. -Η σωματική τιμωρία δεν είναι η λύση, μην αφήνετε κανένα να χτυπά το παιδί σας ή παιδί σας να χτυπά κάποιον άλλο. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΓΚΟΛΤΣΙΟΥ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΟΛΟΓΟΣ ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

O σημερινός δάσκαλος..

Σήμερα θα κάνω μια ανάρτηση διαφορετική..Θα αναφερθώ στο τι πιστεύω και ποιος θεωρώ ότι είναι ο ρόλος του/της σημερινού/νής δασκάλου/ας στα σχολεία μας..'Ενα μικρό αφιέρωμα σε όλους εμάς που πολλές φορές και κάτω από αντίξοες συνθήκες εργασίας κάνουμε το καλύτερο για τους μαθητές μας..

Ο/η σημερινός/η δάσκαλος/α είναι πολύ διαφορετικός/ή από το δάσκαλο/α της παραδοσιακής διδασκαλίας.
Ο/η δάσκαλος/α των περασμένων δεκαετιών εστιαζόταν στην ύλη του βιβλίου,περιοριζόταν μόνο σε αυτή και προέτρεπε τα παιδιά να διαβάζουν μόνο εγκυκλοπαίδειες ή λογοτεχνικά βιβλία..Δεν άφηνε την αυτενέργεια του παιδιού να αναπτυχθεί..Οτιδήποτε προερχόταν από βιβλία ήταν αποδεκτό μα όποια άποψη προερχόταν από την προσωπική πλευρά ενός μαθητή όσο τεκμηριωμένη και αν ήταν δεν ήταν αποδεκτή και σε πολλές περιπτώσεις την αποδοκίμαζε ενώπιον των συμμαθητών/τριών του μαθητή/τριας.
Όποιος/α δεν ήταν καλός/ή στην "παπαγαλία"δεν έπαιρνε "΄Αριστα" ενώ τα μαθήματα ακολουθούσαν τα κεφάλαια που δίνονταν χωρίς απόκλιση..Όσο για συζητήσεις πάνω θέματα που δεν αφορούσαν την ύλη και δεν περιλαμβάνονταν ήταν αδιανόητο να γίνουν ..Το μάθημα ξεκινούσε με τον έλεγχο των μαθητών που σήκωνε ο/η δάσκαλος/α στον πίνακα και τελείωνε με τον ίδιο δάσκαλο/α να παραδίδει σχεδόν αυτούσια την ύλη του μαθήματος..Ευτυχώς αυτός ο/η δάσκαλος/α δεν υπάρχει πια..
Ο/η σημερινός εκπαιδευτικός "παίζει" στη τάξη।Συνηθίζει τους μαθητές του σε γενικεύσεις ,αφήνει περισσότερο χρόνο για λύση των αποριών των μαθητών/τριών του/της για ελεύθερη έκφραση των ιδεών και εποικοδομητικής κριτικής και γενικότερα προωθεί κάθε συζήτηση που πιστεύει ότι κεντρίζει το ενδιαφέρον των παιδιών.Ποτέ ο δάσκαλος δεν αποθαρρύνει τους μαθητες/τριές του αντίθετα τους δίνει την αφορμή να παίζουν με ιδέες και υλικά δημιουργώντας ένα κλίμα φιλικό από όπου λείπει η κοροϊδία και η επίκριση ,το ντρόπιασμα και η ειρωνεία.
Ποτέ δεν απορρίπτονται εργασίες που είναι προσωπικές δημιουργίες του κάθε παιδιού παρα μόνο κρίνονται ως προς τα εκφραστικά και νοηματικά λάθη..
Κινητήρια δύναμη της Δημιουργικότητας είναι το ΠΑΘΟΣ που εμπνέει ο/η δάσκαλος/α στους μαθητές του/της. Η κάθαρση και η αυτοεπιβεβαίωση άλλωστε του έργου του/της έρχεται όταν οι μαθητές φεύγουν από το ανιαρό και μονότονο επίπεδο μάθησης και ανεβαίνουν στο επίπεδο της δημιουργικής εργασίας ,εκεί που κυριαρχεί το στοιχείο της αυθεντικότητας. Ο/η δάσκαλος/α έπαψε πια να είναι προμηθευτής γνώσης αλλά καθοδηγεί τα παιδιά στο πως να ψάχνουν να ερευνούν να κρίνουν,να παίρνουν αποφάσεις ,να δημιουργούν..

Χαίρομαι που έχω την ευκαιρία να εργαστώ έτσι ..Που μπορώ να καθοδηγώ τους μαθητές μου να δημιουργούν μόνοι τους τη γνώση μέσα από δικές τους εργασίες και που μπορώ να είμαι εκεί απλά και μόνο σαν συνεργάτης και υποστηρικτικό μέλος της κάθε ομάδας..Χαίρομαι που τους ανοίγω τους ορίζοντές τους και εκείνα αξιοποιούν δημιουργικά ό,τι παίρνουν.ότι διδάσκονται ..Νιώθω υπέροχα που μπορώ να τα αφήσω να κρίνουν, να πουν την άποψή τους να διαφωνήσω μαζί τους και να διαφωνήσουν και εκείνα μαζί μου σε ένα κλίμα εμπιστοσύνης που για τα παιδιά μεταφράζεται στο ότι" ό,τι πω με λογικά επιχειρήματα δεν θα κριθεί αρνητικά ".Χαίρομαι που τα παιδιά μου με σπρώχνουν συνεχώς σε νέα μονοπάτια διδασκαλίας και αγωγής γιατί μπορώ να μαι εκεί και να τα βοηθήσω να προχωρήσουν και αυτά.....
Είναι πολύ σημαντικό για μένα να βλέπω τους μαθητές μου και τις μαθήτριές μου να δείχνουν έντονη περιέργεια για ό,τι συμβαίνει γύρω τους,να μου θέτουν πολλές και ποικίλες απορίες,να συγκρούονται -αν και δωδεκάχρονα παιδιά και αυτό είναι το εκπληκτικό- με την παραδοσιακή τάξη πραγμάτων και πολλές φορές να την αμφισβητούν,να προσπαθούν να επιλύσουν προβληματικές καταστάσεις χρησιμοποιώντας όχι μόνο το παιδικό τους μυαλό αλλά και δεδομένα που έχουν αποθηκευτεί στη μνήμη τους από όσα ακούν βλέπουν και έχουν επεξεργαστεί μόνα τους καταλήγοντας σε ένα συμπέρασμα.
Περιμένω τη στιγμή που θα μας πουν ότι μπορούμε να κάνουμε εμείς οι δάσκαλοι το μάθημά μας ελεύθερα κάνοντας όσο πιο πολλές δραστηριότητες μπορούμε εντός και εκτός σχολείου..
Ναι ονειρεύομαι ένα σχολείο με παιδιά ευαισθητοποιημένα απέναντι στο συνάνθρωπό τους και στον κόσμο του τα περιβάλλει ,με δράσεις που θα γίνονται ομαδικά από όλο το σχολείο με τη συμμετοχή των παιδιών ,που θα μοιράζονται αυτή τη γνώση και τα Project τους με άλλα σχολεία και την κοινωνία..Ένα σχολείο που ο δάσκαλος ναι μεν θα έχει συγκεκριμένους στόχους διδακτικούς και παιδαγωγικούς αλλά θα μπορεί να τους διδάξει μέσα από περισσότερες διαθεματικές εργασίες εμπλέκοντας περισσότερο το ενεργειακό δυναμικό της τάξης του και δεν θα έχει το άγχος του "να βγάλω την ύλη" αλλά η ύλη να βγαίνει μέσα από ξεκούραστη και εποικοδομητική μάθηση .Διδακτέα ύλη που θα προέρχεται είτε από τράπεζα θεμάτων είτε από άλλες πηγές..Σημαντική πηγή όμως θεματικής ενότητας θα είναι πάντα για μένα τα ίδια τα παιδιά..Τα παιδιά είναι πηγή έμπνευσης μέσα στην τάξη..Έχουν τόσα πολλά να πουν και τόσες απορίες που η κάθε μια μπορεί από μόνη της να γίνει μάθημα που θα περιλαμβάνει πολλά γνωστικά πεδία .

Θα κλείσω μέ κάτι που διάβασα πριν λίγο καιρό.."Δεν είμαι από τους δασκάλους που γνωρίσατε μέχρι τούδε.Θέλω να γίνω φίλος σας ,όχι τύραννος,να σας φανώ χρήσιμος και όχι να σας κάμω δειλούς και ταπεινούς.Να με σέβεστε και να με αγαπάτε και όχι να με φοβόσαστε και να με τρέμετε.Έως χθες ήμουν και γω μαθητής και δεν επιθυμώ να με μισήσετε όπως μίσησα εγώ πολλούς απο τους δασκάλους μου.Δεν θα απαιτώ να μαθαίνετε μεγάλα πράγματα τα οποία να μην αφήνουν καιρό να παίζετε όπως απαιτεί η ηλικία σας ,αλλά τα λίγα αυτά εννοώ και θέλω να τα μαθαίνετε καλά..Φρονώ ότι με το γλυκύ θα κάμωμεν καλύτερα την εργασία μας ενώ οι άλλοι νομίζουν καλύτερον το ξύλο και την ύβριν...".Κονδυλάκης

Παιδί και τηλεόραση,

Τι μπορεί να προκαλέσει σε ένα νήπιο η υπερβολική έκθεση στην τηλεόραση ?Πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος των νηπίων?Τι μπορεί να προσφέρει μια βόλτα σε ένα μουσείο ή αρχαιολογικό χώρο ή ακόμα και ένα απλό εικονογραφημένο βιβίο σε ένα παιδάκι 3 ετών?Οι απαντήσεις στο παρακάτω βίντεο..